Καζίνο (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καζίνο
(Casino)
ΣκηνοθεσίαΜάρτιν Σκορσέζε[1][2][3]
ΠαραγωγήΜπάρμπαρα Ντε Φίνα
ΣενάριοΝικόλας Πιλέγκι και Μάρτιν Σκορσέζε
Βασισμένο σεCasino: Love and Honor in Las Vegas
ΠρωταγωνιστέςΣάρον Στόουν[2][4][5], Ρόμπερτ Ντε Νίρο[2][4][3], Τζο Πέσι[2][4][5], Τζέιμς Γουντς[4][6], Φρανκ Βινσέντ[4][6], Pasquale Cajano[4][6], Κέβιν Πόλακ[4][6], Ντον Ρικλς[2][4][6], Vinny Vella[4][6], Alan King[4][6], Ελ Κιου Τζόουνς, Dick Smothers[4][6], Τζόζεφ Ριγκάνο[4], John Bloom[4], Melissa Prophet[4], Catherine Scorsese[4], Philip Suriano[4], Νόμπου Ματσουχίσα[4], Τζέιν Μέντοους[4], Ρίτσαρντ Ριέχλε[4], Στίβ Άλεν[4], Heide Keller[7], Charles Scorsese[7], Frank Adonis[7], Frankie Avalon[7], Alfonso Gomez-Rejon[7], Πολ Χέρμαν[7], Dick Warlock[7] και Steve Schirripa[7]
ΦωτογραφίαΡόμπερτ Ρίτσαρντσον
ΜοντάζΘέλμα Σουνμέικερ
Εταιρεία παραγωγήςUniversal Studios και Légende Entreprises
ΔιανομήUniversal Studios και Netflix
Πρώτη προβολή14  Μαρτίου 1996 (Γερμανία)[8], 8  Μαρτίου 1996 (Σουηδία)[9], 14  Νοεμβρίου 1995 (Νέα Υόρκη)[10], 16  Νοεμβρίου 1995 (Μπέβερλι Χιλς)[10] και 22  Νοεμβρίου 1995 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς)[10]
Διάρκεια178 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[11] και Γαλλία[11]
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Καζίνο (αγγλικά: Casino‎‎) είναι αστυνομική δραματική ταινία αμερικανικής παραγωγής 1995, σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε βασισμένη στο βιβλίο: Καζίνο: Αγάπη και τιμή στο Λας Βέγκας του Νίκολας Πιλέγκι[12], ο οποίος συνέγραψε επίσης το σενάριο της ταινίας με τον Σκορσέζε. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Σάρον Στόουν, Τζο Πέσι και Τζέιμς Γουντς.

Στην ταινία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται τον τον Σαμ «Έις» Ρόθσταϊν, έναν Εβραιο-Αμερικανό πράκτορα στοιχημάτων, που τον έστειλε η Μαφία του Σικάγου για να επιβλέπει τις καθημερινές εργασίες στο Καζίνο Τανζιέρς στο Λας Βέγκας. Ο χαρακτήρας του είναι βασισμένος στον Φρανκ Ρόζενταλ, ο οποίος διαχειρίστηκε τα καζίνο Stardust, Freemont και Freemont στο Λας Βέγκας για τη μαφία του Σικάγου από την δεκαετία του 1970 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο χαρακτήρας του Νίκι και της Τζίντζερ βασίζονται στον μαφιόζο Άντονι Σπιλότρο και την πρώην χορεύτρια και κοσμική Τζέρι Μαγκί, αντίστοιχα.

