Κοινοβούλιο του Ναουρού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κοινοβούλιο του Ναουρού
Parliament of Nauru
Είδος
Τύποςμονοθάλαμο
Ιστορία
Ίδρυση31 Ιανουαρίου 1968
Ηγεσία
Πρόεδρος του Κοινοβουλίου
Μάρκους Στίβεν, Ακομμάτιστος
Από 27 Αυγούστου 2019
Αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου
Λάιονελ Αϊνγκιμέα, Ακομμάτιστος
Από 28 Σεπτεμβρίου 2022
Δομή
Έδρες19
Κοινοβουλευτικές
Ομάδες
'Κυβέρνηση
     Πρώτα το Ναουρού (5)
     Ακομμάτιστοι (9)
Αντιπολίτευση
     Ακομμάτιστοι (4)
     Ακομμάτιστοι (1)
Εκλογές
Σύστημα Ντάουνταλ
Τελευταία εκλογή
24 Σεπτεμβρίου 2022
Επόμενη εκλογή
2025
Τόπος συνεδριάσεων
Κτήριο του κοινοβουλίου, Γιαρέν
Ιστοσελίδα
Επίσημ ιστοσελίδα
Υποσημειώσεις
* όλοι οι υποψήφιοι για το κοινοβούλιο κατέρχονται ως ανεξάρτητοι.

Το Κοινοβούλιο του Ναουρού (Parliament of Nauru) απαρτίζεται από 19 αιρετά μέλη, τα οποία υπηρετούν τριετή θητεία και εκλέγονται σε πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Ο Πρόεδρος του Ναουρού εκλέγεται από τα μέλη του κοινοβουλίου. [1] Ο αριθμός των εδρών αυξήθηκε σε 19 έπειτα από τις εκλογές του 2013.[2]

Τα μέλη του κοινοβουλίου εκλέγονται με ένα θεσιακό σύστημα ψηφοφορίας. Αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές ή οι υποψήφιοι λαμβάνουν βαθμούς με βάση την κατάταξή τους σε κάθε ψηφοδέλτιο και εκείνος με τους περισσότερες βαθμούς συνολικά είναι ο νικητής.[3]

Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα 19 μέλη του Κοινοβουλίου εκλέγονται από οκτώ πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες που χρησιμοποιούν το σύστημα Ντάουντολ, μια έκδοση της ψήφου σε κατάταξη. Οι ψηφοφόροι κατατάσσουν τους υποψηφίους, με τις ψήφους να υπολογίζονται ως ένα κλάσμα που διαιρείται με τον αριθμό (σειρά) κατάταξης (π.χ. ένας υποψήφιος που κατατάσσεται δεύτερος θα σημειωθεί ως ½). Εξελέγησαν οι υποψήφιοι με το υψηλότερο σύνολο. [4]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κοινοβούλιο γεννήθηκε με την ανεξαρτησία της χώρας, στις 31 Ιανουαρίου 1968. Το νησί ήταν προηγουμένως Έδαφος Υπό την Εντολή των Ηνωμένων Εθνών υπό αυστραλιανή διοίκηση. Το 1965 με την Πράξη της Αυστραλιανής Κυβέρνησης (Nauru Act 1965) συστάθηκε το Νομοθετικό Συμβούλιο για το Έδαφος του Ναουρού, αποτελούμενο από 15 μέλη – 9 αιρετά, ένα μέλος εξ οφίτσιο (ο Διοικητής του Ναουρού), και πέντε "επίσημα μέλη" διορισμένα από τον Διοικητή.[5]

