Ιράδ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ιράδ (εβραϊκά: עִירָ֔ד ) ή κατά την μετάφραση των Εβδομήκοντα, Γαϊδάδ ήταν βιβλικό πρόσωπο το οποίο αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη μόνο μία φορά στο εδάφιο Γένεσις 4:18. Ήταν εγγονός του Κάιν, πατέρας του Μεχουϊαήλ (κατά τους Ο': Μαλελεήλ) και παππούς του Μεθουσαήλ (κατά τους Ο': Μαθουσάλα, διαφορετικό πρόσωπο από τον παππού του Νώε). Ήταν επίσης και προπάτορας του δίγαμου Λάμεχ.[1]

Η Βιβλική Περικοπή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γένεσις 4:18

«Ἐγεννήθη δὲ εἰς τὸν Ἐνὼχ ὁ Ἰράδ· καὶ Ἰρὰδ ἐγέννησε τὸν Μεχουϊαήλ· καὶ Μεχουϊαήλ ἐγέννησε τὸν Μεθουσαήλ· καὶ Μεθουσαήλ ἐγέννησε τὸν Λάμεχ.»[2]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Παλαιά Διαθήκη Κατά τους Εβδομήκοντα, Τόμος Α' υπό Ιωάννου Θ. Κολιτσάρα, Έκδοσις Αδελφότητος Θεολόγων η «ΖΩΗ» σελ. 32

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]