Θεόφιλος Κ. Φραγκόπουλος
| Θεόφιλος Κ. Φραγκόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1917 Αθήνα |
| Θάνατος | 29 Μαρτίου 1969 |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Θεόφιλος Κ. Φραγκόπουλος (1917 - 1969) ήταν Έλληνας γεωπόνος.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του υποναύαρχου Κωνσταντίνου Φραγκόπουλου. Ξάδελφός του ήταν ο λογοτέχνης Θεόφιλος Δ. Φραγκόπουλος. Το 1939 αποφοίτησε από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το ίδιο έτος κατατάχθηκε ως έφεδρος υπαξιωματικός στο Πολεμικό Ναυτικό.[1] Κατά τη διάρκεια της κατοχής διέφυγε στην Μέση Ανατολή, όπου παρέμεινε καθόλη τη διάρκεια αυτής. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στη Γαλλία προκειμένου να συμπληρώσει τις σπουδές του. Το 1963 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και το ίδιο έτος διορίστηκε επιμελητής στο εργαστήριο της Γεωργικής Χημείς του ίδιου Πανεπιστημίου.[1] Υπήρξε ανήσυχος νους με προοδευτικές αντιληψεις και φιλοσοφικές ανησυχίες ενώ μιλούσε αρκετές γλώσσες μεταξύ των οποίων αραβικά και ρώσικα.[1]
Με την κατάλυση της δημοκρατίας από την Χούντα των Συνταγματαρχών ο Φραγκόπουλος -προοδευτικό πνεύμα της εποχής- τέθηκε υπό παρακολούθηση. Στις 25 Μαρτίου του 1969 αρνήθηκε να παρευρεθεί στην εορτή που οργάνωσε το Πανεπιστήμιο με αποτέλεσμα να συλληφθεί λίγες μέρες αργότερα και να ανακριθεί για μια ολόκληρη ημέρα. Μια ημέρα αργότερα, στις 29 Μαρτίου, αυτοκτόνησε στο γραφείο του με κυανιούχο κάλιο έχοντας αφήσει ένα σημείωμα, στο οποίο έγραφε τα εξής: «Καλύτερα να πεθαίνεις όρθιος παρά να ζής γονατιστός. Οι φίλοι μου να εκδικηθούν το θάνατό μου».[2]
Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε σε στενό κύκλο χωρίς την παρουσία συναδέλφων του πλην του καθηγητή Νικόλαου Ρουσσόπουλου, ο οποίος και εκφώνησε τον επικήδειο.[2]
Μετά την πτώση της Χούντας ο Σύλλογος Φοιτητών του Πανεπιστημίου έλαβε το όνομά του ενώ το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών τίμησε την μνήμη του δίνοντας το όνομά του σε ένα αμφιθέατρο της σχολής και τοποθετώντας την προτομή του (1995) στον προαύλιο χώρο. Ο ξάδελφός του, Θεόφιλος Δ. Φραγκόπουλος, δημοσίευσε το 1974 το ομώνυμο διήγημα στη μνήμη του.[3] Το όνομά του μνημονεύεται στον κατάλογο θυμάτων που εκφωνείται κάθε χρόνο στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Καλοπίσης Γιάννης, Βιογραφικό Φραγκόπουλου, περιοδικό Τριπτόλεμος, Άνοιξη 2017, τεύχος 41, σελ. 12
- ↑ 2,0 2,1 Παναγιωτόπουλος Δημήτριος, Οι επιπτώσεις της δικτατορίας στη δομή και λειτουργία της Ανώτατης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, περιοδικό Τριπτόλεμος, Άνοιξη 2017, τεύχος 41, σελ. 9
- ↑ Θ. Δ. Φραγκόπουλος, Ο Θεόφιλος Φραγκόπουλος, περιοδικό Τριπτόλεμος, Άνοιξη 2017, τεύχος 41, σελ. 17