Στις 22 Μαρτίου 2010 το Radio New Zealand International μετέδωσε ότι ο πρόεδρος Μάρκους Στίβεν είχε διαλύσει το Κοινοβούλιο και ήταν σε ετοιμότητα για εκλογές στις 24 Απριλίου 2010. Στις εκλογές επανεξελέγησαν και οι 18 βουλευτές,[6] αλλά σε αυτό το στάδιο εννέα από αυτούς είχαν σχηματίσει την Αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα ένα Κοινοβούλιο χωρίς αυτοδυναμία. Άλλες εκλογές διεξήχθησαν τον Ιούνιο του 2010 ως αποτέλεσμα του συνεχιζόμενου αδιεξόδου. Έπειτα από εβδομάδες αβεβαιότητας, το αδιέξοδο επιλύθηκε όταν η Αντιπολίτευση συμφώνησε να εκλεγεί ένας δικός της βουλευτής, ο Λούντβιχ Σκότι ως Πρόεδρος του Κοινοβουλίου. Ο πρόεδρος Στίβεν τότε πρότεινε να αυξηθεί ο αριθμός των βουλευτών σε 19, για να αποφευχθούν μελλοντικά αδιέξοδα.[7] Στα τέλη του 2012, το Κοινοβούλιο, υπό την ηγεσία του προέδρου Νταμπουίντο, ενήργησε βάσει αυτής της πρότασης και ψήφισε νόμο που αυξάνει τον αριθμό των εδρών σε 19 μετά τις εκλογές το 2013, αναμενόταν να αποτρέψει μελλοντικά αδιέξοδα όπως αυτό του 2010.[2]

Τελευταίες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν το 2022. Ο Ρας Καν, εκπρόσωπος της εκλογικής περιφέρειας Ουμπενίντε, ήταν ο μόνος υποψήφιος για πρόεδρος. Ο πρώην πρόεδρος Μάρκους Στίβεν κέρδισε επανεκλογή ως πρόεδρος του κοινοβουλίου, ενώ ο απερχόμενος πρόεδρος Λάιονελ Αϊνγκιμέα εξελέγη αντιπρόεδρος. [8]

Πρόεδρος του Κοινοβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αξιωματούχος που προεδρεύει στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου είναι ο Πρόεδρος (Speaker). Πρόκειται για έναν βουλευτή που εκλέγεται από τα υπόλοιπα μέλη του κοινοβουλίου. Ο Πρόεδρος δεν έχει δικαίωμα ψήφου σε ψηφοφορίες για προτάσεις δυσπιστίας και για τις προεδρικές εκλογές. H αμοιβή του ανέρχεται σε 89.315 AUD ετησίως[9]

Ο κατάλογος των προέδρων έχει ως εξής.[10][11][12]

Κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Από Έως Σημειώσεις
Ιτούμπουα Αμράμ 1968 1971
Κένας Αρόι 1971 1977
Σάμιουελ Τσίτσι Ιανουάριος 1977 Απρίλιος 1977
Ντέιβιντ Πίτερ Γκανταρόα 1977 1981
Ρούμπεν Κουν 1981 1986
Ρενέ Χάρις Δεκέμβριος 1986 Δεκέμβριος 1986 [13]
Κίνζα Κλοντούμαρ Δεκέμβριος 1986 Δεκέμβριος 1986 [13]
Πρες Νίμες Εκουόνα Δεκέμβριος 1986 Ιανουάριος 1987
Ντέρογκ Γκιούρα Σεπτέμβριος 1987 Νοέμβριος 1992 [14]
Πολ Ντενεμπάουα Τζερέμια Νοέμβριος 1992 Νοέμβριος 1995 [15]
Μαέιν Ντεϊρεραγκέα Νοέμβριος 1995 Φεβρουάριος 1997 [16]
Κέναν Αντέανγκ Φεβρουάριος 1997 Δεκέμβριος 1998
Λούντβιγκ Κέκε Δεκέμβριος 1998 13 Απριλίου 2000
Λούντβιγκ Σκότι 13 Απριλίου 2000 29 Μαρτίου 2001 [17]
Αλοΐσιους Αμουάνο 29 Μαρτίου 2001 30 Μαρτίου 2001 [18]
Λούντβιγκ Σκότι 25 Μαΐου 2001 19 Δεκεμβρίου 2002 [17]
Βασάλ Γκαντοέντζιν Δεκέμβριος 2002 Ιανουάριος 2003 [19]
Ρος Κέιν 13 Μαρτίου 2003 6 Μαΐου 2003 [20]
Γκόντφρεϊ Τόμα 6 Μαΐου 2003 7 Μαΐου 2003
Φαμπιάν Ριμπόου 29 Μαΐου 2003 8 Αυγούστου 2003 [21]
Νιμρόντ Μποτελάνγκα 8 Αυγούστου 2003 24 Φεβρουαρίου 2004 [21][22]
Λούντβιγκ Σκότι 24 Φεβρουαρίου 2004 6 Απριλίου 2004 [17]
Τεράνγκι Άνταμ 6 Απριλίου 2004 2004 υπηρεσιακός[23]
Ντέιβιντ Αντέανγκ Μάιος 2004 Ιούνιος 2004 [24]
Ρίντελ Ακούα Ιούνιος 2004 15 Ιουλίου 2004 [25][26]
Ράσελ Κουν 15 Ιουλίου 2004 26 Οκτωβρίου 2004 [27]
Βασάλ Γκαντοέντζιν 26 Οκτωβρίου 2004 15 Δεκεμβρίου 2004 [28]
Βάλντον Ντοουιγιόγκο 27 Δεκεμβρίου 2004 Δεκέμβριος 2007
Ρίντελ Ακούα Δεκέμβριος 2007 18 Μαρτίου 2008 παραιτήθηκε
Ντέιβιντ Αντέανγκ 20 Μαρτίου 2008 18 Απριλίου 2008 απομακρύνθηκε από το αξίωμα
Ρίντελ Ακούα 29 Απριλίου 2008 13 Μαρτίου 2010 παραιτήθηκε
Ντομινίκ Ταμπούνα 13 Μαρτίου 2010 27 Απριλίου 2010 υπηρεσιακός
Σάντλογκ Μπέρνικε 27 Απριλίου 2010 13 Μαΐου 2010
Γκόντφρεϊ Τόμα 13 Μαΐου 2010 18 Μαΐου 2010 παραιτήθηκε<
Ντομινίκ Ταμπούνα 1 Ιουνίου 2010 4 Ιουνίου 2010 παραιτήθηκε
Αλοΐσιους Αμουάνο 2 Ιουλίου 2010 2010 απομακρύνθηκε από τη θέση
Λάντον Ντεϊρεραγκέα 9 Ιουλίου 2010 1 Νοεμβρίου 2010 υπηρεσιακός
Λούντβιγκ Σκότι 1 Νοεμβρίου 2010 18 Απριλίου 2013 παραιτήθηκε[17]
Λάντον Ντεϊρεραγκέα 18 Απριλίου 2013 25 Απριλίου 2013 υπηρεσιακός
Γκόντφρεϊ Τομά 25 Απριλίου 2013 28 Μαΐου 2013 Έχασε την έδρα του έπειτα από τις εκλογές του 2013.
Λούντβιγκ Σκότι 11 Ιουνίου 2013 Ιούλιος 2016 Έχασε την έδρα του μετά τις εκλογές του 2016.
Σίριλ Μπούραμαν 13 Ιουλίου 2016 Αύγουστος 2019 Έχασε την έδρα του έπειτα από τις εκλογές του 2019
Μάρκους Στίβεν 27 Αυγούστου 2019 Σημερινός [29]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "About Parliament", Parliament of Nauru Αρχειοθετήθηκε 2010-07-20 στο Wayback Machine.
  2. 2,0 2,1 "Nauru country brief" Αρχειοθετήθηκε 2014-10-06 στο Wayback Machine., Australian Department of Foreign Affairs and Trade. Retrieved 10 Νοεμβρίου 2012
  3. Saari, Donald G. (1995). Basic Geometry of Voting. Springer-Verlag. σελίδες 101–103. ISBN 3-540-60064-7. 
  4. Electoral system IPU
  5. «Nauru Act 1965». Federal Register of Legislation. https://www.legislation.gov.au/Details/C1965A00115. 
  6. «Οι εκλογές στο Ναουρού επιστρέφουν το προηγούμενο κοινοβούλιο αμετάβλητο». Radio New Zealand International. 2010-04-26. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=53201. Ανακτήθηκε στις 2011-11-09. 
