Ιστορία έρωτα και αναρχίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας
ΣκηνοθεσίαΛίνα Βερτμίλερ[1]
ΣενάριοΛίνα Βερτμίλερ
ΠρωταγωνιστέςΤζανκάρλο Τζανίνι[2], Μαριάντζελα Μελάτο[2], Έορς Πάνι[2], Πίνα Τσέι[2], Έλενα Φιόρε[2], Λίνα Πολίτο[2], Τζουλιάνα Καλάντρα[2], Ίσα Μπελίνι[2], Ίσα Ντανιέλι[2], Ενρίκα Μπονακόρτι[2], Άννα Μποναγιούτο[2], Άννα Μελάτο[2], Ζοσιάνε Ταντζίλι[2], Ρομπέρτο ​​Χέρλιτζκα[2], Άννα Μαρία Ντοσένα[2], Τζιανφράνκο Μπάρα[2], Λουίτζι Αντόνιο Γκουέρα[2], Λορέντζο Πιάνι[2] και Λορέντζο Πιάνι[3]
ΜουσικήΝίνο Ρότα
ΦωτογραφίαΤζουζέπε Ροτούνο
ΜοντάζΦράνκο Φρατιτσέλι
ΕνδυματολόγοςΕνρίκο Τζομπ
Πρώτη προβολή22  Φεβρουαρίου 1973 (Ιταλία)[4], 20  Μαΐου 1973 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 1973)[4], 29  Μαρτίου 1974 (Φινλανδία)[4], 14  Απριλίου 1974 (Νέα Υόρκη)[4], 23  Αυγούστου 1974 (Πολωνία)[4], 26  Αυγούστου 1974 (Βραζιλία)[4], 10  Οκτωβρίου 1974 (Ουρουγουάη)[4], 16  Ιανουαρίου 1975 (Αργεντινή)[4], 10  Σεπτεμβρίου 1975 (Πορτογαλία)[4], Δεκέμβριος 1975 (Περού)[4], 16  Φεβρουαρίου 1978 (Γάνδη)[4] και 6  Απριλίου 1985 (Γερμανία)[4]
Διάρκεια120 λεπτά
ΠροέλευσηΙταλία
ΓλώσσαΙταλικά

Η Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας, ή μάλλον: σήμερα το πρωί στις 10, στην οδό Ντε Φιόρι, στον γνωστό οίκο ανοχής..., (ιταλικά: Film d'amore e d'anarchia, ovvero: stamattina alle 10, in via dei Fiori, nella nota casa di tolleranza... ,‎‎) είναι κωμική ταινία ιταλικής παραγωγής του 1973 σε σενάριο και σκηνοθεσία της Λίνα Βερτμίλερ. Πρωταγωνιστούν οι Τζιανκάρλο Τζιανίνι και Μαριάντζελα Μελάτο

Η ιστορία, που διαδραματίζεται στη φασιστική Ιταλία πριν από το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, επικεντρώνεται στον Τούνιν (Τζιανίνι), έναν αναρχικό που μένει σε έναν οίκο ανοχής ενώ ετοιμάζεται να δολοφονήσει τον Μπενίτο Μουσολίνι. Εκεί όμως ο Τούνιν ερωτεύεται μια από τις ιερόδουλες που εργάζονται στον οίκο ανοχής. Η ταινία εξερευνά τα βάθη των συναισθημάτων του σχετικά με την αγάπη, το μίσος του για τον φασισμό και τους φόβους του να πεθάνει ενώ δολοφονούσε τον Μουσολίνι.

Η "Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας" ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1973 και ο Τζιανίνι έλαβε το βραβείο Καλύτερου Α' Ανδρικού Ρόλου. 