Το Καζίνο κυκλοφόρησε στις 22 Νοεμβρίου 1995, ως επί το πλείστον με θετικές κριτικές και ήταν παγκόσμια επιτυχία στο box office. Η ερμηνεία της Στόουν ξεχώρισε, κερδίζοντας το βραβείο Χρυσής Σφαίρας Ά Γυναικείου Ρόλου σε μια Δράμα (κινηματογράφος και τηλεόραση), καθώς και μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1973, ο πράκτορας αθλητικών στοιχημάτων και συνεργάτης της μαφίας, Σαμ «Έις» Ροθστάιν στέλνεται στο Λας Βέγκας για να διαχειριστεί για λογαριασμό της μαφίας του Σικάγου, το Καζίνο Τανζιέρς. Εκμεταλλευόμενος τους νόμους τυχερών παιχνιδιών που του επιτρέπουν να εργαστεί σε ένα καζίνο ενώ η άδεια τυχερών παιχνιδιών του εκκρεμεί, ο Σαμ διπλασιάζει τα κέρδη του καζίνο, προτού ξεκινήσει ο έλεγχος για φορολογικές του παραβάσεις σχετιζόμενες με τον φόρο εισοδήματος του.

Το αφεντικό της μαφίας Ρέμο Γκάτζι, θα στείλει στον Σαμ τον παιδικό του φίλο και εκτελεστή, Νικ Σαντόρο, τον αδελφό του Νικ, Ντομινίκ Σαντόρο και τον έμπιστο συνεργάτη του, Φράνκι Μαρίνο για την προστασία του Σαμ και την συνολική διαχείριση του Καζίνου. Ο ασταθής φαύλος και νευρικός Νικ, σύντομα θα πάρει την απαγόρευση εισόδου σε κάθε καζίνο στο Λας Βέγκας και το όνομά του θα βρίσκεται στη μαύρη λίστα. Έτσι, μαζί με τον Ντομινίκ και τον Φράνκι θα συγκεντρώσει την δικιά του συμμορία και θα αρχίσουν να πραγματοποιούν δικές τους ληστείες και διαρρήξεις.

Ο Σαμ θα συναντήσει και θα ερωτευθεί μια πρώην πόρνη, την Τζίντζερ Μακένα. Μετά από λίγους μήνες της σχέσης τους η Τζίντζερ θα μείνει έγκυος στην κόρη τους και παντρεύονται, αλλά ο γάμος τους θα περάσει κρίση, εξαιτίας της απληστίας και της αγάπης της Τζίντζερ για τον πρώην φίλο της, Λέστερ Ντάιμοντ που από καλλιτέχνης έγινε προαγωγός. Ο Λέστερ θα ξυλοκοπηθεί άγρια από τον Σαμ και τον Νικ αφού προηγουμένως θα εξαπατήσει μαζί με την Τζίντζερ τον Σαμ, κλέβοντας του κάποια χρήματα που υπήρχαν σε τραπεζική θυρίδα. Στο μεταξύ η Τζίντζερ αρχίζει να πίνει και ο Σαμ ανησυχεί για το παιδί τους, οδηγώντας τους σε δημόσιους καβγάδες. Έτσι η Τζίντζερ στρέφεται για παρηγοριά στον Νικ κάνοντας περιστασιακή σχέση μαζί του.

Το 1980, ο Σαμ κάνει εχθρό τον πολιτειακό επίτροπο Πατ Γουέμπ εξαιτίας του γαμπρού του Ντον Γουάρντ. Όταν ο Σαμ αρνείται στον Γουάρντ να μπει στο Καζίνο για να παίξει, ο Γουέμπ θα αφαιρέσει την αίτηση άδειας του Σαμ, αναγκάζοντάς τον να αντιμετωπίσει μια ακρόαση για την άδεια τυχερών παιχνιδιών του, ενώ κρυφά η μαφία αποσύρει τον Σαμ από το διοικητικό συμβούλιο του Καζίνο. Ο Σαμ κατηγορεί για το περιστατικό την απερισκεψία του Νίκι, και οι δύο μετά θα συναντηθούν στην έρημο με τον Σαμ να προσπαθεί να πείσει τον Νίκι να φύγει απο το Λας Βέγκας.

