Η ιδεολογία της Καλιφόρνιας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ιδεολογία της Καλιφόρνιας η The Californian Ideology είναι ένα δοκίμιο του 1995 από τους Άγγλους θεωρητικούς των μέσων ενημέρωσης Ρίτσαρντ Μπάρμπρουκ και Άντυ Κάμερον του Πανεπιστήμιο του Γουέστμινστερ. Ο Μπάρμπρουκ το περιγράφει ως «κριτική του νεοφιλελευθερισμού dotcom».[1] Στο δοκίμιο, ο Μπάρμπρουκ και ο Κάμερον υποστηρίζουν ότι η άνοδος των τεχνολογιών δικτύωσης στη Σίλικον Βάλεϊ τη δεκαετία του 1990 συνδέθηκε με τον αμερικανικό νεοφιλελευθερισμό και έναν παράδοξο υβριδισμό πεποιθήσεων από την πολιτική αριστερά και δεξιά με τη μορφή ελπιδοφόρου τεχνολογικού ντετερμινισμού.

Το αρχικό δοκίμιο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Mute[2] το 1995 και αργότερα εμφανίστηκε στη λίστα αλληλογραφίας του Nettime στο Διαδίκτυο για συζήτηση. Μια τελική έκδοση δημοσιεύτηκε στο Science as Culture το 1996. Έκτοτε, η κριτική έχει αναθεωρηθεί σε πολλές διαφορετικές εκδοχές και γλώσσες.[3]

Ο Άντριου Λέοναρντ του Salon χαρακτήρισε το έργο των Μπάρμπρουκ και ο Κάμερον ως «μία από τις πιο διεισδυτικές κριτικές του νεοσυντηρητικού ψηφιακού υπερστερισμού που έχει δημοσιευθεί ποτέ».[4]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"This new faith has emerged from a bizarre fusion of the cultural bohemianism of San Francisco with the hi-tech industries of Silicon Valley...the Californian Ideology promiscuously combines the free-wheeling spirit of the hippies and the entrepreneurial zeal of the yuppies."

Ρίτσαρντ Μπάρμπρουκ και Άντυ Κάμερον[5]

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, μέλη της επιχειρηματικής τάξης στη βιομηχανία της πληροφορικής στη Σίλικον Βάλεϊ προώθησαν φωνητικά μια ιδεολογία που συνδύαζε τις ιδέες του Μάρσαλ ΜακΛούαν με στοιχεία ριζοσπαστικού ατομικισμού, ελευθεριοκρατίας και νεοφιλελεύθερων οικονομικών, χρησιμοποιώντας εκδόσεις όπως το περιοδικό Wired για να διαδώσουν τις ιδέες τους. Αυτή η ιδεολογία συνδύαζε τις πεποιθήσεις της Νέας Αριστεράς και της Νέας Δεξιάς με βάση το κοινό τους ενδιαφέρον για τον αντικρατισμό, την αντικουλτούρα της δεκαετίας του 1960 και τον τεχνοουτοπισμό.[6]

Οι υποστηρικτές πίστευαν ότι σε μια μεταβιομηχανική, μετακαπιταλιστική, βασισμένη στη γνώση οικονομία, η εκμετάλλευση της πληροφορίας και της γνώσης θα οδηγούσε την ανάπτυξη και τη δημιουργία πλούτου, ενώ θα μείωνε τις παλαιότερες δομές εξουσίας του κράτους προς όφελος των συνδεδεμένων ατόμων σε δυνητικές κοινότητες.[7]

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η ιδεολογία της Καλιφόρνιας έχει ενισχύσει τη δύναμη των εταιρειών πάνω στο άτομο και έχει αυξήσει την κοινωνική διαστρωμάτωση και παραμένει σαφώς αμερικανοκεντρική. Ο Μπάρμπρουκ υποστηρίζει ότι τα μέλη των digerati που προσχωρούν στην ιδεολογία της Καλιφόρνιας, ασπάζονται μια μορφή αντιδραστικού μοντερνισμού. Σύμφωνα με τον Barbrook, «ο αμερικανικός νεοφιλελευθερισμός φαίνεται να έχει επιτύχει με επιτυχία τους αντιφατικούς στόχους του αντιδραστικού μοντερνισμού: οικονομική πρόοδο και κοινωνική ακινησία. Επειδή ο μακροπρόθεσμος στόχος της απελευθέρωσης όλων δεν θα επιτευχθεί ποτέ, η βραχυπρόθεσμη διακυβέρνηση των digerati μπορεί να διαρκέσει για πάντα.»[8]

Επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Φρεντ Τέρνερ, ο κοινωνιολόγος Τόμας Στρίτερ του Πανεπιστημίου του Βερμόντ σημειώνει ότι η ιδεολογία της Καλιφόρνιας εμφανίστηκε ως μέρος ενός μοτίβου ρομαντικού ατομικισμού με τον Στιούαρτ Μπραντ ως βασική επιρροή.[9] Ο Άνταμ Κέρτις συνδέει τις απαρχές της ιδεολογίας της Καλιφόρνιας με την Αντικειμενιστική φιλοσοφία της Άυν Ραντ.[10]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ σε γενικές γραμμές συμφωνεί με την κεντρική διατριβή των Μπάρμπρουκ και ο Κάμερον, ο Ντέιβιντ Χάντσον της Rewired αμφισβητεί την απεικόνιση της θέσης του περιοδικού Wired ως εκπρόσωπος κάθε άποψης στον κλάδο. «Αυτό που λέει ο Μπάρμπρουκ μεταξύ των γραμμών είναι ότι οι άνθρωποι με τα χέρια τους στα ηνία της εξουσίας σε όλο τον ενσύρματο κόσμο... καθοδηγούνται από ένα εντελώς λοξό φιλοσοφικό κατασκεύασμα». Ο Χάντσον υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μία, αλλά ένα πλήθος διαφορετικών ιδεολογιών σε λειτουργία.[11]

Ο Άντριου Λέοναρντ του Salon αποκαλεί το δοκίμιο "μια διαυγή κατακραυγή της δεξιάς ελευθεριακής κυριαρχίας του Διαδικτύου" και "μια από τις πιο διεισδυτικές κριτικές του νεοσυντηρητικού ψηφιακού υπερστερισμού που έχουν δημοσιευτεί ποτέ". Ο Λέοναρντ σημειώνει επίσης την «ζωηρή» απάντηση από τον Λούι Ροσέτο, πρώην συντάκτη και εκδότη του περιοδικού Wired.[12] Η διάψευση του Ροσέτο, που δημοσιεύτηκε επίσης στο Mute, την επέκρινε ότι δείχνει «μια βαθιά άγνοια της οικονομίας».[13]

Ο Γκάρι Καμίγια, επίσης από το Salon, αναγνώρισε την εγκυρότητα των κύριων σημείων στο δοκίμιο, αλλά όπως ο Ροσέτο, ο Καμίγια επιτέθηκε στον «γελοίο ακαδημαϊκό-μαρξιστικό ισχυρισμό των Μπάρμπρουκ και Κάμερον ότι ο ελευθερισμός υψηλής τεχνολογίας αντιπροσωπεύει κατά κάποιον τρόπο μια εκ νέου ανάφλεξη του ρατσισμού».[14]

Ο ιστορικός αρχιτεκτονικής Καζίς Βαρνέλις του Πανεπιστημίου Κολούμπια διαπίστωσε ότι παρά τις ιδιωτικοποιήσεις που υποστηρίζει η Καλιφορνέζικη Ιδεολογία, η οικονομική ανάπτυξη της Σίλικον Βάλεϊ και της Καλιφόρνιας «κατέστη δυνατή μόνο λόγω της εκμετάλλευσης των φτωχών μεταναστών και της αμυντικής χρηματοδότησης... κρατικές επιδοτήσεις για εταιρείες και εκμετάλλευση φτωχών που δεν είναι πολίτες: μοντέλο για μελλοντικές διοικήσεις».[15]

Στο ντοκιμαντέρ του 2011, All Watched Over by Machines of Loving Grace, ο Κέρτις καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ιδεολογία της Καλιφόρνιας απέτυχε να ανταποκριθεί στους ισχυρισμούς της:

The original promise of the Californian Ideology, was that the computers would liberate us from all the old forms of political control, and we would become Randian heroes, in control of our own destiny. Instead, today, we feel the opposite—that we are helpless components in a global system—a system that is controlled by a rigid logic that we are powerless to challenge or to change.[10]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Barbrook 2007, Imaginary Futures: Other Works.
  2. The Californian Ideology, Barbrook, Cameron, 1995-09, Mute Vol 1 #3 CODE, ISSN 1356-7748, Mute, London, http://www.metamute.org/editorial/articles/californian-ideology
  3. Barbrook 2007, Imaginary Futures: Other Works.
  4. Leonard, Andrew (1999-09-10), «The Cybercommunist Manifesto», Salon.com, http://www.salon.com/1999/09/10/cybercommunism/, ανακτήθηκε στις 2012-11-01 
  5. Barbrook & Cameron, Revised SaC Version; Borsook 2000, p. 173
  6. Ouellet 2010; May 2002
  7. May 2002
  8. Barbrook 1999
  9. Turner 2006, p. 285
  10. 10,0 10,1 Curtis 2011
  11. Hudson 1996
  12. Leonard, Andrew (1999-09-10), «The Cybercommunist Manifesto», Salon.com, http://www.salon.com/1999/09/10/cybercommunism/, ανακτήθηκε στις 2012-11-01 
  13. Rossetto, Louis (1996), Response to the Californian Ideology, http://www.wmin.ac.uk/media/HRC/ci/calif2.html 
  14. Kamiya 1997
  15. Varnelis 2009

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]