Κλείνις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία ο Κλείνις ήταν ένας Βαβυλώνιος ερωμένος της Αρτέμιδας και του Απόλλωνα.

Ο Κλείνις ήταν ευσεβής και πλούσιος άνθρωπος. Νόμιμη σύζυγός του ήταν η Άρπη, με την οποία είχε τρεις γιους, τον Λύκιο, τον Ορτύγιο και τον `Αρπασο, και μία κόρη, την Αρτεμίχη. Ο Κλείνις συνόδευε συχνά τον Απόλλωνα στη χώρα των Υπερβορείων, όπου έβλεπε να θυσιάζουν όνους στον θεό. Θέλησε να κάνει το ίδιο στη Βαβυλώνα, αλλά ο Απόλλων του το απαγόρευσε με την απειλή θανάτου και του συνέστησε να τηρήσει τα πατροπαράδοτα σφάγια στις θυσίες, δηλαδή πρόβατα, βόδια και γίδια. Παρόλα αυτά, οι δύο από τους γιους του Κλείνιδα, ο Λύκιος και ο Άρπασος, δεν υπάκουσαν στον Απόλλωνα: πήραν έναν όνο και ετοιμάζονταν να τον οδηγήσουν στον βωμό, όταν αιφνιδίως ο Απόλλων ενέβαλε μανία στο ζώο, το οποίο όρμησε στους δυο νέους και τους έφαγε! Το ίδιο έπαθαν και οι γονείς τους όταν, ειδοποιημένοι από τις φωνές τους, έτρεξαν να βοηθήσουν. Ωστόσο στη συνέχεια τόσο ο Απόλλων όσο και οι άλλοι θεοί λυπήθηκαν την οικογένεια και τους μεταμόρφωσαν όλους σε πτηνά.


Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969