Κουρασμένος με τον αλκοολισμό της Τζίντζερ, ο Σαμ επιδιώκει τελικά το διαζύγιο μαζί της. Η Τζίντζερ τότε απαγάγει την κόρη τους, Έιμι, και την παίρνει στο Λος Άντζελες σχεδιάζοντας να φύγει στην Ευρώπη μαζί της και με τον Λέστερ. Ο Σαμ πείθει την Τζίντζερ να γυρίσει πίσω με την Έιμι, και στη συνέχεια την επιπλήττει για κλοπή των χρημάτων του και την απαγωγή της κόρης τους. Αφού κρυφακούει την Τζίντζερ να μιλάει στο τηλέφωνο για τη δολοφονία του, ο Σαμ την διώχνει με τις κλωτσιές έξω από το σπίτι, αλλά σύντομα αλλάζει γνώμη. Η Τζίντζερ τότε πλησιάζει τον Νίκι για βοήθεια ώστε να πάρει τα τιμαλφή της από τον Σαμ και την κοινή θυρίδα τους. Ο Σαμ το ανακαλύπτει αυτό, αφού διαπίστωσε ότι η Έιμι είναι δεμένη στο κρεβάτι της, με την Τζίντζερ, να βρίσκεται εκείνη την στιγμή με τον Νίκι στο εστιατόριο του. Ο Σαμ τότε διώχνει οριστικά την Τζίντζερ, και τελειώνει την φιλία του με τον Νίκι.

Το 1983, το FBI τελικά θα κλείσει το καζίνο. Ο Νίκι φεύγει από το Λας Βέγκας προτού να μπορέσουν να τον συλλάβουν. Τότε το FBI πλησιάζει τον Σαμ για να τους βοηθήσει, δείχνοντας του φωτογραφίες του Νίκι με την Τζίντζερ μαζί, αλλά ο Σαμ αρνείται. Η Τζίντζερ φεύγει για το Λος Άντζελες και τελικά πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών σε ένα μοτέλ. Ο ίδιος ο Σαμ παραλίγο να σκοτωθεί από έκρηξη βόμβας στο αυτοκίνητο του και υποψιάζεται τον Νίκι ότι ήταν πίσω από αυτό. Προτού ο Σαμ καταφέρει να πάρει εκδίκηση, ο Νίκι και ο Ντομινίκ θα πέσουν σε ενέδρα από τον Φρανκ και αφού ξυλοκοπηθούν άγρια θα θαφτούν ζωντανοί σε ένα χωράφι, με εντολή από τα αφεντικά της μαφίας, επειδή η συμπεριφορά του Νίκι δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα και τον υποψιάζονταν για το ρόλο του στη βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητο του Σαμ.

Με τη μαφία τώρα να είναι έξω από το Λας Βέγκας και τα παλιά καζίνο να αγοράζονται από μεγάλες εταιρείες και να κατεδαφίζονται και να κατασκευάζονται νέα ως τουριστικά αξιοθέατα, ο Σαμ μοιρολογεί λέγοντας ότι το Λας Βέγκας δεν θα είναι πια το ίδιο όπως όταν η Μαφία είχε τον έλεγχο. Ο Σαμ Ρόθσταιν αποσύρεται στη συνέχεια στο Σαν Ντιέγκο και συνεχίζει να ζει σαν ένας αθλητικός μπουκμέικερ για τη μαφία, μονολογώντας στο τέλος, «ακριβώς πίσω όπου ξεκίνησα».

