Κροατικοί Σιδηρόδρομοι
Οι Κροατικοί Σιδηρόδρομοι (κροατικά: Hrvatske Željeznice) είναι η εθνική εταιρεία που διαχειρίζεται τους σιδηρόδρομους της Κροατίας.[1][2] Η Κροατία είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Σιδηροδρόμων (UIC), με κωδικό χώρας το 78.[3][4]
Σιδηροδρομικό δίκτυο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σιδηροδρομικό σύστημα της Κροατίας αποτελείται από 2.974 χιλιόμετρα ραγών (εκ των οποίων τα 248 χιλιόμετρα είναι διπλές ράγες).[5][6] Τα 1.228 χιλιόμετρα του δικτύου (41,3% του συνόλου) είναι ηλεκτροφόρα.[7]
Υπάρχουν πολλές μεγάλες σιδηροδρομικές διαδρομές στη χώρα:[8][9][10]
- (μέσω της Λιουμπλιάνα, Σλοβενίας) από Ντόροβα μέσω Ζάγκρεμπ, Σλαβόνσκι Μπροντ και Βινκόβτσι στο Τοβάρνικ (και έπειτα έως Βελιγράδι, Σερβίας), με σύνδεση σε Στριζιβόνια-Βρπόλιε προς Όσιγιεκ
- από Ζάγκρεμπ προς Κοπρίβνιτσα
- από Ζάγκρεμπ προς Οστάριγε και Ριέκα
- από Οστάριγε προς Σπλιτ
- από Ζάγκρεμπ προς Σίσακ (η συντομότερη κύρια διαδρομή, αλλά ιδιαίτερα σημαντική)
- από Ζάγκρεμπ προς Βαράζντιν
Υπάρχουν και άλλες διαδρομές προς Σλοβενία, Ουγγαρία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη και Σερβία, καθώς και τακτικά τρένα προς την Αυστρία και τη Γερμανία (και πιο συγκεκριμένα τη Βαυαρία).[11][12]
Το δίκτυο βελτιώθηκε σε ένα περιορισμένο βαθμό, κατά τη δεκαετία του 2000, όπως με την αύξηση της μέγιστης ταχύτητας της γραμμής Ζάγκρεμπ-Νόβσκα-Βινκόβτσι. Ο εκσυγχρονισμός των σιδηροδρόμων σχεδιάζεται να επεκταθεί περαιτέρω, μέσω ενός σιδηροδρομικού επενδυτικού σχεδίου. Ωστόσο, μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008-2009, το σχέδιο δεν έχει ακόμη αποδώσει καρπούς.[13]
Τροφοδοσία του δικτύου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχική απόφαση στην πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν να χρησιμοποιηθούν 3 kV DC (υψηλής τάσεως συνεχές ρεύμα) για την ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρομικού δικτύου.[7] Αυτό έγινε στη γραμμή Ριέκα-Ζάγκρεμπ, όπου η ορεινή περιοχή Γκόρσκι Κόταρ είχε ανάγκη για πιο ισχυρά τρένα από τα παραδοσιακά ντιζελοκίνητα.[7]
Για τον εκσυγχρονισμό της σιδηροδρομικής γραμμής Ζάγκρεμπ-Βελιγραδίου χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα ηλεκτροδότησης των 25 kV/50 Hz. Η ηλεκτροδότηση σε άλλες γραμμές της Κροατίας, στη συνέχεια, έγινε αποκλειστικά με 25 kV/50 Hz.[7] Αργότερα, το μεγαλύτερο μέρος της γραμμής Ζάγκρεμπ-Ριέκα επανηλεκτροδοτήθηκε με 25 kV/50 Hz, αν και μέχρι το Δεκέμβριο του 2012 εξακολουθούσε να υπάρχει ένα μέρος του δικτύου που χρησιμοποιούσε ενέργεια κάτω των 3 kV DC.[7]
Όλα τα συστήματα σιδηροδρομικής ισχύος στην Κροατία είναι αποκλειστικά του τύπου εναέριας αλυσοειδούς γραμμής.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ http://www.hzpp.hr/en/company?m=72&r=72
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016.
- ↑ http://www.railfaneurope.net/misc/uicnum.html
- ↑ https://about.hr/topic/hz-191[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ http://www.flipkart.com/rail-transport-croatia-croatian-railways-parenzana-samoborek-split-suburban-railway-zagreb-funicular-english/p/itmdy6d7munwg5hy
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 https://www.awex.be/fr-BE/Infos%20marchés%20et%20secteurs/Infossecteurs/Documents/PECO/Transport%20and%20Logistics%20in%20Croatia%202012.pdf
- ↑ http://www.visit-croatia.co.uk/index.php/travelling-around-croatia/trains-croatia/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016.
- ↑ http://www.fpz.unizg.hr/traffic/index.php/PROMTT/article/viewFile/1123/967[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016.
- ↑ http://ec.europa.eu/transport/modes/rail/studies/doc/2011_03-railway-reform-south-east-europe-and-turkey.pdf
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hrvatske željeznice στο Wikimedia Commons
|