Κινέζικα Παραμύθια και Λαϊκές Ιστορίες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κινέζικα Παραμύθια και Λαϊκές Ιστορίες
ΣυγγραφέαςMary Hayes Davis
Chow Leung
Γλώσσααγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1908
ΜορφήΛαϊκή παράδοση
Λαογραφία
Παιδική λογοτεχνία
δεδομένα (π • σ • ε )

Το βιβλίο Κινέζικα Παραμύθια και Λαϊκές Ιστορίες είναι μια συλλογή 37 λαϊκών παραμυθιών και παιδικών ιστοριών [1] και θεωρείται σύμφωνα με δυτικούς μελετητές ένα από τα πιο «αξιόπιστα» έργα με θέμα τα κινεζικά λαϊκά παραμύθια που εκδόθηκαν πριν το 1937.[2] Κάθε παραμύθι συνοδεύεται από μια εικονογράφηση, η οποία αποδίδεται σε ανώνυμους Κινέζους καλλιτέχνες.[3]

Δημιουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικονογράφηση του παραμυθιού «Ένα μάθημα από τον Κομφούκιο»
Εικονογράφηση του παραμυθιού «Το αγόρι που ήθελε το αδύνατο»

Η Mary Hayes Davis εργαζόταν ως δημοσιογράφος σε μια μεγάλη εφημερίδα του Σικάγο, όταν συνάντησε τον αιδεσιμότατο Chow Leung της Κεντρικής Κινεζικής Αποστολής των Βαπτιστών.[4] Ο Chow Leung δίδασκε επίσης κινεζική γλώσσα σε ένα σχολείο για παιδιά, το οποίο ίδρυσε αμέσως μετά την άφιξή του στο Σικάγο το 1900.[5] Γοητευμένη από την "ανακάλυψή" της ότι οι κινεζικοί μύθοι ήταν όντως υπαρκτοί - παρά τις δηλώσεις των μελετητών για το αντίθετο - η Davis ξεκίνησε να καταγράφει αυτές τις ιστορίες στα αγγλικά.[4] Ο Chow Leung της αφηγούνταν τις ιστορίες στα αγγλικά, τις περισσότερες φορές χωρίς διερμηνέα.[6] Η Ντέιβις είχε προφανώς μάθει μερικά κινέζικα.[6][7] Αφιέρωσε το βιβλίο στην φίλη της Mary F. Nixon-Roulet, η οποία είχε γράψει ένα αντίστοιχο βιβλίο με τίτλο Ιαπωνικές Λαϊκές Ιστορίες και Παραμύθια, το οποίο εκδόθηκε επίσης το 1908 από την American Book Company.[7]

Δημοφιλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μέχρι το 1911, το βιβλίο Κινέζικα Παραμύθια και Λαϊκές Ιστορίες διδασκόταν ως συμπληρωματικό ανάγνωσμα στα δημόσια σχολεία του Σικάγο.[6]
  • Το 1913, η ιστορία "A Great Repentance and a Great Forgiveness" από το βιβλίο Κινέζικα Παραμύθια και Λαϊκές Ιστορίες επανακυκλοφόρησε στην συλλογή The Golden Key Book: A School Reader.[8]
  • Το 1917, το άρθρο Religious Training in the School and Home από τους E. Hershey Sneath, George Hodges και Henry Hallam Tweedy πρότεινε την ιστορία "The Proud Chicken" από το βιβλίο Κινέζικα Παραμύθια και Λαϊκές Ιστορίες επειδή διδάσκει τις αξίες της ζωής μιας κοινότητας.[9]
  • Το 1922, η ανθολογία Latchkey of my Bookhouse, υπό την επιμέλεια του Olive Beaupré Miller, επανακυκλοφόρησε την ιστορία “The Boy Who Wanted the Impossible”.[10]
  • Η ιστορία "A Lesson from Confucius" εμφανίστηκε στην ανθολογία World Tales for Creative Dramatics and Storytelling (1962).[11]
  • Το βιβλίο μεταφράστηκε στα γαλλικά με τον τίτλο Fables et histoires populaire chinoises από την Nicolae Sfetcu.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Harvard University, Chow-Leung (1908). Chinese Fables and Folk Stories. American Book Company. 
  2. ↑ Internet Archive, Nai-tung (1975). Chinese folk narratives : a bibliographical guide. San Francisco : Chinese Materials Center. 
  3. ↑ «19 Sep 1908, Page 5 - The Inter Ocean at Newspapers.com». Newspapers.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Clipped From The Tampa Tribune». The Tampa Tribune: σελ. 18. 1923-06-24. https://www.newspapers.com/clip/38438155/the-tampa-tribune/. Ανακτήθηκε στις 2022-04-17. 
  5. ↑ «Chinese School in Chicago». The Inter Ocean: σελ. 38. 1904-07-10. https://www.newspapers.com/clip/97995922/chinese-school-in-chicago/. Ανακτήθηκε στις 2022-04-17. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Well Known Writer Interviews Indians». Arizona Republic: σελ. 11. 1911-10-22. https://www.newspapers.com/clip/98148136/well-known-writer-interviews-indians/. Ανακτήθηκε στις 2022-04-17. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :0.
  8. ↑ unknown library, Edward Lawrence Stevens (1913). The Golden Key Book: A School Reader. The Macmillan company. 
  9. ↑ Robarts - University of Toronto, E. Hershey (Elias Hershey) (1917). Religious training in the school and home. New York, MacMillan. 
  10. ↑ Miller, Olive Beaupré, ed. (1922). The Latchkey of my Bookhouse. Chicago: The Bookhouse for Children. p. 224. LCCN 22011853.
  11. ↑ Internet Archive, Burdette S. (1962). World tales for creative dramatics and storytelling. Englewood Cliffs, N.J., Prentice-Hall. 
  12. ↑ Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :1.

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κινέζικα_Παραμύθια_και_Λαϊκές_Ιστορίες&oldid=10499027"