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως Σαμ "Έις" Ρόθσταϊν
  • Σάρον Στόουν ως Τζίντζερ Μακένα
  • Τζο Πέσι ως Νικ Σαντόρο
  • Τζέιμς Γουντς ως Λέστερ Ντάιμοντ
  • Ντον Ρικλς ως Μπίλι Σέρμπερτ
  • Άλαν Κινγκ ως Άντι Στόουν
  • Κέβιν Πόλακ ως Φίλιπ Γκριν
  • Λ.Κ Τζόουνς ως Πατ Γουέμπ
  • Ντικ Σμόδερς ως Γερουσιαστής
  • Φρανκ Βίνσεντ ως Φρανκ Μαρίνο
  • Τζον Μπλουμ ως Δον Γουάρντ
  • Πασκουάλε Κατζάνο ως Ρέμο Γκάτζι
  • Μελίσα Πρόφετ ως Τζένιφερ Σαντόρο
  • Μπιλ Άλισον ως Τζον Νάνς
  • Βίνι Βέλλα ως Άρτι Πισκάνο
  • Όσκαρ Γκούντμαν ως ο εαυτός του
  • Κάθριν Σκορσέζε ως μητέρα του Πισκάνο
  • Φίπιλ Σαριάνο ως Ντομίνικ Σαντόρο
  • Έρικα βον Τάγκεν ως Έιμι
  • Ρίτσαρντ Ρισλ ως Τσάρλι Κλαρκ
  • Φράνκι Άβαλον ως ο εαυτός του
  • Στηβ Άλεν ως ο εαυτός του
  • Τζέιν Μέιντοους ως ο εαυτός της
  • Τζέρι Βάλε ως ο εαυτός του
  • Τζόζεφ Ριγκάνο ως Βίνσεντ Μπορέλι
  • Τζιν Ρουφίνι ως Βίνι Φορλάνο
  • Πωλ Χέρμαν ως τζογαδόρος

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καζίνο βασίζεται στο βιβλίο Καζίνο: Αγάπη και τιμή στο Λας Βέγκας του αστυνομικού ρεπόρτερ της Νέας Υόρκης Νίκολας Πιλέγκι. Η έρευνα για το Καζίνο ξεκίνησε όταν ο δημοσιογράφος και σεναριογράφος Νίκολας Πιλέγκι διάβασε ένα άρθρο του 1980 από την εφημερίδα Las Vegas Sun σχετικά με την σχέση μεταξύ του Φρανκ Λέφτι Ρόζενταλ μιας φιγούρας στα καζίνο και της συζύγου του Τζέρι Μαγκί, πρώην στριπτιζέζ χορεύτρια.[13] Αυτό έδωσε στον Πιλέγκι την ιδέα να επικεντρωθεί σε ένα νέο βιβλίο σχετικά με την αληθινή ιστορία της υπεξαίρεσης χρημάτων από την μαφία στο Λας Βέγκας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, όταν σταμάτησε η κινηματογράφιση της ταινίας Τα Καλά Παιδιά (Goodfellas) (του οποίου το σενάριο συν-έγραψε με τον Σκορσέζε). [14]

Το φανταστικό θέρετρο Τανζιέρς αντανακλούσε την ιστορία του καζίνο Stardust, το οποίο είχε αγοράσει η Argent Corporation το 1974 χρησιμοποιώντας δάνεια από το Ταμείο Συντάξεων των Οδηγών Φορτηγών Teamsters. Η Argent Corporation ανήκε στον Άλεν Γκλικ, αλλά το καζίνο πιστεύεται ότι ελέγχονταν από διάφορες οικογένειες του οργανωμένου εγκλήματος από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες. Κατά τα επόμενα έξι χρόνια, η Argent Corporation υπεξαίρεσε μεταξύ 7 και 15 εκατομμυρίων δολαρίων χρησιμοποιώντας εικονικούς ισολογισμούς. Αυτή η επιχείρηση υπεξαίρεσης, όταν αποκαλύφθηκε από το FBI, ήταν η μεγαλύτερη που είχε γίνει ποτέ [15] και είχε σαν αποτέλεσμα την σύλληψη και καταδίκη ορισμένων αφεντικών του οργανωμένου εγκλήματος.[16]