  7. .htm "Πολιτική αντιπαράθεση τελειώνει με την εκλογή ομιλητή στο Ναουρού", ABC Radio Australia, 13 Μαΐου 2010 Αρχειοθετήθηκε 2011-07-17 στο Wayback Machine.
  8. «Pacific news in brief for September 28». RNZ. 28 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2022. https://web.archive.org/web/20220928071634/https://www.rnz.co.nz/international/pacific-news/475656/pacific-news-in-brief-for-september-28. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  9. «Parliamentary Salaries and Allowances (Amendment) Act 2016». Parliament of Nauru. 16 Ιουνίου 2018. 
  10. «IPU PARLINE database: NAURU, election archives». archive.ipu.org. 
  11. «RONLAW - Nauru's Online Legal Database - Advanced search». ronlaw.gov.nr. 
  12. «Archive - The Government of the Republic of Nauru». 
  13. 13,0 13,1 «Nauru's new president goes for freshness in cabinet». RNZ. 28 Αυγούστου 2019. 
  14. «Nauru Police Force (Amendment) Act 1987». www.paclii.org. 
  15. «Republic of Nauru Finance Corporation (Amendment) Act 1995». www.paclii.org. 
  16. «Civil Aviation (Carriers' Liability) Act 1995». www.paclii.org. 
  17. 17,0 17,1 17,2 17,3 «Profile - The Government of the Republic of Nauru». 24 Αυγούστου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2019. 
  18. «Profile - The Government of the Republic of Nauru». 24 Αυγούστου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2019. 
  19. «NAURU FINDS SPEAKER OF PARLIAMENT | Pacific Islands Report». www.pireport.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  20. «Nauru Parliament breaks Speaker stalemate». ABC News. 13 Μαρτίου 2003. 
  21. 21,0 21,1 (PDF). 24 Αυγούστου 2019 https://web.archive.org/web/20190824221924/http://www.naurugov.nr/media/31009/14-8.8.2003__v__first-third-fifteenth.pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Αυγούστου 2019.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  22. (PDF). 24 Αυγούστου 2019 https://web.archive.org/web/20190824221859/http://www.naurugov.nr/media/31024/20-24.2.2004__v__second-seventh-fifteenth.pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Αυγούστου 2019.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  23. (PDF). 24 Αυγούστου 2019 https://web.archive.org/web/20190824221926/http://www.naurugov.nr/media/31039/25-15.4.2004__v__fourth-eighth-fifteenth.pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Αυγούστου 2019.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  24. «Treasury Fund Protection Act 2004». www.paclii.org. 
  25. «Long Term Investment Fund (Sequesteration) Act 2004». www.paclii.org. 
  26. (PDF). 24 Αυγούστου 2019 https://web.archive.org/web/20190824221855/http://www.naurugov.nr/media/31054/49-15.7.2004__v__first-tenth-fifteenth.pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Αυγούστου 2019.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  27. «Price Control Act 2004». www.paclii.org. 
  28. (PDF). 24 Αυγούστου 2019 https://web.archive.org/web/20190824223954/http://www.naurugov.nr/media/30882/1-26.10.2004__v__first-first-sixteenth.pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Αυγούστου 2019.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  29. «Aingimea chosen as Waqa's successor in Nauru». RNZ. 27 Αυγούστου 2019.