Ιβάν Κόπετς
| Ιβάν Κόπετς | |
|---|---|
| Γέννηση | 19 Σεπτεμβρίου 1908 Πούσκιν |
| Θάνατος | 22 Ιουνίου 1941 Μινσκ |
| Τιμές | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου, τάγμα του Λένιν, Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης και Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 20ή επέτειο του Κόκκινου Στρατού των εργατών και των αγροτών |
| δεδομένα () | |
Ο Ιβάν Ιβάνοβιτς Κόπετς[1][2] (ρωσικά: Ива́н Ива́нович Ко́пец, 19 Σεπτεμβρίου 1908 - 22 Ιουνίου 1941[1]) ήταν Ρώσος στρατηγός της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας. Βετεράνος του Ισπανικού Εμφυλίου και του Σοβιετοφινλανδικού πολέμου, υπηρετούσε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως διοικητής των αεροπορικών δυνάμεων της Δυτικής Ειδικής Στρατιωτικής Περιφέρειας. Αυτοκτόνησε την πρώτη ημέρα της γερμανικής επίθεσης εναντίον της ΕΣΣΔ υπό το βάρος των συντριπτικών απωλειών που υπέστη η σοβιετική αεροπορία[2].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κόπετς γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1908 στο σημερινό Πούσκιν της Ρωσίας κοντά στην Αγία Πετρούπολη, το οποίο εκείνη την περίοδο ήταν γνωστό ως Τσαρσκόε Σέλο και αποτελούσε έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Φοίτησε σε σχολείο της πόλης Ισίμ στο Όμπλαστ του Τιουμέν και μετά από μικρό χρονικό διάστημα, αφού ενδιάμεσα εργάστηκε ως ανθρακωρύχος και υπάλληλος δικαστηρίου, κατετάγη στον Κόκκινο Στρατό. Αποφοίτησε το 1929 από τη σχολή πιλότων μαχητικών αεροσκαφών και τα επόμενα χρόνια έλαβε περαιτέρω εκπαίδευση, καταφέρνοντας να αναγνωριστεί ως ένας από τους ικανότερους πιλότους της Σοβιετικής Ένωσης[2].
Από τον Σεπτέμβριο του 1936 μέχρι τον Ιούνιο του 1937, ο Κόπετς συμμετείχε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο[1][2][3], στο πλαίσιο της μυστικής βοήθειας της ΕΣΣΔ προς την πλευρά των Δημοκρατικών. Στην Ισπανία, όπου έδρασε υπό το ψευδώνυμο «Χοσέ»[1][4], έλαβε μέρος σε διάφορες πολεμικές αποστολές διακρινόμενος για τις ικανότητες[1] και τη γενναιότητά του[2]. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, τιμήθηκε με προαγωγή και παράσημα και στις αρχές του 1938 ορίστηκε διοικητής ταξιαρχίας[1]. Αργότερα συμμετείχε ενεργά και στη σοβιετική εισβολή στη Φινλανδία. Στα τέλη του 1940, ένα ατύχημα περιόρισε σημαντικά την όραση του αριστερού του οφθαλμού με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί από τον τομέα των πτήσεων, γεγονός το οποίο τον επηρέασε ψυχολογικά[1].
Κατά τις παραμονές της γερμανικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση, ο Κόπετς ήταν διοικητής των αεροπορικών δυνάμεων της Δυτικής Ειδικής Στρατιωτικής Περιφέρειας. Αυτοκτόνησε στο γραφείο του, την πρώτη μέρα των εχθροπραξιών, υπό το βάρος των απωλειών που είχε υποστεί η σοβιετική αεροπορία στον τομέα ευθύνης του εξαιτίας της αιφνιδιαστικής επίθεσης[2]. Ο τόπος ταφής του παραμένει άγνωστος[1].
Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για τις υπηρεσίες του, ο Κόπετς τιμήθηκε δύο φορές με το παράσημο του Τάγματος του Λένιν[1] και άλλη μια με το μετάλλιο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης[5]. Το 2005 έγιναν τα αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας σε σχολείο του Ισίμ, στο οποίο πέρασε τα μαθητικά του χρόνια[1][5].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Копец Иван Иванович». airaces.narod.ru (στα Ρωσικά). КРАСНЫЕ СОКОЛЫ. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Βολκογκόνοφ, Ντμίτρι (1989). Θρίαμβος και τραγωδία. Πολιτικό πορτρέτο του Ι. Β. Στάλιν. 2, μέρος 1. Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή. σελ. 273, 343.
- ↑ Howson, Gerald (1990). Aircraft of the Spanish Civil War. 1936-39. Smithsonian. σελ. 194.
- ↑ Carver Edwards, John (1997). Airmen Without Portfolio. U.S. Mercenaries in Civil War Spain. Praeger. σελ. 69.
- ↑ 5,0 5,1 Зуйков, Владимир (6 Μαΐου 2005). «В Ишиме открыта мемориальная доска на здании школы, в которой учился генерал-майор Иван Копец». tass-online.ru (στα Ρωσικά). ИТАР-ТАСС. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βολκογκόνοφ, Ντμίτρι (1989). Θρίαμβος και τραγωδία. Πολιτικό πορτρέτο του Ι. Β. Στάλιν. τόμος 2, μέρος 1. Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή.
- Carver Edwards, John (1997). Airmen Without Portfolio. U.S. Mercenaries in Civil War Spain. Praeger.
- Howson, Gerald (1990). Aircraft of the Spanish Civil War. 1936-39. Smithsonian.
