Θεόπομπος ο Λακεδαιμόνιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλα άτομα με το ίδιο όνομα, δείτε: Θεόπομπος (αποσαφήνιση).
Θεόπομπος
Βασιλιάς των Λακεδαιμονίων
9ος από τον οίκο των Ευρυποντιδών
ΠροκάτοχοςΝίκανδρος
ΔιάδοχοςΖευξίδαμος
ΕθνικότηταΈλληνας, Σπαρτιάτης
Οίκος/ΓενεάΕυρυποντίδες
ΠατέραςΝίκανδρος
ΕπίγονοιΑναξανδρίδας Α΄
ΜάχεςΑ' Μεσσηνιακός Πόλεμος

Ο Θεόπομπος, από τον Οίκο των Ευρυποντιδών ήταν βασιλιάς της Σπάρτης. Βασίλεψε στη Σπάρτη από το 720 έως το 675 π.Χ.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του έλαβε χώρα ο Α' Μεσσηνιακός Πόλεμος (743 - 724)[2], ο οποίος έληξε με ήττα των Μεσσηνίων, νίκη την οποία αναφέρει ο Παυσανίας ότι ο Τυρταίος χρεώνει στο Θεόπομπο και σ΄ αυτόν αποδίδεται η εγκατάσταση της αρχής των Εφόρων.[3]

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι οι απαίδευτοι ηγεμόνες δεν γνωρίζουν τα λόγια του βασιλιά των Σπαρτιατών Θεόπομπου που πρώτος έκανε τους Εφόρους συμμέτοχους της εξουσίας των βασιλέων και ότι:

«κάποια στιγμή που τον επιτιμούσε χλευαστικά η γυναίκα του, επειδή θα παρέδιδε στα παιδιά του εξουσία μικρότερη απ΄ όση παρέλαβε είπε: «Αντίθετα είναι μεγαλύτερη στον βαθμό που είναι ασφαλέστερη». Εγκαταλείποντας δηλαδή τον σκληρό και άμεικτο χαρακτήρα της, απέφυγε ταυτόχρονα και τον φθόνο και τον κίνδυνο. Ωστόσο ο Θεόπομπος, παροχετεύοντας σε άλλους το ρεύμα, τρόπον τινά, της εξουσίας του, στέρησε από τον εαυτό του τόσο όσο έδωσε στους άλλους, όπως η ευεξία αφαιρεί από τον ασθενή το επικύνδινο στοιχείο της δύναμής του και αφήνει το υγιές».[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [Λήμμα], Εγκυκλοπαιδεια Δομή
  2. Παυσανίας, Λακωνικά Βιβλ. Γ, 3,2
  3. Αριστοτέλης, Πολιτικά 1311a 20
  4. Πλούταρχος, Προς ηγεμόνα απαίδευτον, Ε 5 - 14

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]