Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Δαλματικού)
| Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Δαλματικού) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Caecilia Metella (Λατινικά) |
| Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 81 π.Χ. (περίπου)[1] ή 79 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Marcus Aemilius Scaurus[3][4] Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας[3][5] |
| Τέκνα | Marcus Aemilius Scaurus Aemilia Scaura Cornelius Sulla Φαύστα Κορνηλία Σύλλα[3][6] Φαύστος Κορνήλιος Σύλλα[3][7] |
| Γονείς | Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Δαλματικός[1][3][8] |
| Αδέλφια | Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 68 π.Χ.) Marcus Caecilius Metellus Γάιος Καικίλιος Μέτελλος Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Κρητικός |
Η Καικιλία Μετέλλα, λατιν.: Caecilia Metella, (απεβ. π. 80 π.Χ.) ήταν Ρωμαία ματρόνα στις αρχές τού 1ου αι. π.Χ. Κόρη τού μεγίστου αρχιερέα (pontifex maximus) Λεύκιου Κ. Μ. Δαλματικού, παντρεύτηκε δύο από τους πιο εξέχοντες πολιτικούς της περιόδου, πρώτα τον πρώτο της Συγκλήτου (princeps senatus) Mάρκο Αιμίλιο Σκαύρο και μετά τον Λεύκιο Κορνήλιο Σύλλα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Καικιλία ανήκε στην πληβεία οικογένεια των Καικιλίων Μετέλλων, την εποχή εκείνη τη σημαντικότερη οικογένεια τού τέλους τού 2ου αι. Ο πατέρας της ήταν ο Λεύκιος Κ. Μ. Δαλματικός, ύπατος το 119 π.Χ. και μέγιστος αρχιερέας περί το 114.
Ο πρώτος της γάμος ήταν με τον Mάρκο Αιμίλιο Σκαύρο, έναν ηλικιωμένο πολιτικό στο απόγειο της δύναμής του. Ο Σκαύρος ήταν πατρίκιος, princeps senatus (αρχηγός της Συγκλήτου) και παραδοσιακός σύμμαχος της οικογένειάς της. Η Καικιλία γέννησε στον Σκαύρο δύο παιδιά: τον Mάρκο Αιμίλιο Σκαύρο και την Aιμιλία.
Μετά το τέλος τού Σκαύρου το 89, η Καικίλια παντρεύτηκε τον Λεύκιο Κορνήλιο Σύλλα, ο οποίος ήταν πενήντα ετών. Στην αφήγησή του για τον Βίο τού Σύλλα, ο Πλούταρχος έγραψε ότι αυτός ήταν ένας γάμος με κύρος για τον Σύλλα, λόγω του ότι η Καικιλία ήταν κόρη τού μεγίστου αρχιερέα της ρωμαϊκής κρατικής θρησκείας. Ο γάμος γελοιοποιήθηκε από τον κόσμο και πολλοί εξέχοντες ήταν δυσαρεστημένοι, διότι θεώρησαν ότι ήταν ανάξιος της Καικιλίας. Έγινε η τρίτη σύζυγος τού Σύλλα και εκείνος την παντρεύτηκε λίγες μόνο ημέρες αφότου χώρισε την Κλοηλία για «στειρότητα». Εξαιτίας αυτού, και παρά το γεγονός ότι ο Σύλλας επαίνεσε την Κλοηλία και της έκανε δώρα, πολλοί θεώρησαν ότι την είχε κατηγορήσει άδικα. Ωστόσο, πάντα έδειχνε στην Καικιλία μεγάλη σεβασμό. Εξαιτίας αυτού, όταν ο Σύλλας αρνήθηκε το αίτημα τού λαού να αποκαταστήσει τους εξόριστους υποστηρικτές τού Γ. Μάριου (μετά την πορεία τού Σύλλα στη Ρώμη το 88 π.Χ.) ζήτησαν βοήθεια από την Καικιλία. Ο Πλούταρχος έγραψε ότι «πιστεύονταν επίσης ότι όταν [ο Σύλλας] κατέλαβε την πόλη της Αθήνας, αντιμετώπισε τους ανθρώπους της πιο σκληρά, επειδή είχαν κακοποιήσει άσεμνα την Καικιλία από τα τείχη». [9] Σε ένα άλλο απόσπασμα, ο Πλούταρχος διευκρίνισε ότι η κακία κατά τού Σύλλα και της Καικιλίας ήταν από τον Αριστίωνα, τον τύραννο της Αθήνας. [10]
Ο Σύλλας έβαλε την κόρη της Αιμιλία να παντρευτεί τον Πομπήιο, για να συνάψει συμμαχία μαζί του.
Ενώ ο Σύλλας βρισκόταν στην Ελλάδα, οι υποστηρικτές τού Γ. Μάριου κατέλαβαν τη Ρώμη και διέπραξαν βία εναντίον των υποστηρικτών τού Σύλλα. Η Καικιλία έτσι έφυγε με τα παιδιά (τα δικά της και τού Σύλλα) με δυσκολία, ενημέρωσε τον Σύλλα ότι οι επαύλεις (villae) του είχαν καεί και προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Αρίστους (Optimates, που υποστήριζαν τον Σύλλα) στο σπίτι. [11] Αφού ο Σύλλας εόρτασε τον θρίαμβό του για τη νίκη του στην Ελλάδα, η Καικίλια τού γέννησε δίδυμα παιδιά: «[ο Σύλλας] ονόμασε το αρσενικό παιδί Φαύστο και το θηλυκό Φαύστα· διότι οι Ρωμαίοι αποκαλούν ό,τι είναι ευοίωνο και χαρούμενο, «faustum» [12]
Ενώ ο Σύλλας αφιέρωνε ένα πλούσιο γλέντι προς τιμή τού θεού Ηρακλή, η Καικίλια ήταν άρρωστη και πέθαινε. Οι ιερείς απαγόρευσαν στον Σύλλα «να πάει κοντά της ή να μολυνθεί το σπίτι του από την κηδεία της». Ο Σύλλας την έβαλε σε άλλο σπίτι, όσο ακόμη ζούσε. Με αυτόν τον τρόπο σεβόταν το νόμο. Ο Σύλλας παραβίασε τους νόμους του, που περιόριζε τα έξοδα των κηδειών και των συμποσίων, οργάνωσε μία πολυτελή κηδεία και έπνιξε τις λύπες του σε εορτές με ποτό και υπερβολικά συμπόσια. [13] Ο Πλούταρχος ανέφερε ότι ένας άλλος, ανώνυμος γιος, που είχε αποβιώσει λίγο πριν το τέλος της μητέρας του Καικιλίας, τού εμφανίστηκε σε όνειρο. [14] Ο Πλούταρχος διευκρινίζει λέγοντας ότι όταν απεβίωσε ο Σύλλας, άφησε δύο μικρά παιδιά από την Καικιλία. [15]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Caecilii» (Ρωσικά)
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3929. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3929. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1645. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1746. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3920. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2300. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1649. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ Plutarch, Parallel Lives, The Life of Sulla, 6.10-12
- ↑ Plutarch, Parallel Lives, The Life of Sulla, 13.1
- ↑ Plutarch, Parallel Lives, The Life of Sulla, 21.1
- ↑ Plutarch, Parallel Lives, The Life of Sulla, 34.3
- ↑ Plutarch, Parallel Lives, The Life of Sulla, 35.1-3
- ↑ Dufallo, Basil John (1999). Ciceronian oratory and the ghosts of the past. University of Michigan: UCLA. σελ. 263.
- ↑ Plutarch, Parallel Lives, The Life of Sulla, 37.2, 4
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Plutarch, Parallel Lives, The Live of Sulla, The Complete Collection of Plutarch's Parallel Lives, CreateSpace Independent Publishing Platform, 2014;(ISBN 978-1505387513) ; δείτε: The Life of Sulla, πρόσβαση τον Ιούνιο του 2016.