Κορνέλις Μπλούμερτ
| Κορνέλις Μπλούμερτ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Cornelis Bloemaert II (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 1603[1][2][3] Ουτρέχτη[4] |
| Θάνατος | 28 Σεπτεμβρίου 1692[5][6][7] Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδική Δημοκρατία |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[8][7], χαράκτης και σκιτσογράφος |
| Γονείς | Άμπραχαμ Μπλούμερτ |
| Αδέλφια | Φρέντερικ Μπλούμερτ[9] Χέντρικ Μπλούμερτ[9] Άντριααν Μπλούμερτ[9] |
| Είδος τέχνης | προσωπογραφία[10] και engraving |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κορνέλις Μπλούμερτ (Cornelis Bloemaert II, 1603 - 28 Σεπτεμβρίου 1692), ήταν ζωγράφος και χαράκτης της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπλούμερτ γεννήθηκε στην Ουτρέχτη . Σπούδασε με τον πατέρα του, Άμπραχαμ Μπλούμερτ, τους αδελφούς του Χέντρικ και Άντριααν, και τον μαθητή του πατέρα του, Χέρριτ φαν Χόντχορστ. Αν και αρχικά εκπαιδεύτηκε ως ζωγράφος, αφιερώθηκε κυρίως στη χαρακτική, την οποία έμαθε από τον Κρισπάιν φαν ντε Πάσσε (Crispijn van de Passe). Πήγε στο Παρίσι το 1630, όπου έκανε χαρακτικά, μεταξύ άλλων, του Ναού των Μουσών του Michel de Marolles, πριν πάει στη Ρώμη το 1633. [11] Η σμίλη του μπορεί να αναγνωριστεί από τον πλούτο των χρωμάτων και την ομαλότητα των μεταβάσεών τους. Μεταξύ των μαθητών του ήταν οι Μισέλ Ναταλί (Michel Natalis) και Ζιλ Ρουσσλέ (Gilles Rousselet). Μερικά από τα πιο γνωστά χαρακτικά του είναι η ιερή οικογένεια του Αννίμπαλε Καρράτσι, η λατρεία των ποιμένων του Πιέτρο ντα Κορτόνα και ο Μελέαγρος του Ρούμπενς.
Σύμφωνα με τον Χαουμπράκεν ταξίδεψε στη Ρώμη, όπου χάραξε κι εκτύπωσε πολλά ιταλικά έργα ζωγραφικής. Κατά τη διάρκεια του 1664-1677, σε συνεργασία με τον Σαρλ ντε λα Άιγ (Charles de la Haye), ολοκλήρωσε τη χαρακτική των τοιχογραφιών του Πιέτρο ντα Κορτόνα στο Παλάτσο Πίττι που δημοσιεύτηκε ως Heroicae Virtutes Imagines quas eques Petrus Beretinus pinxit Florentiae (1677). [12]
Το 1659 και το 1667 δημιούργησε χαρακτικά εξωφύλλων για την Istoria della Compagnia di Gesu του Ντανιέλλο Μπάρτολι (Daniello Bartoli). Ήταν τόσο επιτυχημένος, που έμεινε εκεί μέχρις ότου έλαβε μήνυμα ότι ο πατέρας του ήθελε να τον δει για τελευταία φορά πριν πεθάνει. Καθυστέρησε, όμως, την επιστροφή του τόσο πολύ, που ο πατέρας του πέθανε, οπότε παρέμεινε στη Ρώμη μέχρι τον θάνατό του. Ήταν μέλος των Bentvueghels με το ψευδώνυμο Winter . [11]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119176629. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Cornelis Bloemaert». The Stuttgart Database of Scientific Illustrators 1450–1950. 856.
- ↑ (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 18983. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2012708230. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14969914v. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 9122. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /155936. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13 Νοεμβρίου 2017. 500001977. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13 Νοεμβρίου 2017. 500001977. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ www
.npg .org .uk /collections /search /person /mp87012 /cornelis-bloemaert?role=art. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2021. - ↑ 11,0 11,1 Cornelis Bloemaert II in the RKD
- ↑ Le vie degli artisti : residenze e botteghe nella Roma barocca dai registri di Sant'Andrea delle Fratte, 1650-1699, by Laura Bartoni, Roma : Edizioni Nuova cultura, (2012), page 430.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Vermeer and The Delft School, ένας κατάλογος έκθεσης πλήρους κειμένου από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, ο οποίος περιέχει υλικό για τον Cornelis Bloemaert.
|