Καρλ Χάινριχ Μπέκερ
| Καρλ Χάινριχ Μπέκερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carl Henrich Becker (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 12 Απριλίου 1876[1][2][3] Άμστερνταμ[4][5] |
| Θάνατος | 10 Φεβρουαρίου 1933[1][2][5] Στέγκλιτζ |
| Τόπος ταφής | Waldfriedhof Dahlem |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[6] |
| Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο Χούμπολτ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διδάσκων πανεπιστημίου δημιουργός γραπτών έργων λεβαντινολόγος[7] ιστορικός[7] φιλόσοφος[7] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Αμβούργου Πανεπιστήμιο Χούμπολτ Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης Πανεπιστήμιο της Βόννης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Χέλμουτ Μπέκερ |
| Γονείς | Καρλ Μπέκερ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καρλ Χάινριχ Μπέκερ (γερμανικά: Carl Heinrich Becker, Άμστερνταμ, 12 Απριλίου 1876 - Βερολίνο, 10 Φεβρουαρίου 1933)[8] ήταν διακεκριμένος Γερμανός ισλαμολόγος, οριενταλιστής και πολιτικός που άκμασε κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Διακρίθηκε για τις μελέτες του στο ισλάμ και για τις μεταρρυθμίσεις του στον τομέα της παιδείας[9].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπέκερ γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1876 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας και καταγόταν από οικογένεια του Έσσεν, που είχε αναδείξει αρκετούς εμπόρους και επιστήμονες. Πατέρας του ήταν ο τραπεζίτης Καρλ Μπέκερ (1821–1897) και μητέρα του η Τζούλι Σέφερ (1839–1917), κόρη οικογένειας εμπόρων.
Σπούδασε σε διάφορα πανεπιστήμια (Λωζάνη, Χαϊδελβέργη και Βερολίνο). Παράλληλα, έκανε σειρά ταξιδιών στις μεσογειακές χώρες (Ισπανία, Ελλάδα, Οθωμανική Αυτοκρατορία) και το Σουδάν. Αργότερα πραγματοποίησε σημαντική ακαδημαϊκή καριέρα, διδάσκοντας μεταξύ άλλων και στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1910 προέβη στην ίδρυση του περιοδικού Ισλάμ, του οποίου ανέλαβε και την αρχισυνταξία[9].
Την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου αξιοποιήθηκε από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες[8]. Αργότερα ακολούθησε πολιτική καριέρα: πρώτα το 1921 και κατόπιν από το 1925 μέχρι το 1930 ήταν υπουργός πολιτισμού του ομοσπονδιακού κράτους της Πρωσίας[8][9]. Από αυτή τη θέση πραγματοποίησε μια σειρά μεταρρυθμίσεων στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης, ενώ υπήρξε ο ιδρυτής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας[9]. Διάδοχός του στον υπουργικό θώκο ήταν ο Άντολφ Γκρίμε.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ήρθε σε οξεία αντιπαράθεση με τον διακεκριμένο οριενταλιστή Καρλ Μπρόκελμαν[10], αλλά και με την αντιμουσουλμανική στάση που τηρούσαν οι Γερμανοί ιεραπόστολοι στις αποικίες του κράτους στην Αφρική[11]. Παράλληλα αντιτίθετο στις θεωρίες του επιφανούς θεολόγου της εποχής του, Ερνστ Τρελτς.
Ο ίδιος ήταν παραγωγικός συγγραφέας δημοσιεύοντας βιβλία, άρθρα, καθώς και εγκυκλοπαιδικά λήμματα και διακρίθηκε για τις μελέτες του στη σύγχρονη Μέση Ανατολή και το σύγχρονο Ισλάμ[8][11]. Στα έργα του για την ιστορική πορεία του ισλάμ, υποστήριξε πως πρωταρχικό ρόλο στη διαμόρφωση και διάδοση της συγκεκριμένης θρησκείας στα πρώτα της βήματα, έπαιξαν οι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες της περιόδου[9].
Απεβίωσε στο Βερολίνο, στις 10 Φεβρουαρίου[8] του 1933.
Εργογραφία (ενδεικτική)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Der Kanzel im Kultus des alten Islam (ελληνικά: Ο άμβωνας στη λατρεία του αρχαίου Ισλάμ, 1906)
- Christentum und Islam (ελλ: Χριστιανισμός και Ισλάμ. 1907)
- L'Islam et la Colonisation de l'Afrique (ελλ: Το Ισλάμ και η αποικιοποίηση της Αφρικής, 1910)
- Gedanken zur Hochschulreform (ελλ: Σκέψεις για την πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση, Λειψία 1919)
- Vom Wesen der deutschen Universitaet (ελλ: Περί της φύσης του γερμανικού πανεπιστημίου, Λειψία 1925)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13088500j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w62p8djh. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13088500j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 7,0 7,1 7,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. zmp2017967487. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Συλλογικό (2014). Other Fronts, Other Wars?: First World War Studies on the Eve of the Centennial. BRILL. σελ. 389.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 23ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1981. σελ. 85.
- ↑ Brockelmann, Carl (2016). History of the Arabic Written Tradition. 1. BRILL. σελ. viii.
- ↑ 11,0 11,1 Motadel, David (2014). Islam and Nazi Germany's War. Harvard University Press. σελ. 335.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 23ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1981.
- Συλλογικό (2014). Other Fronts, Other Wars?: First World War Studies on the Eve of the Centennial. BRILL.
- Brockelmann, Carl (2016). History of the Arabic Written Tradition. 1. BRILL.
- Motadel, David (2014). Islam and Nazi Germany's War. Harvard University Press.
|