Ιωάννης Βλάχος
| Ιωάννης Βλάχος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1880 |
| Θάνατος | 1954 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δήμαρχος |
Ο Ιωάννης Βλάχος (1880-1954) ήταν Έλληνας γιατρός και δήμαρχος Πατρέων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του γιατρού Αχιλλέα Βλάχου. Ακολούθησε το ιατρικό επάγγελμα όπου και εκλέχτηκε υφηγητής της ιατρικής σχολής Πατρών. Στη συνέχεια γίνεται διευθυντής της παθολογικής κλινικής του δημοτικού νοσοκομείου. Δεν τον ενδιέφερε η πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα για την θέση του δημάρχου ύστερα από πολλές πιέσεις φίλων. Έτσι το 1925 εκλέγεται δήμαρχος με το Λαϊκό Κόμμα και παραμένει για άλλη μια τετραετία (1929-1934). Στην δεύτερη εκλογική διαμάχη υπερίσχυσε του αντιπάλου του, Ιωάννη Γκότση, για μόλις 8 ψήφους. Στις εκλογές του 1935 ηττάται από τον Βασίλειο Ρούφο και αποσύρεται προσωρινά από την πολιτική για να ξαναεπιστρέψει τον Οκτώβριο του 1941, ύστερα από τον διορισμό του από τις κατοχικές δυνάμεις[1]. Παραιτήθηκε όμως ένα χρόνο αργότερα, όταν διαπίστωσε ότι ήταν ένα εκτελεστικό όργανο[2].
Κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του ιδρύθηκε ο ΥΗΣ Γλαύκου, ιδρύθηκε ο Ν.Ο.Π., ξεκίνησε η ονοματοδοσία των δρόμων της πόλεως, εγκαινιάστηκε το δικαστικό μέγαρο Πατρών καθώς και το Σκαγιοπούλειο ορφανοτροφείο. Επίσης ανακαίνισε το Δημαρχιακό Μέγαρο (1928) και ενίσχυσε με μπετόν-αρμέ τα θεμέλια του Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα.
Απεβίωσε στις 6 Φεβρουαρίου του 1954. Ήταν πρώτος ξάδερφος του Δημητρίου Γούναρη, του οποίου ήταν παρών στην εκτέλεσή του. Η πολιτεία τον τίμησε δίνοντας το όνομα του σε μία οδό της πόλης. Το σπίτι που γεννήθηκε διατηρείται μέχρι και σήμερα και βρίσκεται μεταξύ Αράτου και Ζαΐμη επί της Μαιζώνος.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Νεολόγος, 2 Οκτωβρίου 1941, από το μουσείο τύπου Πατρών
- ↑ Νίκος Τόμπρος, Πέτρος Ψωμάς, Σταύρος Πανταζόπουλος (2009). «Ο δημαρχιακός θώκος και οι κάτοχοί του (1934-1951). Συγκριτική μελέτη σε Καλαμάτα και Πάτρα». Στο: Καρακατσάνης, Γιάννης. Νότια Πελοπόννησος. 1935-1950. Αθήνα: Αλφειός/Σύνδεσμος Φιλολόγων Μεσσηνίας. σελ. 140.
Βιβλιογραφία - Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στέφανος Θωμόπουλος, "Οι Δήμαρχοι Πατρέων από το 1863 μέχρι του 1930", Νεολόγος Πατρών, φ. 10/09/1930, σελ. 1
- Χρήστος Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 1828-1900, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000 ISBN 960-86814-0-5
- Πέτρος Ψωμάς, Δήμαρχοι Πατρέων 1836-2006, Εκδόσεις "Το Δόντι", Πάτρα 2007 ISBN 978-960-88046-2-3
| ||||||||||||||||||||||||||