Ιάκωβος των Βουρβόνων (1870-1931)

Ιάκωβος των Βουρβόνων
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	27  Ιουνίου 1870 Βεβέ
Θάνατος	2  Οκτωβρίου 1931 Παρίσι
Αιτία θανάτου	νόσος
Κατοικία	avenue Hoche
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά
Σπουδές	Beaumont College
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Γονείς	Κάρολος των Βουρβόνων (1848-1909) και Μαργαρίτα της Πάρμας
Αδέλφια	Μπλάνκα της Ισπανίας Alicia de Borbón y Borbón-Parma Elvira de Borbón y Borbón-Parma
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Legitimist pretender to the French throne Carlist pretender to the Spanish throne
Βραβεύσεις	4ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίας Άννας Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Στανισλάου (Οίκος των Ρομανώφ) Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου Τάγμα της Αγίας Άννης μετάλλιο του Ρωσοιαπωνικού πολέμου Medal for China campaign Τάγμα του Λεοπόλδου Τάξη του Στέμματος
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιάκωβος των Βουρβόνων (ισπ. Jaime de Borbón, 27 Ιουνίου 1870 - 2 Οκτωβρίου 1931) ήταν δούκας της Μαδρίτης, διεκδικητής -κατά τους Καρλιστές- του ισπανικού θρόνου. Ήταν και διεκδικητής του γαλλικού θρόνου ως Ιάκωβος Α΄.

Βιογραφία

Ο Ιάκωβος Πίος Ιωάννης Κάρολος Βιενβενίδος Σαμψών Πελάγιος Ερμενεγίλδος Ριχάρδος Άλβαρος Φερδινάνδος Γονθάλος Αλφόνσος Μαρία δε λος Ντολόρες Ερρίκος Λουδοβίκος Ροβέρτος Φραγκίσκος Ραμίρος Ιωσήφ Ιωακείμ Ισίδωρος Λέανδρος Μιχαήλ Γαβριήλ Ραφαήλ Πέτρος Βενίτος Φίλιππος ήταν ο μοναδικός γιος του Κάρολο, Δούκα της Μαδρίτης, και της συζύγου του Μαργαρίτας των Βουρβόνων-Πάρμα, κόρης του Καρόλου Γ΄ της Πάρμα.

Εκπαιδεύτηκε από τους Ιησουίτες στο Κολλέγιο της Αμώμου Συλλήψεως της οδού Βωζιράρ στο Παρίσι, στο Κολλέγιο Μπωμόν και στην Θηρεσιανή Στρατιωτική Ακαδημία. Δέχθηκε πρόσκληση του ρωσικού στρατού και εντάχθηκε σε αυτόν (1896). Πήρε μέρος (1904 - 1905) σε μία σειρά από Ρωσο-Ιαπωνικές μάχες.

Το 1909 απεβίωσε ο πατέρας του και του παραχώρησε όλα τα κληρονομικά δικαιώματα στην Αυστρία και τη Γαλλία. Συνέχιζε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ρωσικό στρατό, ζούσε στην Αυστρία και στο Παρίσι και επισκεπτόταν μυστικά την Ισπανία.

Το 1923 δημιούργησε το Τάγμα της Απαγορευμένης Νομιμότητας, στη μνήμη όσων είχαν υποφέρει και αιχμαλωτιστεί στην Ισπανία ή εξορίστηκαν για την πίστη τους στην Καρλική μερίδα. Τον Απρίλιο του 1931 ο ανταγωνιστής εξάδελφός του Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας εξορίστηκε, αφού ανακηρύχθηκε η Δημοκρατία. Σε δύο συναντήσεις στο Παρίσι μαζί του, την τελευταία εβδομάδα πριν το τέλος του Ιακώβου, συμφιλιώθηκαν.

Απεβίωσε άτεκνος και τον διαδέχθηκε ο θείος του Αλφόνσος Κάρολος, Δούκας του Αγίου Ιακώβου.