Κοινότητα Κωφών
Η Κοινότητα των Κωφών συνιστά μια ξεχωριστή κοινότητα στην οποία κατά βάση μπορούν να ανήκουν άτομα που έχουν κάποια απώλεια ακοής, αλλά υποστηρίζουν και συγκεκριμένες θέσεις και απόψεις για την καθημερινότητα και ζωή των Κωφών. Η κοινότητα αυτή κάνει μία ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα σε Κωφούς (με κεφαλαίο «Κ»), «κωφός» (με πεζό «κ») και ακούοντες.
Η διάκριση σε «κωφός» (με πεζό «κ») και «Κωφός» (με κεφαλαίο «Κ») δεν έχει συγκεκριμένη προέλευση.[1] Συνήθως αποδίδεται στους Markowicz και Woodward (1978), όπου η διάκριση μεταξύ «κώφωσης» και «Κώφωσης» χρησιμοποιείται και ορίζεται ως εξής σε μια υποσημείωση: «Σε αυτό το άρθρο χρησιμοποιούμε τη σύμβαση της κεφαλαιοποίησης της λέξης “Κωφός” όταν αναφέρεται σε οποιαδήποτε πτυχή της κοινότητας των Κωφών και των μελών της. Το πεζό “κωφός” αφορούν την ακουστική κατάσταση της κώφωσης» (Markowicz and Woodward, 1978: 29-38).[2] Αυτό σημαίνει ότι όταν οι κωφοί αναφέρονται με πεζό «κ» τότε περιγράφονται τα άτομα που έχουν χάσει πλήρως ή μέρος της ακοής τους σε νεαρή ή μεγαλύτερη ηλικία και συνήθως δεν επιθυμούν να ενταχθούν και να γίνουν μέλη της Κοινότητας των Κωφών. Οι περισσότεροι από αυτούς χρησιμοποιούν ως μέσο επικοινωνίας κυρίως μόνο την ομιλούμενη-προφορική γλώσσα, έχουν διδαχθεί, έχουν φοιτήσει και εκπαιδευτεί σε γενικά σχολεία ή σε ειδικά σχολεία που ως μέθοδο διδασκαλίας χρησιμοποιούν την προφορική μέθοδο, και προσπαθούν να ενταχθούν στην κοινωνία των ακουόντων («κυρίαρχος» πολιτισμός). Από την άλλη, όταν οι Κωφοί αναφέρονται με κεφαλαίο «Κ» τότε κυρίως περιγράφονται τα άτομα που επιθυμούν να συμμετέχουν ως ενεργά μέλη της Κοινότητας των Κωφών. Πιστεύουν πως η κώφωση δεν συνιστά κάποια βλάβη, αναπηρία, ή μειονεξία, αλλά ότι τα άτομα με κώφωση αποτελούν μία μειονοτική ομάδα, που έχει δική της γλώσσα, τη Νοηματική, και δικό της πολιτισμό, όπως συμβαίνει με κάθε ομιλούμενη γλώσσα και κοινωνία.[1][2][3][4]
Βασική τους θέση είναι ότι τα άτομα με κώφωση δεν παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα, βλάβη, μειονεξία ή αναπηρία.[5][6] Προσπαθεί σαν κοινότητα να διαπεράσει στα μέλη της αισθήματα ομάδας, υπερηφάνειας, ανεξαρτησίας, ελευθερίας, καθώς και δίνει βοήθεια και (υπο)στήριξη στις δύσκολες στιγμές τους.[5][6] Συνεπώς, γίνεται φανερό ότι η Κοινότητα των Κωφών, έχει χαρακτηριστικά αντίστοιχα με εκείνα μιας αναγνωρισμένης μειονοτικής, πολιτισμικής ή εθνικής ομάδας. Για αυτούς, η κώφωση δεν είναι ένα ιατρικό καθαρά ζήτημα που πρέπει να επιλυθεί, αλλά αποτελεί μια διακριτή κοινότητα, έναν ξεχωριστό πολιτισμό με δική της μοναδική γλώσσα, τη Νοηματική Γλώσσα.
Ακόμη, όλες οι Κοινότητες των Κωφών, ανεξαρτήτου εθνικότητας και πολιτισμικής ή μειονοτικής ομάδας, συνεργάζονται μεταξύ τους για ένα κοινό σκοπό, που δεν είναι άλλος από την υποστήριξη των μελών της ίδιας της κοινότητας. Εντός της Κοινότητας, διοργανώνονται διάφοροι τοπικοί, περιφερειακοί, πολιτειακοί, εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί για τους Κωφούς.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Kermit, Patrick (2009). «Deaf or deaf? Questioning alleged antinomies in the bioethical discourses on cochlear implantation and suggesting an alternative approach to d/Deafness». Scandinavian Journal of Disability Research 11 (2): 159–174. doi:.
- ↑ 2,0 2,1 Markowicz, Helena; Woodward, Joan (1978). «Language and maintenance of ethnic boundaries in deaf community». Communication and Congition (11): 29-38.
- ↑ Λαμπροπούλου, Βaσσιλική (1999b). 3ο Εκπαιδευτικό πακέτο επιμόρφωσης: Εκπαίδευση και κωφό παιδί. Πρόγραμμα Ε.ΠΕ.Α.Ε.Κ. - Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
- ↑ Ladd, Paddy (2003). Understanding deaf culture, in search of deafhood. xvii. CLEVEDON, UK: Cromwell Press Ltd.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Corker, Marian (1998). Deaf and disabled, or deafness disabled?: towards a human rights perspective. Buckingham: Open University Press.
- ↑ 6,0 6,1 Moores, Donald (2007). Εκπαίδευση και Κώφωση: Ψυχολογική προσέγγιση, αρχές και πρακτικές. ΑΘΗΝΑ: Ελληνικά Γράμματα.