Κοινή άλεση

Η κοινή άλεση είναι εκσυγχρονισμένη μέθοδος έκθλιψης του ελαιοκάρπου, όπου η συλλεγμένη ημερήσια ποσότητα του καρπού από κάθε παραγωγό, αφού παραληφθεί μεμονωμένα από τους υπεύθυνους του ελαιοτριβείου ζυγιστεί και ληφθεί δείγμα, αναμειγνύεται με τις υπόλοιπες ημερήσιες συγκομιδές όλων των ελαιοπαραγωγών, σε όλα τα επόμενα στάδια παραγωγής. Έτσι με άμεση και αποδοτικότερη επεξεργασία που πραγματοποιείται εντός 24ώρου, η ποσότητα ελαιολάδου που θα παραχθεί, θα διατηρήσει αναλλοίωτα τα φυσικά, φυσικοχημικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του και παράλληλα θα προκύψουν πολλαπλά οφέλη τόσο για τον ελαιοπαραγωγό και το ελαιοτριβείο όσο και για το περιβάλλον, καθώς επιτυγχάνεται καλύτερη ποιότητα ελαιολάδου, καλύτερη τιμή πώλησης λόγω χαμηλής περιεκτικότητας σε οξέα,  μείωση στο κόστος παραγωγής και στις εργατοώρες που απαιτούνται, αύξηση στον αριθμό εξυπηρέτησης ελαιοπαραγωγών και μείωση στον χρόνο αναμονής τους, εξοικονόμηση ενέργειας, μείωση στον όγκο των υγρών αποβλήτων εφόσον η λειτουργία του ελαιοτριβείου είναι σταθερή και συνεχόμενη.

Στάδια παραγωγής

Κατά την παράδοση και την επεξεργασία του ελαιοκάρπου ακολουθούνται τα παρακάτω στάδια παραγωγής:

1. Παραλαβή του ελαιοκάρπου σε ειδικές σκάφες.
2. Τροφοδοσία μέσω μεταφορικής ταινίας σε σιλό αποθήκευσης.
3. Αποφύλλωση (απομάκρυνση φύλλων και μικρών κλαδιών).
4. Λήψη δείγματος με ειδικό μηχανισμό και συγχρόνως  ζύγιση της ημερήσια ποσότητας και παραλαβή του ζυγολογίου από τον παραγωγό αποδίδοντας του μοναδικό κωδικό για κάθε παρτίδα.
5. Παράδοση δείγματος για τον υπολογισμό της ελαιοπεριεκτικότητας. Συγκεκριμένα το δείγμα αλέθεται σε ειδική συσκευή και μετατρέπεται σε ομοιογενή πολτό, ο οποίος στην συνέχεια μέσα σε δίσκο τοποθετείται στην συσκευή, αποδίδοντας με απόλυτη ακρίβεια την περιεκτικότητα σε λάδι και την υγρασία.
6. Επιτόπια παράδοση στον παραγωγό με αντίστοιχο παραστατικό της ποσότητας του ελαιολάδου που του αναλογεί βάσει του βάρους του καρπού που παρέδωσε και της μέτρησης της ελαιοπεριεκτικότητας.

Η μέθοδός Κοινής άλεσης η οποία κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στα περισσότερα συνεταιριστικά εγχειρήματα επεξεργασίας του ελαιοκάρπου, ξεκίνησε σε χώρες όπως Ισπανία και Ιταλία, ενώ στην Ελλάδα εφαρμόζεται ευρύτερα σε περιοχές όπως Λακωνία, Κρήτη και Λέσβο.

Πηγές

• Ostrom, E. (2002).  H διαχείριση των κοινών πόρων, (μτφρ. Γ. Άρχοντας). Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
• Γιακουμάκη, Γ. (2014, Νοέμβριος 24). Η κοινή άλεση στα ελαιουργεία ΕΑΣ Πεζών. Olivenews.gr. Ανακτήθηκε από  https://www.olivenews.gr/el/5528/elaiotriveio/h-koinh-alesh-sta-elaiourgeia-eas-pezwn/
• Κουφάκης, Σ. (2016, Αύγουστος 26).  Η κοινή άλεση δεν είναι δίλημμα είναι μονόδρομος. Planet FM 90,6. Ανακτήθηκε από https://www.agro24.gr/agrotika/proionta/georgia/elia/koini-alesi-elaiokarpoy-gia-proti-fora-apo-ton-kalamatas