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ξεκινά με τον Τούνιν να μαθαίνει ότι ο φίλος του, ένας αναρχικός που σχεδίαζε να σκοτώσει τον Μπενίτο Μουσολίνι, έχει δολοφονηθεί από τη φασιστική αστυνομία του Μουσολίνι στην ύπαιθρο. Ο Τούνιν αποφασίζει να αναλάβει το σχέδιο για το οποίο πέθανε ο φίλος του. Στη συνέχεια, ο Τούνιν μπαίνει σε έναν οίκο ανοχής στη Ρώμη και συναντά τη Σαλομέ, όπου οι δυο τους έχουν μια περιστασιακή σεξουαλική επαφή. Η Σαλομέ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους βοήθησε στο σχέδιο δολοφονίας, καθώς ο πρώην εραστής της ξυλοκοπήθηκε άδικα μέχρι θανάτου από την αστυνομία του Μουσολίνι στο Μιλάνο. Η ιστορία συνεχίζεται καθώς η Σαλομέ κανονίζει εκείνη, ο Τούνιν και η Τριπολίνα , μια άλλη ιερόδουλη στον οίκο ανοχής, να περάσουν τη μέρα με τον Σπατολέτι, ο οποίος είναι επικεφαλής της αστυνομίας του Μουσολίνι. Οι τέσσερις τους πηγαίνουν στην ύπαιθρο κοντά στη Ρώμη όπου θα γίνει η δολοφονία σε λίγες μέρες. Η Σαλομέ κρατά τον Σπατολέτι απασχολημένο ενώ ο Τούνιν αναζητά την περιοχή και κάνει ένα σχέδιο. Ο Τούνιν ενδιαφέρεται, ωστόσο, για την Τριπολιτίνα και οι δύο τους ερωτεύονται. Ο Τούνιν πείθει την Τριπολίνα να περάσει τις επόμενες δύο μέρες μαζί του πριν από τη δολοφονία, καθώς φοβάται ότι μπορεί να είναι οι τελευταίες του. Το πρωί της δολοφονίας, η Τριπολίνα υποτίθεται ότι θα ξυπνήσει νωρίς τον Τούνιν. Ωστόσο δείχνει να τον αγαπάει και φοβάται ότι θα πεθάνει και έτσι αποφασίζει να μην τον ξυπνήσει. Η Τριπολίνα και η Σαλομέ μαλώνουν γι' αυτό, αλλά στο τέλος αποφασίζουν να τον αφήσουν να κοιμηθεί. Ο Τούνιν ξυπνά και γίνεται έξαλλος και με τις δύο, και μπαίνει σε μια φασαρία που τραβά την προσοχή της αστυνομίας. Ξεκινά την ανταλλαγή πυρών με τους αστυνομικούς και ουρλιάζει ότι θέλει να σκοτώσει τον Μουσολίνι. Αιχμαλωτίζεται και ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου από την αστυνομία. Η ταινία τελειώνει όπως άρχισε να δείχνει τον πλήρη τίτλο της ταινίας:Σήμερα το πρωί στις 10, στη Via dei Fiori (οδός λουλουδιών), σε έναν γνωστό οίκο ανοχής που είναι ο τίτλος μιας ανώνυμης εφημερίδας. Το άρθρο, επιδεικνύοντας φασιστική λογοκρισία, αναφέρει ότι ο Τούνιν (ο οποίος δεν κατονομάζεται) συνελήφθη και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τζιανκάρλο Τζιανίνι ως Αντόνιο Σοφιαντίνι/Τούνιν
  • Μαριάντζελα Μελάτο ως Σαλομέ
  • Λίνα Πολίτο ως Τριπολίνα
  • Έρος Πάγκνι ως Τζιασίντο Σπατολέτι
  • Πίνα Σέι ως Μαντάμ Άιντα
  • Έλενα Φιόρε ως Ντόνα Καρμέλα Τζουλιάνα
  • Ενρίκα Μπονακόρτι ως ιερόδουλη
  • Άννα Μποναγιούτο ως ιερόδουλη
  • Μαρία Σιάκα ως ιερόδουλη
  • Άννα Μελάτο ως ιερόδουλη
  • Άννα Στίβαλα ως ιερόδουλη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]