Ισμαήλ Γ΄ της Περσίας
| Ισμαήλ Γ΄ της Περσίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | اسماعیل (Περσικά) και III Şah Ismail (Αζερμπαϊτζανικά) |
| Γέννηση | 1733 Ισφαχάν |
| Θάνατος | 1773 Αμπαντάν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιράν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Σαφαβίδες |
Ο Αμπού Τοράμπ (περσικά: ابوتراب), περισσότερο γνωστός με το δυναστικό του όνομα Ισμαήλ Γ΄ ( اسماعیل ), ήταν πρίγκιπας των Σαφαβιδών, ο οποίος βασίλευσε ως ανδρείκελο υπό την εξουσία τού Aλί Μαρντάν Χαν Μπαχτιαρί για σύντομο χρονικό διάστημα από το 1750 έως το 1751, και στη συνέχεια υπό τον ηγεμόνα των Zαντ, Kαρίμ Χαν Ζαντ από το 1751 μέχρι το τέλος του το 1773.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Μάιο τού 1750 ο φύλαρχος των Τσαχάρ Λανγκ, Aλί Μαρντάν Χαν Μπαχτιαρί και ο οπλαρχηγός Ζαντ Kαρίμ Χαν εισέβαλαν στις πύλες τού Iσπαχάν: ο κυβερνήτης του Aμπούλ-Φαθ Χαν Μπαχτιαρί και άλλοι εξέχοντες κάτοικοι συγκεντρώθηκαν για να προστατεύσουν το φρούριο της πόλης, αλλά συμφώνησαν να παραδοθούν και να συνεργαστούν μαζί τους, μετά τις εύλογες προτάσεις τού Aλί Μαρντάν. [1] Ο Αμπούλ-Φαθ, μαζί με τον Aλί ΜΑρντάν και τον Kαρίμ Χαν, σχημάτισαν συμμαχία στο δυτικό Ιράν υπό την κάλυψη της αποκατάστασης της δυναστείας των Σαφαβιδών, διορίζοντας τον 17χρονο Aμπού Τοράμπ ως μαριονέτα-κυβερνήτη: στις 29 Ιουνίου, ο Αμπού Τοράμπ ανακηρύχθηκε σάχης και έλαβε το δυναστικό όνομα Ισμαήλ Γ΄. [1]
Ο Aλί ΜΑρντάν πήρε στη συνέχεια τον τίτλο τού Βακιλ-έ νταουλάτ ("αναπληρωτής τού κράτους") [2] ως επικεφαλής της διοίκησης, ενώ ο Aμπούλ-Φαθ διατήρησε τη θέση του ως κυβερνήτη τού Ισπαχάν και ο Kαρίμ Χαν διορίστηκε διοικητής (σαρντάρ) τού στρατού, και τού δόθηκε το καθήκον να κατακτήσει το υπόλοιπο Ιράν. Ο Aλί Μαρντάν τελικά έσπασε τη συμμαχία, σκοτώνοντας τον Aμπουλ-Φαθ και αποσπώντας βαρύ φόρο από τους κατοίκους.
Τον Ιανουάριο του 1751, ο Καρίμ Χαν επέστρεψε στο Ισπαχάν και αποκατέστησε την τάξη στην πόλη. Σύντομα έλαβε χώρα μία μάχη μεταξύ αυτού και του Αλί Μαρντάν στο Λουριστάν: κατά τη διάρκεια της μάχης, ο Ισμαήλ Γ΄ και ο Ζακαρία Χαν (που ήταν τώρα βεζίρης του), μαζί με αρκετούς εξέχοντες αξιωματικούς, εγκατέλειψαν τον Αλί Μαρντάν και ενώθηκαν με τον Καρίμ Χαν, ο οποίος τελικά βγήκε νικητής, αναγκάζοντας τον Αλί Μαρντάν και τα υπολείμματα των ανδρών του, μαζί με τον κυβερνήτη τού Λουριστάν, Ισμαήλ Χαν Φεϊλί, να υποχωρήσουν στο Χουζεστάν. [3] Μετά την άνοδο τού Καρίμ Χαν ως βακίλ (αντιβασιλιά) την ίδια χρονιά, ο Ισμαήλ κρατήθηκε σε ασφαλή κράτηση στο οχυρό τού Αμπαντέχ, όπου έζησε μέχρι το τέλος του, το 1773. [4] [5]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Perry, John R. (2011). "Karim Khan Zand". Encyclopaedia Iranica, Vol. XV, Fasc. 6. pp. 561–564.
- Perry, John R. (1998). "Esma'il Safawi". Encyclopaedia Iranica, Vol. VIII, Fasc. 6. p. 636.
- Perry, John (1991). «The Zand dynasty». The Cambridge History of Iran, Vol. 7: From Nadir Shah to the Islamic Republic. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 1–63. ISBN 9780521200950.
- Garthwaite, Gene R. (2005). The Persians. Wiley. σελίδες 1–311. ISBN 9781557868602.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- .Perry, John R. (1983). "Abu'l-Fath Khan Bakhtiari". Archived copy. Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 3. p. 285. Archived from the original on 2013-05-16. Retrieved 2017-04-11.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Perry 1991, σελ. 66.
- ↑ Garthwaite 2005, σελ. 184.
- ↑ Perry 1991, σελ. 67.
- ↑ Perry 2011, σελ. 561-564.
- ↑ Perry 1998, σελ. 636.