Καλόκαιρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλόκαιρος
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος334
Ταρσός
Αιτία θανάτουθάνατος στην πυρά
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚατάλογος Ρωμαίων σφετεριστών
Αρχικαμηλοκόμος

Ο Καλόκαιρος, λατιν.: Calocaerus, (απεβ. 334 μ.Χ.) ήταν Ρωμαίος σφετεριστής εναντίον τού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α΄. Το 334 μ.Χ. οργάνωσε μία βραχύβια εξέγερση στην Κύπρο, αλλά η εξέγερσή του καταπνίγηκε γρήγορα και κάηκε ζωντανός μαζί με τους διοικητές του.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από την εξέγερση, ο Καλόκαιρος είχε υπηρετήσει στο ρόλο τού magister pecoris camelorum («μαγίστρου τού κοπαδιού και των καμηλών») στην Κύπρο σύμφωνα με τον ιστορικό Αυρήλιο Βίκτωρα. [1] [2] [3] Το αν ο ασυνήθιστος τίτλος του υποδηλώνει κάποια στρατιωτική διοίκηση ("διοικητής τού σώματος καμηλών") [4] ή απλώς μία δουλοπρεπή θέση ("προεξάρχων σκλάβος-βοσκός") [5] είναι αβέβαιο, αν και όπως και να έχει, δεν υπήρχαν καμήλες στην Κύπρο εκείνη την εποχή. [6] Στη θέση αυτή είχε διοριστεί από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α΄ το 330 μ.Χ. [7] Κατά τη διάρκεια της περιόδου της εξέγερσής του, η αυτοκρατορική ισχύς και η νομιμότητα βασίστηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου στη στρατιωτική ισχύ. Για να γίνει και να παραμείνει αυτοκράτορας ένας σφετεριστής, χρειαζόταν έναν μεγάλο και πιστό στρατό. Εξαιτίας αυτού, υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός εφήμερων εξεγέρσεων, οι οποίες είτε καταπνίγηκαν γρήγορα από τον υπάρχοντα Αυτοκράτορα, είτε σκοτώθηκε ο σφετεριστής τους από τα δικά του στρατεύματα. [2]

Ο Καλόκαιρος επαναστάτησε στην Κύπρο το 334 μ.Χ., αυτοανακηρυσσόμενος αυτοκράτορας. Ηττήθηκε γρήγορα από τον Φλάβιο Δαλμάτιο, τον ετεροθαλή αδελφό τού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α΄. Αφού νικήθηκε, μεταφέρθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και τον έκαψαν ζωντανό, μαζί με τους διοικητές του. [8] [2] [9] Είναι πιθανό ότι η χαμηλή θέση του Καλόκαιρου (αυτή τού magister pecoris camelorum), επηρέασε το χαμηλό ποσό υποστήριξης που έλαβε, οδηγώντας στον γρήγορο θάνατό του. [3] Ο Δαλμάτιος συγκέντρωσε στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι εμπλεκόταν ένας νόθος γιος τού Λικίνιου, ο οποίος ήταν αυτοκράτορας πριν από τον Κωνσταντίνο Α΄. Αυτός ο γιος είχε νομιμοποιηθεί με διάταγμα, και επέζησε από την πτώση τού πατέρα του, και εξακολουθούσε να έχει υψηλό, αν και μη καταγεγραμμένο, βαθμό στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Δαλμάτιος χρησιμοποίησε αυτές τις αποδείξεις είτε για να εκτελέσει, είτε να υποδουλώσει τον νόθο αυτόν γιο. [10] [11]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαίες πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Theophanes 43B.[8]
  • Jerome Chron. 334.[8]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Aur. Vict. Caes. 41,11.
  2. 2,0 2,1 2,2 Lenski 2006, σελ. 337.
  3. 3,0 3,1 Lenski 2006, σελ. 81.
  4. George Hill, (1940, reprint 2010) A History of Cyprus, vol. 1 (New York: Cambridge University Press), p. 244.
  5. Bruno Bleckmann (2006) “Calocaerus”, in: Brill's New Pauly, Antiquity volumes edited by: Hubert Cancik and, Helmuth Schneider, English Edition by: Christine F. Salazar, Classical Tradition volumes edited by: Manfred Landfester, English Edition by: Francis G. Gentry. Consulted online on 12 April 2018 <https://dx.doi.org/10.1163/1574-9347_bnp_e224910>
  6. Hill 1940, p. 244
  7. Hunt & Coldstream 1990, σελ. 139.
  8. Amidon 2007, σελ. 210.
  9. Hornblower & Spawforth 1998, σελ. 193.
  10. Vagi 2000, σελ. 470.
  11. Grant 1994, σελ. 48.

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]