Ιωάννης του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Δεκεμβρίου 1825[1][2]
κάστρο Γκόττορπ
Θάνατος27  Μαΐου 1911[1]
Yellow Palace
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Ρόσκιλε
Χώρα πολιτογράφησηςΔανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βόννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
στρατιωτικός[3]
Οικογένεια
ΓονείςΦρειδερίκος Γουλιέλμος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ και Λουίζα Καρολίνα της Έσσης-Κάσσελ
ΑδέλφιαΝικόλαος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Λουίζα Μαρία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Φρειδερίκη του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόνντερμπουρκ-Γκλύκσμπουρκ
Κάρολος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Φρειδερίκος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Γουλιέλμος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Χριστιανός Θ΄ της Δανίας
Λουίζα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
Ιούλιος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ
ΟικογένειαΟίκος του Γκλύξμπουργκ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΤαγματάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
τάγμα του Ελέφαντα
Grand cross of the Order of Albert the Bear (1850)[4]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωάννης, δανικά: Johann prins af Slesvig-Holsten-Sonderburg-Glücksburg (5 Δεκεμβρίου 1825 - 27 Μαΐου 1911) από τον Οίκο του Σ.Χ.Σ.Γκλύξμπουργκ ήταν πρίγκιπας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο έκτος γιος του Φρειδερίκου-Γουλιέλμου δούκα του Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουργκ και της Λουίζας-Καρολίνας, κόρης του Καρόλου πρίγκιπα της Έσσης-Κάσσελ. Ονομάστηκε από τον πρόγονό του Ιωάννη Β΄ δούκα του Σ.Χ.Σόντερμπουργκ. [5] [6]

Σύμφωνα με τις επιθυμίες του εξαδέλφου του Χριστιανού Η΄, ο Ιωάννης εισήλθε στον Πρωσικό στρατό το 1842 και μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε ανθυπολοχαγός του 27ου Πρωσικού Συντάγματος Πεζικού στο Μαγδεμβούργο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης πριν από την ένταξή του στο Σύνταγμα Φρουρών Δραγώνων στο Βερολίνο. Συμμετείχε στις Γερμανικές Επαναστάσεις των ετών 1848-1849 και στον Πρώτο Πόλεμο του Σλέσβιχ εναντίον της Δανίας. Αυτή η σύγκρουση καθηκόντων μεταξύ της Πρωσίας και της Δανίας, τον ώθησε να ζητήσει απαλλαγή από την Πρωσική υπηρεσία. [7] Έπειτα υπηρέτησε σε διάφορα τμήματα και προήχθη σε ίλαρχο το 1854. Τον επόμενο χρόνο διορίστηκε ταγματάρχης à la suite (δηλ. επί τιμή) και πήγε στη Δανία, όπου εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη. [6]

Όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Πόλεμος του Σλέσβιχ το 1864, ο Ιωάννης παραιτήθηκε από τον Πρωσικό στρατό και στις 29 Φεβρουαρίου ο αδελφός του, τώρα Χριστιανός Θ΄ της Δανίας, τον διόρισε αντισυνταγματάρχη à la suite στον Δανικό στρατό. Συνέχισε να εκπροσωπεί τη Δανία σε διπλωματικές επισκέψεις στο εξωτερικό και ήταν παρών στο Λονδίνο κατά τη βάπτιση τού γιου τού Εδουαρδου (Ζ΄) πρίγκιπα της Ουαλίας, του μελλοντικού Γεωργίου Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Προήχθη σε συνταγματάρχη το 1865 και μετά σε υποστράτηγο το 1867. [6]

Από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο του 1867 υπηρέτησε ως αντιβασιλιάς για τον ανιψιό του, τον Γεώργιο Α΄ της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης, όταν ο τελευταίος έλειπε σε μία περιοδεία στην Ευρώπη για να αναζητήσει σύζυγο. [6]

Ο Ιωάννης πέθανε άγαμος το 1911, έχοντας επιζήσει από τα υπόλοιπα αδέλφια του. Ενταφιάστηκε στον καθεδρικό ναό του Ρόσκιλντε.

Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10937.htm#i109361. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Dansk Biografisk Lexikon». (Δανικά) Dansk Biografisk Leksikon. Hans,_f._1825.
  3. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  4. «Hof- und Staats-Handbuch für das Herzogthum Anhalt». Court and State Manual for the Duchy of Anhalt. 1894. σελ. 16.
  5. Bramsen, p. 105
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Dansk Biografisk Leksikon, 6 (1 έκδοση), 1892, σελ. 568–569, http://runeberg.org/dbl/6/0570.html, ανακτήθηκε στις 3 July 2020 
  7. Bramsen, p. 106

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bramsen, Bo (1993). Huset Glücksborg. Europas svigerfader og hans efterslægt (στα Δανικά) (2 έκδοση). Copenhagen: Rosinante & Co. ISBN 87-553-1843-6.