Ιερώνυμος Ναπολέων Κάρολος Βοναπάρτης
| Ιερώνυμος Ναπολέων Κάρολος Βοναπάρτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jérôme Napoléon Charles Bonaparte (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 24 Αυγούστου 1814[1][2] Τεργέστη |
| Θάνατος | 12 Μαΐου 1847[1][2] Φλωρεντία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ιερώνυμος Βοναπάρτης[4] και Κατερίνα της Βυρτεμβέργης[4] |
| Αδέλφια | Ναπολέων Ιωσήφ Κάρολος Παύλος Βοναπάρτης |
| Οικογένεια | Οικογένεια Βοναπάρτη |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | colonel |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιερώνυμος-Ναπολέων-Κάρολος, γαλλ. Jérôme-Napoléon-Charles (24 Αυγούστου 1814 - 12 Μαΐου 1847) από τον Οίκος του Βοναπάρτη ήταν στρατιωτικός στην υπηρεσία του βασιλείου της Βυρτεμβέργης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ιερωνύμου βασιλιά της Βεστφαλίας & 1ου πρίγκιπα του Μονφόρ και της Αικατερίνης, κόρης του Φρειδερίκου Α΄ της Βυρτεμβέργης. Ο Ιερώνυμος ήταν μικρότερος αδελφός του Ναπολέοντα Α΄ αυτοκράτορα των Γάλλων.
Γεννήθηκε στην Τεργέστη· το προηγούμενο έτος ο πατέρας του είχε εκτοπιστεί από βασιλιάς της Βεστφαλίας, ένα βασίλειο που είχε δημιουργηθεί από τον αδελφό του. Τότε ο Φρειδερίκος Α΄ απένειμε στον γαμπρό του τον τίτλο του πρίγκιπα του Μονφόρ, τίτλο τον οποίο χρησιμοποιούσε στη ζωή του.
Από το 1832 ο Ιερώνυμος-Ναπολέων-Κάρολος έζησε στην Αυλή του θείου του Γουλιέλμου Α΄ της Βυρτεμβέργης. Σπούδασε στη στρατιωτική Ακαδημία του Λούντβιχσμπουρκ και υπηρέτησε στον στρατό ως λοχαγός (1834), ταγματάρχης (1840) και συνταγματάρχης.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1840 συνάντησε και υποδέχθηκε τον Σαρλ-Βικτόρ Πρεβό υποκόμη του Αρλινκούρ στη Στουτγάρδη, ο οποίος έγραψε για τον νεαρό πρίγκιπα: "Έχει όμορφο πρόσωπο και χαριτωμένη φυσιογνωμία και είναι Γάλλος στην καρδιά: μιλάει και ονειρεύεται μόνο τη Γαλλία. Αν και η θέση του στη Στουργάρδη είναι εξαίρετη, θα προτιμούσε ένα σεμνό σπίτι στη Γαλλία από ένα ανάκτορο στο εξωτερικό. Του είπα ότι ο Ναπολέων πέρασε και με άκουσε σαν άρρωστος· του είπα ότι έρχεται ο δούκας του Μπορντώ και με πρόσεξε με ενδιαφέρον. Μου λέει: «σε όποιον κάνει τη Γαλλία χαρούμενη, αιώνια δόξα». Και εγώ σκεπτόμουν το ίδιο."[5]
Είχε ασθενή υγεία από μικρός και το 1845 ζήτησε άδεια για να ταξιδέψει στο Βερνέ-λε-Μπαιν για να πιεί από το νερό της πηγής εκεί. Ωστόσο η κυβέρνηση του Λουδοβίκου-Φιλίππου των Γάλλων του αρνήθηκε την είσοδο. Απεβίωσε το 1847 στη Φλωρεντία· ήταν άγαμος και 33 ετών. Το 1860 απεβίωσε και ο πατέρας του Ιερώνυμος.
Αναφορές σε Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11847152q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11240.htm#i112399.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11847152q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Charles-Victor Prévot, vicomte d'Arlincourt, Le Pèlerin, Paris, Dumont, 1842, pp. 233-234.
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Jérôme Napoléon Charles Bonaparte της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |