Θεολογείον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το θεολογείον ήταν ένα είδος εξώστη που βρισκόταν πάνω από τη σκηνή των αρχαίων θεάτρων με σκοπό την παρουσίαση των υποκριτών που υποδύονταν τους θεούς.

Από τον εξώστη αυτόν αναφερόταν ο λόγος (τα λόγια) των θεών, όπως προκύπτει από την ετυμολογία (θεός+λόγος) και όπως και με τη χρήση της μηχανής (από μηχανής θεός) οι θεοί εμφανιζόταν στο αρχαίο ελληνικό θέατρο να βρίσκονται ψηλότερα από τους κοινούς θνητούς.

Ο όρος αναφέρεται από τον γραμματικό ρήτορα και λεξικογράφο Ιούλιο Πολυδεύκη στο δεκάτομο έργο του Ονομαστικόν: «Στο θεολογείο που βρίσκεται πάνω από τη σκηνή οι θεότητες εμφανίζονται ψηλά, όπως ο Δίας και οι άλλοι γύρω του στην Ψυχοστασία» (την τραγωδία του Αισχύλου).[1]

Το επινόημα αυτό χρησιμοποιούσε ο Αισχύλος στα έργα του, ο Σοφοκλής σε περιορισμένη κλίμακα και ο Ευριπίδης σε μεγαλύτερο βαθμό.[2]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • De Romilly, Jaqueline, Αρχαία Ελληνική τραγωδία, Ινστιτούτο του βιβλίου-Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα, 1997, ISBN 960-354-055-2.
  • Perseus Encyclopedia

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]