Καθεδρικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Βάρνα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 43°12′19″N 27°54′36″E / 43.20528°N 27.91000°E / 43.20528; 27.91000

Καθεδρικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Χάρτης
Είδοςορθόδοξος καθεδρικός ναός και κτήριο
Γεωγραφικές συντεταγμένες43°12′19″N 27°54′36″E
ΘρήσκευμαΒουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία
Θρησκευτική υπαγωγήΟρθόδοξη Επισκοπή Βάρνας και Πρέσλαβ
Διοικητική υπαγωγήΒάρνα
ΧώραΒουλγαρία
Έναρξη κατασκευής1880
Υλικάπέτρα
Commons page Πολυμέσα

Ο Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Βάρνας (βουλγαρικά: Катедрален храм Успение Пресвятия Богородици ή Катедрален храм Успение Богородично) είναι ο μεγαλύτερος χριστιανικός ναός στην πόλη Βάρνα της Βουλγαρίας και ο τρίτος μεγαλύτερος σε όλη τη χώρα (μετά τον Καθεδρικό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι στη Σόφια και τον Καθεδρικό του Αγίου Δημητρίου στο Βιδίνιο). Τα θυρανοίξιά του έγιναν στις 30 Αυγούστου 1886. Αποτελεί την έδρα της Ορθόδοξης Επισκοπής Βάρνας και Πρέσλαβ, και ένα από τα τοπόσημα της Βάρνας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ετοιμασίες και θεμελίωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την επίσκεψή του στη Βάρνα, ο Ρώσος Κνιάζ Ντοντούκοφ-Κόρσακοφ σχολίασε την έλλειψη ενός καθεδρικού ναού που θα ταίριαζε στις ανάγκες του αυξανόμενου ορθόδοξου χριστιανικού πληθυσμού της πόλεως. Ο μητροπολίτης Συμεών συγκάλεσε τότε την κοινότητα για την εκλογή μιας επιτροπής με σκοπό την προετοιμασία για την ανέγερση ενός τέτοιου ναού: επιλογή της τοποθεσίας, εξεύρεση των χρημάτων και των υλικών κατασκευής. Η ανέγερση κοστολογήθηκε στις 300 έως 400 χιλιάδες γαλλικά φράγκα της εποχής, και τα περισσότερα αναμενόταν να συγκεντρωθούν από εθελοντικές ιδιωτικές προσφορές και δωρέες. 15.000 φράγκα συγκεντρώθηκαν αρχικώς με αυτό τον τρόπο, αλλά η βουλγαρική κυβέρνηση δώρισε 100 χιλιάδες λεβ, ενώ έγινε και λοταρία με 150 χιλιάδες λαχνούς των 2 λεβ.

Για την κατασκευή συγκεντρώθηκαν πρώτες ύλες από τη γύρω περιοχή: πέτρες από τα κατεστραμμένα τείχη της Βάρνας και για τους εσωτερικούς στύλους τοπικοί λίθοι. Οι πλάκες χαλκού για την οροφή και οι γερανοί για την ανέγερση μεταφέρθηκαν πάντως από την Αγγλία.

Η οροφή του κυρίως ναού

Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε από τον Πρίγκιπα και μονάρχη της Βουλγαρίας Αλέξανδρο στις 22 Αυγούστου 1880 με τελετή και προσευχή μπροστά σε ένα συγκεντρωμένο πλήθος Βουλγάρων και Αρμενίων. Εκείνη την ημέρα ο πρίγκιπας έδωσε αμνηστία σε όλους τους φυλακισμένους στη Βάρνα που είχαν λιγότερους από τρεις μήνες ποινής να εκτίσουν ακόμα.

Η αφιέρωση του ναού στην Κοίμηση της Θεοτόκου έγινε στην μνήμη της συζύγου του Ρώσου Τσάρου Μαρίας Αλεξάντροβνα, ευεργέτιδας της Βουλγαρίας και θείας του Βούλγαρου Πρίγκιπα Αλεξάνδρου, η οποία είχε προσφάτως αποβιώσει.

Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ναός κτίσθηκε στα πρότυπα του Ανακτόρου Πέτερχοφ, από τον αρχιτέκτονα Μάας της Οδησσού. Η ανέγερση χρειάσθηκε μία εξαετία. Αρχικώς ο δήμος είχε συνάψει ένα συμβόλαιο των 6 χιλιάδων λεβ με τον Μάας, αλλά σύντομα εκείνος ζήτησε περισσότερα, οπότε η επιτροπή απεφάσισε να αγοράσει τα σχέδιά του, αλλά να τον απαλλάξει από την επίβλεψη των έργων. Το σχέδιο ολοκληρώθηκε έτσι από τον δημοτικό αρχιτέκτονα Π. Κούπκα.

Σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό σχέδιο, ο καθεδρικός είναι τρίκλιτη βασιλική μετά τρούλου, η οποία έχει διαστάσεις 35 επί 35 μέτρα, με παράπλευρα κλίτη αφιερωμένα το μεν βόρειο στον Άγιο Αλέξανδρο Νιέφσκι, το δε νότιο στον Άγιο Νικόλαο.

Η επιλογή του πρωτομάστορα (το αντίστοιχο του πολιτικού μηχανικού) συζητήθηκε το καλοκαίρι του 1880, αλλά οι διαπραγματεύσεις με τον Κόλιου Φιτσέτο από το Τάρνοβο ναυάγησαν. Ο τοπικός τεχνίτης Βασίλ Ιβανόφ ανέλαβε προσωρινά την καθοδήγηση, αλλά μετά από μακρά αναζήτηση η θέση του πρωτομάστορα αναλήφθηκε από τον Γιάγκο Κωσταντή, μέχρι τις 15 Μαρτίου 1884, οπότε η επιτροπή τον αντικατέστησε με τον Γκέντσο Κάντσεφ. Η τοιχοποιία ολοκληρώθηκε το επόμενο έτος και η στέγη τελείωσε τον Σεπτέμβριο. Τα θυρανοίξια και η πρώτη λειτουργία στον καινούργιο ναό τελέσθηκαν στις 30 Αυγούστου 1886.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]