Ιωάννης Α΄ του Μουχράν
| Ιωάννης Α΄ του Μουχράν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Δεκεμβρίου 1755 |
| Θάνατος | 1 Οκτωβρίου 1801 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πριγκίπισσα Κετεβάν της Γεωργίας |
| Τέκνα | Κωνσταντίνος Δ΄ του Μουχράνι[1] Γρηγόριος Μπαγκρατιόν του Μουχράνι |
| Γονείς | Κωνσταντίνος Γ΄ του Μουχράνι και Barbuli Araghvis Eristavi[2] |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Υπογραφή | |
 | |
Ο Ιωάννης, γεωργιανά: იოანე მუხრანბატონი Ιοάνε μουχρανμπατόνι (12 Δεκεμβρίου 1755 – 1 Οκτωβρίου 1801) ήταν Γεωργιανός διπλωμάτης και στρατιωτικός διοικητής από τον Οίκο τού Mουχράνι, κύριου κλάδου τού βασιλικού Οίκου των Μπαγκρατιόνι τού Kάρτλι. Ήταν βασιλικός πρίγκιπας (batoni) τού Mουχράνι και ex officio διοικητής τού μπανάτου τού Σίντα Kάρτλι και μέγας διδάσκαλος τού ανακτόρου (msakhurt-ukhutsesi) στην αυλή της Γεωργίας από 1778 έως 1801.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος τού πρίγκιπα Κωνσταντίνου Γ΄ τού Μουχράνι . Διαδέχτηκε στην ηγεσία τού Οίκου τού Μουχράνι με τη συνταξιοδότηση τού συγγενή του, Σίμωνα. Ήταν γαμπρός και ανώτερος αξιωματούχος τού βασιλιά Ηρακλή Β΄ της Γεωργίας . Το 1783 ο Iωάννης υπέγραψε, μαζί με τον πρίγκιπα Γκαρσεβάν Τσαβτσαβάτζε, τη συνθήκη τού Γκεοργκίεβσκ, η οποία υποσχόταν στη Γεωργία ρωσική προστασία [3] και διατήρηση τού θρόνου της υπό τον Οίκο των Μπαγκρατιόνι. [4] Από το 1786 έως το 1795 ήταν στρατιωτικός κυβερνήτης τού χανάτου τού Ερεβάν, υποτελούς κράτους της Γεωργίας. Ήταν υπεύθυνος για την καταστολή μίας εξέγερσης κατά της ηγεμονίας τού Ηρακλή στο χανάτο τού Ναχιτσεβάν το 1786, και διοίκησε σώματα των γεωργιανών στρατευμάτων στην καταστροφική μάχη κατά της ιρανικής εισβολής στην Τιφλίδα το 1795. [5] [6]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφευμένος με την πριγκίπισσα Kετεβάν της Γεωργίας, κόρη τού βασιλιά Ηρακλή Β΄. Είχαν 7 παιδιά: [7]
- Κωνσταντίνος Δ΄ (1782–1842).
- Tεϊμουράζ (1784–1833).
- Γρηγόριος (1787–1861).
- Bαρβάρα (1790–1843).
- Δαβίδ
- Tάμαρ (1798–1851).
- Ηρακλής (1800–1816).
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Багратіонъ» (Ρωσικά)
- ↑ 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Gvosdev, Nikolas K. (2000). Imperial policies and perspectives towards Georgia, 1760–1819. New York: Palgrave. σελ. 55. ISBN 0312229909.
- ↑ Treaty of Georgievsk, 1783 Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή
|url=. Empty.. PSRZ, vol. 22 (1830), pp. 1013-1017. Translated from the Russian by Russell E. Martin, Ph.D., Westminster College. - ↑ Dumin, S.V., επιμ. (1996). (στα Russian). Moscow: Linkominvest. σελ. 58. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ Gechua, V. (1984). «იოანე მუხრანბატონი [Ioane Mukhranbatoni]». ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7 [Georgian Soviet Encyclopedia, Vol. 7]. Tbilisi. σελ. 231.
- ↑ Metreveli, Roin, επιμ. (2003). ბაგრატიონები. სამეცნიერო და კულტურული მემკვიდრეობა (στα Georgian και English). Tbilisi: Neostudia. σελ. Table 8. ISBN 99928-0-623-0.