Ο Πιλέγκι επικοινώνησε με τον Σκορσέζε για να έχει το προβάδισμα της σκηνοθεσίας, το οποίο έγινε γνωστό ως Καζίνο.[13] Ο Σκορσέζε εξέφρασε ενδιαφέρον, αποκαλώντας την «ιδέα επιτυχίας, χωρίς όρια».[17] Ο Πιλέγκι ήθελε να κυκλοφορήσει το βιβλίο και στη συνέχεια να επικεντρωθεί σε μια προσαρμογή ταινίας, αλλά ο Σκορσέζε τον ενθάρρυνε να «αντιστρέψει τη σειρά».[18]

Οι Σκορσέζε και Πιλέγκι συνεργάστηκαν στο σενάριο για πέντε μήνες, προς το τέλος του 1994.[14] Οι πραγματικοί χαρακτήρες αναμορφώθηκαν, όπως ο Φρανκ Λέφτι Ρόζενταλ η Τζέρι Μαγκί, ο Άντονι Σπιλότρο και ο αδελφός του Σπιλότρο Μάικλ. Ορισμένοι χαρακτήρες συνδυάστηκαν και τμήματα της ιστορίας τέθηκαν στο Κάνσας Σίτι αντί για το Σικάγο. Ο πραγματικός μαφιόζος που έγινε στη συνέχεια μάρτυρας Φρανκ Κουλιότα ενέπνευσε τον χαρακτήρα του Φρανκ Μαρίνο (τον υποδύθηκε ο Φρανκ Βίνσεντ),[19] και υπηρέτησε ως τεχνικός σύμβουλος για την ταινία[20] καθώς έπαιξε επίσης έναν ρόλο στην ταινία ως εκτελεστής.[21][22]

Κινηματογράφιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν το βράδυ στο καζίνο Ριβιέρα στο Λας Βέγκας, με την είσοδο από το κοντινό και παλιό Landmark Hotel για να αναπαράγει το φανταστικό Τάνζιερς. Σύμφωνα με την παραγωγό Μπάρμπαρα Ντε Φίνα, δεν είχε νόημα να χτίσεις ένα σκηνικό αν το κόστος ήταν το ίδιο για να χρησιμοποιήσεις ένα πραγματικό.[17] Η εναρκτήρια σκηνή, με το αυτοκίνητο του Σαμ να εκρήγνυται, γυρίστηκε τρεις φορές και η τρίτη λήψη χρησιμοποιήθηκε για την ταινία.[17] Ο Σάουλ Μπας έκανε την μουσική, που ήταν και η τελευταία του δουλειά.[23] Όταν υποβλήθηκε για πρώτη φορά στο MPAA, η ταινία έλαβε μια βαθμολογία NC-17 λόγω των απεικονίσεων βίας. Έγιναν αρκετές τροποποιήσεις προκειμένου να μειωθεί η βαθμολογία σε R.[24][25]

