Ιερά Μητρόπολις Κιτίου

Ιερά Μητρόπολις Κιτίου
Γενικές πληροφορίες
Ίδρυση	1ος αιώνας
Xώρα	Κύπρος
Έδρα	Λάρνακα
Υπαγωγή	Εκκλησία της Κύπρου
Μητροπολιτικός ναός	Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Λάρνακας
Ιστοσελίδα	imkitiou.org
Ιεραρχία
Μητροπολίτης	Νεκτάριος

Η Ιερά Μητρόπολις Κιτίου είναι μια από τις Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Κύπρου. Πρώτος επίσκοπός της κατά την παράδοση, και προστάτης της είναι ο Άγιος Λάζαρος, ο φίλος του Χριστού. Έδρα της είναι η Λάρνακα και επίσκοπός της από τις 30 Ιουλίου 2019 είναι ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου, Υπέρτιμος και Έξαρχος Λάρνακος Νεκτάριος (Σπύρου).

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Επισκοπή Κιτίου είναι από τις αρχαίες Επισκοπές του νησιού. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1191 – 1478), και πιο συγκεκριμένα το πρώτο μισό του 13ου αιώνα, οι αντιπρόσωποι της Λατινικής Εκκλησίας στην Κύπρο αποφάσισαν τη μείωση των ορθόδοξων επισκοπών από 14 σε 4 και τη μετακίνησή τους από τις πόλεις στα χωριά. Τότε, η Επισκοπή Κιτίου, αφού καταργήθηκε, συγχωνεύτηκε με την Επισκοπή Λευκωσίας.

Μετά την τουρκική κατάκτηση του 1571 η Επισκοπή Κιτίου επανασυστάθηκε και υπό την διοίκησή της περιελάμβανε και τις περιοχές που είχαν προηγουμένως οι Επισκοπές Κιτίου, Αμαθούντος, Λεμεσού και Κουρίου. Μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα η Μητρόπολη στεγαζόταν δίπλα από τον ιερό ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ο οποίος ήταν ο καθεδρικός. Γύρω στο 1760 μεταφέρθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Κιτίου Μακάριο Α΄ (1737 – 1776) στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Κατά τα γεγονότα του 1821 σφαγιάστηκε ο Μητροπολίτης Κιτίου Μελέτιος Β΄(1810 – 1821).

Ο Μητροπολίτης Κιτίου Κυπριανός (1868-1886) ήταν ο πρώτος που έθεσε στους νέους κυρίαρχους Άγγλους το θέμα της εθνικής αποκατάστασης της Κύπρου όταν ήρθαν στην Κύπρο το 1878.

Το 1973 η Επισκοπή διχοτομήθηκε, δίνοντας κομμάτι στην νεοσύστατη Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού, το οποίο κάλυπτε τις αρχαίες Επισκοπές Κουρίου, Αμαθούντος και Νεαπόλεως (Λεμεσού). Το 2007 έδωσε και άλλες περιοχές στην ανασυσταθείσα πάλαι ποτέ διαλαμψάσα Ιερά Μητρόπολη Τριμυθούντος.

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Όνομα	Έτη	Σημειώσεις
Λάζαρος	1ος αιώνας
Κοσμάς (Μαυρουδής)	1674 – 1676
Βαρνάβας	1676 – 1679
Ιωαννίκιος Α΄ Ζωγράφος	1679/80 – 1 Μαρτίου 1704
Ιωαννίκιος Β΄	1704 – 1709
Σίλβεστρος	1709 – 1718
Διονύσιος	1718 – 1726
Ιωαννίκιος Γ΄	1727 – 1737
Μακάριος Α΄	1737 – 1776
Μελέτιος Α΄	1776 – 1797
Χρύσανθος	1797 – 1810
Μελέτιος Β΄	1810 – 1821
Λεόντιος	1821 – 1837
Δαμασκηνός (Τομάζος)	17 Φεβρουαρίου 1837 – 1846 †	προεδρικώς
Μελέτιος Γ΄ (Μοδινός)	10 Ιουνίου 1846 – 7 Μαΐου 1864	παραιτήθηκε
Βαρθολομαίος	1864 – 4 Μαΐου 1866	παραιτήθηκε
Κυπριανός (Οικονομίδης)	22 Μαΐου 1868 – 10 Δεκεμβρίου 1886
Χρύσανθος (Ιωαννίδης)	21 Απριλίου 1889 – 28 Αυγούστου 1890 †	από Κυρηνείας
Κύριλλος (Παπαδόπουλος)	5 Απριλίου 1893 – 8 Απριλίου 1909	από Κυρηνείας, κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
Μελέτιος (Μεταξάκης)	4 Απριλίου 1910 – 28 Φεβρουαρίου 1918	κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Νικόδημος (Μυλωνάς)	13 Ιουνίου 1918 – 13 Σεπτεμβρίου 1937 †
Μακάριος (Μούσκος)	13 Ιουνίου 1948 – 20 Οκτωβρίου 1950	κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
Άνθιμος (Μαχαιριώτης ή Παπασάββας)	4 Φεβρουαρίου 1951 – 14 Ιουλίου 1973	καθαιρέθηκε
Χρυσόστομος (Μαχαιριώτης)	26 Οκτωβρίου 1973 – 19 Ιουνίου 2019	παραιτήθηκε
Νεκτάριος (Σπύρου)	30 Ιουλίου 2019 – σήμερα

Η Μητρόπολη σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα, στην Ιερά Μητρόπολη Κιτίου υπάγονται ενορίες της Λάρνακας και των γύρω προαστίων και περιχώρων, καθώς επίσης και οι ανδρώες Ιερές Μονές Σταυροβουνίου και Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου και η γυναικεία Ιερά Μονή Αγίων Μαρίνης και Ραφαήλ.

Στις 19 Ιουνίου 2019 παραιτήθηκε ο τότε Μητροπολίτης Κιτίου Χρυσόστομος^[1]. Στις εκλογές της Κυριακής 28 Ιουλίου 2019 για την εκλογή του τριπρόσωπου, 70% του κλήρου και του λαού της Λάρνακας ψήφισε τον Αρσινόης Νεκτάριο (Σπύρου)^[2], ο οποίος εξελέγη στις 30 Ιουλίου 2019 από την Ιερά Σύνοδο ως ο νέος ποιμενάρχης της Μητρόπολης^[3]^[4].

Υπό την επίβλεψη της Μητρόπολης Κιτίου λειτουργούν σήμερα στη περιφέρειά της όλων των τύπων κατηχητικά σχολεία, ταμείο αγάπης, φιλόπτωχες αδελφότητες, χριστιανικές νεανικές ομάδες, φροντιστήριο κατηχητών, θερινές κατασκηνώσεις, σχολή βυζαντινής μουσικής καθώς και θρησκευτική υπηρεσία στρατού.