Κινηματογράφος της Αρμενίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο κινηματογράφος της Αρμενίας γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1923, όταν ένα κυβερνητικό διάταγμα ίδρυσε την Αρμενική Κρατική Επιτροπή Κινηματογράφου. Ως κινηματογράφος της Αρμενίας ορίζεται ως η κινηματογραφική βιομηχανία και η κινηματογραφική τέχνη στην Αρμενία.

Το πρώτο κινηματογραφικό βίντεο που γυρίστηκε στην Αρμενία ήταν ένα βίντεο που γύρισε ο καμεραμάν Ντιγκμέλεφ στο Ετσμιαντζίν το 1911. Το βίντεο καταγράφει την τελετή της κηδείας του Καθολικού πατριάρχη απάντων των Αρμενίων Ματθαίου Β΄. Αυτό το φιλμ θεωρήθηκε χαμένο και βρέθηκαν το 2013 από τους αδελφούς σκηνοθέτες ντοκιμαντέρ Σ. και Τ. Ματοσιάν. Η πρώτη αρμενική ταινία με θέμα σχετικό με την Αρμενία ονομάζεται "Χαϊκακάν Σινέμα", η οποία γυρίστηκε το 1912 στο Κάιρο από τον αρμενοαιγύπτιο παραγωγό Βαχάν Ζαρταριάν. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Κάιρο στις 13 Μαρτίου του 1913.[1]

Το Μάρτιο του 1924, το πρώτο αρμενικό στούντιο κινηματογράφου, το Αρμενφίλμ (αρμενικά: Հայֆիլմ‎‎ "Χαϊφίλμ", ρωσικά: Арменкино‎‎ "Αρμενκίνο") ιδρύθηκε στο Γιερεβάν. Η πρώτη παραγωγή του στούντιο ήταν η "Σοβιετική Αρμενία", το 1924, ένα αρμενικό ντοκιμαντέρ.

Η Ναμούς ήταν η πρώτη αρμενική βουβή ασπρόμαυρη ταινία, γυρισμένη το 1925, σε σκηνοθεσία του Χάμο Μπεκναζαριάν. Η ταινία βασίζεται σε ένα θεατρικό έργο του Αλεξάντερ Σιρβανζαντέ, το οποίο περιγράφει την κακή μοίρα των δύο εραστών, οι οποίοι αρραβωνιάστηκαν από τις οικογένειές τους από την παιδική ηλικία, αλλά λόγω κάποιων παραβάσεων στο ναμούς (παράδοση στην τιμή), ο πατέρας της κοπέλας την πάντρεψε με κάποιον άλλο άνδρα. Η πρώτη ηχητική ταινία, η Πέπο, γυρίστηκε το 1935 από τον σκηνοθέτη Χάμο Μπεκναζαριάν.

Μερικοί από τους κυριότερους πιο πρόσφατους Αρμένιους σκηνοθέτες είναι οι παρακάτω:

Πέρα από την Αρμενία, δραστηριοποιούνται πολλοί Αρμένιοι κινηματογραφικοί παραγωγοί σε όλο το κόσμο, ιδιαίτερα στη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία. Ο σύγχρονος αρμενικός κινηματογράφος παράγει κατά μέσο όρο δύο ή τρία ταινίες μεγάλου μήκους, οχτώ ταινίες μικρού μήκους και δεκαπέντε ντοκιμαντέρ. Το 2011 παρήχθησαν πέντε αρμενικές ταινίες μεγάλου μήκους.[2]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Armenian Cinema 100, by Artsvi Bakhchinyan, Yerevan, 2012, pp. 111-112
  2. Smith, Ian Hayden (2012). International Film Guide 2012. σελ. 60. ISBN 978-1908215017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]