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καζίνο: Μουσική από την Κινηματογραφική Ταινία
soundtrack από Διάφοροι καλλιτέχνες & Τζορτζ Ντελερούε
Κυκλοφόρησε20 Νοεμβρίου 1995 (1995-11-20)
Μουσικό είδοςΤζαζ, Φανκ / Σόουλ. Μπλουζ, Ποπ
Διάρκεια115:36
ΓλώσσαΑγγλικά
ΠαραγωγόςΡόμπι Ρόμπερτσον
ΔισκογραφικήMCA (MCAD2 11389)
 Επαγγελματική βαθμολόγηση
Επανεξετασμένα αποτελέσματα
Πηγή Βαθμολόγηση
AllMusic 4.5/5 stars[26]
Λίστα κομματιών
Πλευρά Α':
Αρ. TίτλοςΕρμηνευτής (ες) Διάρκεια
1. "Contempt - Théme de Camille"  Τζορτζ Ντελερούε 2:31
2. "Angelina/Zooma, Zooma Medley"  Λουί Πρίμα 4:16
3. "Hoochie Coochie Man"  Μάντι Γουότερς 2:50
4. "I'll Take You There"  The Staple Singers 4:29
5. "Nights In White Satin"  The Moody Blues 4:27
6. "How High The Moon"  Λες Πολ & Μαίρη Φορντ 2:06
7. "Hurt"  Τίμι Γιούρο 2:26
8. "Ain't Got No Home"  Κλάρενς 2:20
9. "Without You"  Νίλσον 3:20
10. "Love Is The Drug"  Roxy Music 4:07
11. "I'm Sorry"  Μπρέντα Λι 2:36
12. "Go Your Own Way"  Fleetwood Mac 3:37
13. "The Thrill Is Gone"  B.B. King 5:26
14. "Love Is Strange"  Μίκι & Σύλβια 2:53
15. "The "In" Crowd"  Ράμσεϊ Λιούις 5:50
16. "Stardust"     
18. Untitled    3:46
Πλευρά Β':
Αρ. TίτλοςΚαλλιτέχνης (ες) Διάρκεια
1. "Walk On The Wild Side"  Τζίμι Σμιθ 5:53
2. "Fa-Fa-Fa-Fa-Fa"  Ότις Ρέντινγκ 2:40
3. "I Ain't Superstitious"  Τζεφ Μπεκ & Ροντ Στιούαρτ 4:52
4. "The Glory Of Love"  The Velvetones 2:51
5. "I Can't Get No"  Ντέβο 2:38
6. "What A Difference A Day Makes"  Ντίνα Ουάσινγκτον) 2:28
7. "Working In A Coalmine"  Λι Ντόρσεϊ 2:43
8. "House Of The Rising Sun"  Έρικ Μπάρντον 4:38
9. "Those Were The Days"  Cream 2:53
10. "Who Can I Turn To"  Τόνι Μπένετ 2:55
11. "Slippin' And Slidin'"  Λιτλ Ρίτσαρντ 2:41
12. "You're Nobody Till Somebody Loves You"  Ντιν Μάρτιν 2:12
13. "Compared To What"  Λες Μακέιν & Έντι Χάρις 8:34
14. "When It's Sleepy Time Down South Medley"  Λούι Πρίμα 4:12
15. "Matthaus Passion"  The Chicago Symphony Orchestra 6:26

Ο Στίβεν Τόμας Ερλιβάιν από το Allmusic στην κριτική του για την μουσική της ταινίας αναφέρει πως:Το soundtrack για το επικό γκανγκστερικό φιλμ Καζίνο του Μάρτιν Σκορσέζε από τη δεκαετία του '70 είναι τόσο μεγάλο όσο η ταινία. Κατασκευασμένο από τον Ρόμπι Ρόμπερτσον, το άλμπουμ συνδυάζει την γκάμα από την Ποπ μέχρι τα Μπλουζ και το rock & roll, με μια μεγάλη ποικιλία κλασικών κομματιών και ερμηνευτών. [26]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ έδωσε στην ταινία τέσσερα από τα τέσσερα αστέρια του, δηλώνοντας ότι «η συναρπαστική νέα ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε Καζίνο δείχνει πολλά για τη σχέση της Μαφίας με το Λας Βέγκας. Όπως ο Νονός, μας κάνει να νιώθουμε σαν να κρυφακούμε σε ένα μυστικό μέρος». Προσθέτοντας, «Σε αντίθεση με άλλες ταινίες για την μαφία (Κακόφημοι Δρόμοι και Τα Καλά Παιδιά), το Καζίνο του Σκορσέζε ασχολείται τόσο με την ιστορία όσο και με την πλοκή και τον χαρακτήρα».

Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes συλλογής κριτικών, δίνει βαθμολογία (Ιανουάριος 2021) θετικής έγκρισης 80% βασισμένες σε 64 κριτικές με μέσο όρο 7,2 / 10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: «Εντυπωσιακές επιδιώξεις και παραστάσεις από ένα εξαιρετικό καστ το Καζίνο αποδίδει παρά μια οικεία αφήγηση που μπορεί να προκαλέσει ορισμένους θεατές ως ασφαλές στοίχημα για τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε».[27] Στο Metacritic στην ταινία αποδίδεται μέσος όρος βαθμολογίας 73 στα 100, με βάση 17 κριτικές, υποδεικνύοντας «γενικά ευνοϊκές κριτικές».[28]

Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ Καλύτερος Α' Γυναικείος Ρόλος Σάρον Στόουν Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες Καλύτερη Σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε Υποψηφιότητα
Καλύτερος Α' Γυναικείος Ρόλος σε Δραματική Ταινία Σάρον Στόουν[29] Νίκη
Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου Καλύτερη Σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε Υποψηφιότητα
Καλύτερος Α' Γυναικείος Ρόλος Σάρον Στόουν Υποψηφιότητα
Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Ντάλας-Φορτ Γουόρθ Καλύτερος Α' Γυναικείος Ρόλος Υποψηφιότητα
Νάστρο ντ' Αρτζέντο Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής Ντάντε Φερέτι Νίκη

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Thompson, David· Christie, Ian (1996). Scorsese on Scorsese. Faber and Faber. ISBN 978-0-571-22002-1. 
  • Evans, David (2006). De Niro: A Biography. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0112641/. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=14178.html. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/en/film765048.html. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 www.imdb.com/title/tt0112641/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 www.metacritic.com/movie/casino. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 www.ofdb.de/film/1123,Casino. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  8. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0112641/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  9. ↑ (Σουηδικά) Swedish Film Database. Swedish Film Institute. www.svenskfilmdatabas.se/sv/item/?type=film&itemid=22398. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2020.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0112641/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2022.
  11. ↑ 11,0 11,1 The American Film Institute Catalog of Motion Pictures. 59846. Ανακτήθηκε στις 25  Αυγούστου 2020.
  12. ↑ Pileggi, Nicholas (1995). Casino: Love and Honor in Las VegasΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Simon & Schuster. ISBN 0-684-80832-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2019. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Baxter, John. De Niro: A Biography. σελ. 336. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Thompson, David & Christie, Ian. Scorsese on Scorsese. σελ. 198. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  15. ↑ Levitan, Corey (March 2, 2008). «Top 10 scandals: gritty city». Las Vegas Review-Journal. https://www.reviewjournal.com/life/gritty-city/. Ανακτήθηκε στις Aug 18, 2020. 
  16. ↑ Delugach, Al. «5 Mob Figures Guilty in Vegas Skimming Case». latimes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2016. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Thompson, David & Christie, Ian. Scorsese on Scorsese. σελίδες 200–204. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  18. ↑ Baxter, John. De Niro: A Biography. σελ. 337. 
  19. ↑ «Casino (1995)». Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2012. 
  20. ↑ «Old mobster is at peace with his past». lasvegassun.com. 23 Νοεμβρίου 2015. 
  21. ↑ Tanner, Adam. «How An Infamous Mafia Hitman Rebuilt His Identity From Scratch». Forbes (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2019. 
  22. ↑ «Frank Cullotta, Mobster Turned Memoirist and YouTuber, Dies at 81». nytimes.com. 24 Αυγούστου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2020. 
  23. ↑ How Design Legend Saul Bass Changed Film and TV Forever
  24. ↑ Bona, Damien Inside Oscar 2
  25. ↑ Dretzka, Gary (November 9, 1995). «Casino Wins Appeal For R Film Rating». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 9, 2012. https://web.archive.org/web/20120509155932/http://articles.chicagotribune.com/1995-11-09/news/9511090011_1_nc-17-appeal-unrated-version. Ανακτήθηκε στις August 21, 2011. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Review: casino-original-soundtrack». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2021. 
  27. ↑ «Καζίνο (1996)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  28. ↑ «Casino reviews». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2010. 
  29. ↑ «Golden Globe Awards for 'Sharon Stone'». goldenglobes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καζίνο_(ταινία)&oldid=10412942"