Κονσταντίν Σεργκέγιεβιτς Ακσάκοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίν Σεργκέγιεβιτς Αξάκοφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10  Απριλίου 1817[1][2]
Ακσάκοβο[1]
Θάνατος19  Δεκεμβρίου 1860[1][2][3]
Ζάκυνθος[1]
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[4][5]
ΣπουδέςΑυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας (έως 1835)[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
φιλόσοφος
συγγραφέας[6]
κριτικός λογοτεχνίας
Οικογένεια
ΓονείςΣεργκέι Ακσάκοφ[1]
ΑδέλφιαΒέρα Ακσάκοβα
Ιβάν Ακσάκοφ
Γκριγκόρι Ακσάκοφ
Οικογένειαοικογένεια Ακσάκοφ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κονσταντίν Σεργκέγιεβιτς Αξάκοφ (Αξάκοβο, 29 Μαρτίου/10 Απριλίου 1817 - Ζάκυνθος, 9/19 Δεκεμβρίου 1860) είναι Ρώσος δημοσιογράφος κοινής γνώμης, ποιητής, μεταφραστής, κριτικός λογοτεχνίας, ιστορικός, γλωσσολόγος και ένας από τους κύριους εκφραστές της ρωσικής σλαβοφιλίας και ιδεολόγος του σλαβόφιλου κινήματος στη Ρωσία τον 19ο αιώνα[7].

Νικολάϊ Βλαντίμιροβιτς Στανκέβιτς

Σύντομη βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου (10 Απριλίου) 1817 στο χωριό Αξάκοβο στο Αρινμπούρκ της Τσαρικής Ρωσίας.

Μέχρι τα 10 χρόνια του ο Κωνσταντίν Αξάκοφ έζησε στο Αξάκοβο, ενώ το 1826 μετακόμισε στη Μόσχα με την οικογένεια του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1830 μαθήτευε δίπλα στον Μιχαήλ Π. Παγκόντιν και, όταν έγινε 15 ετών, εισήλθε στο ιστορικό τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστήμιου Μόσχας (1832) και αποφοίτησε το 1835 με τον τίτλο του Υποψήφιου Διδάκτορα Πανεπιστημίου.

Κατά τις πανεπιστημιακές σπουδές, εντρύφησε στη γερμανική κλασσική φιλοσοφία και ειδικότερα στον Γερμανό φιλόσοφο Φρίντριχ Ένγκελς, επιρροή σημαντική που επηρέασε και τα έργα του.

Στο πανεπιστήμιο συμφοίτησε μαζί με τους Βησσαριώνα Μπελίνσκι, Όσιπ Μποντιάνσκι και έγινε μέλος του Κύκλου του Νικολάϊ Στακένβιτς[8] (φιλοσοφικός κύκλος συμφοιτητών). Το 1837 ο κύκλος αυτός διασπάστηκε λόγω της αποχώρησης του Στανκεβιτς στο εξωτερικό και ήταν η αιτία ο Αξάκοφ να προσεγγίσει έναν άλλο φιλοσοφικό κύκλο, αυτόν των Σλαβόφιλων, με μέλη τους Αλεξέι Χομιακόφ, Ιβάν Κίρεγιεβσκιι και Γιούρι Σαμάριν.

Το 1838 βρέθηκε και αυτός στο εξωτερικό, στη Γερμανία όπου και έμεινε για 5 μήνες.

Από το 1857 ήταν φανατικός συγγραφέας για την εφημερίδα «Μόλβα».[9]

Apotheosis of the Slavs history - Αλφόνσο Μούχα

Ο θάνατος του πατέρα του επηρέασε σημαντικά την υγεία του με έντονα συμπτώματα φυματίωσης που τον οδήγησαν στη Ζάκυνθο στην Ελλάδα, όπου και απεβίωσε στις 9 (19) Δεκεμβρίου 1860 σε ηλικία 43 ετών

Ενταφιάστηκε στη Μονή Σίμωναφ Ουσπένσκιι στη Μόσχα.

Η "Ρωσική Ψυχή"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικά στα έργα του προσπαθούσε να μελετήσει τον Ρωσικό λαό και τη ρωσική ιδιοσυγκρασία όμως συγκεκριμένα μέσα από το έργο του «Για την εσωτερική κατάσταση της Ρωσίας» δηλώνει πως ο ρωσικός λαός δεν κυβερνάται ούτε θέλει να κυβερνηθεί, όπου μέσα από τη διδαχή του Χριστιανισμού και της Πίστης πρέπει να παραμένει μια ενωμένη οντότητα αντιστεκόμενη στη δυτική επιρροή, πρέπει να ζει πνευματικά και ηθικά και απλοϊκά, κοντά στη φύση[10].

Ο Αξάκοφ θεωρεί πως η αρμονία και η ενότητα του λαού κλονίστηκε κατά τη βασιλεία του Μεγάλου Πέτρου, ο οποίος με τη φιλοευρωπαϊκή διαχείρισή του διέσπασε τον ρωσικό λαό από το κράτος και τον δίχασε.

Συχνά έγραφε άρθρα και επιστολές προς τον φίλο του, Νικολάι Γκόγκολ, ενώ επιχείρησε μέσα από τη δημοσίευσή του «Επιλεγμένοι Τόποι» (1842) να δώσει απαντήσεις στο Γκογκολικό ερώτημα, από το έργο «Νεκρές Ψυχές», "Ρους προς τα που οδεύεις;"

Νεκρές Ψυχές, Νικολάι Γκόγκολ


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1962.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15687887b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 7484.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15687887b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ CONOR.SI. 188330851.
  6. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  7. ↑ «Аксаков, Константин Сергеевич» (στα ru). Википедия. 2022-04-19. https://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%90%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2,_%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D1%82%D0%B8%D0%BD_%D0%A1%D0%B5%D1%80%D0%B3%D0%B5%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87&oldid=121528469. 
  8. ↑ «Stankevich Circle». TheFreeDictionary.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2024. 
  9. ↑ «Молва (газета, 1831—1836)» (στα ru). Википедия. 2021-05-03. https://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%9C%D0%BE%D0%BB%D0%B2%D0%B0_(%D0%B3%D0%B0%D0%B7%D0%B5%D1%82%D0%B0,_1831%E2%80%941836)&oldid=113984667. 
  10. ↑ Анненкова, Е.И. (2015). «КОНСТАНТИН АКСАКОВ — ФАНАТИК ИЛИ АНАЛИТИК СЛАВЯНОФИЛЬСТВА?». История Русской Литературы -Христианское чтение № 4, 2015. https://cyberleninka.ru/article/n/konstantin-aksakov-fanatik-ili-analitik-slavyanofilstva. Ανακτήθηκε στις 10, May, 2022. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κονσταντίν_Σεργκέγιεβιτς_Ακσάκοφ&oldid=10402596"