Η Εύα δίχως πέπλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Εύα δίχως πέπλο
ΣκηνοθεσίαΝάναλι Τζόνσον
ΠαραγωγήΝάναλι Τζόνσον
ΣενάριοΝάναλι Τζόνσον
Κόρμπετ Χ. Θίγκπεν
Χέρβεϊ Μ. Κλέκλι (Βιβλίο)
ΠρωταγωνιστέςΤζοάν Γούντγουορντ
Ντέιβιντ Γουέιν
Λι Τζ. Κομπ
Έντουαρντ Άρνολντ
ΜουσικήΡόμπερτ Έμπερτ Ντόουλαν
ΦωτογραφίαΣτάνλι Κορτέζ
ΜοντάζMarjorie Fowler
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
Διανομή20th Century Fox και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 23/9/1957
Κυκλοφορία1957
Διάρκεια91 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία Η Εύα δίχως πέπλο (αγγλ. The Three Faces of Eve), είναι ψυχολογικό δράμα παραγωγής 1957 σε σκηνοθεσία Νάναλι Τζόνσον. Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Τζοάν Γούντγουορντ σε τριπλό ρόλο για τον οποίο βραβεύτηκε με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Πλάι στην Γούντγουορντ εμφανίζονται και οι Τζέι Λι Κομπ, Ντέιβιντ Γουέιν και Τέρι Αν Ρος. Πρόκειται για την ιστορία της Κρις Κόστνερ Σάιζμορ, μιας γυναίκας που έπασχε από διασχιστική διαταραχή ταυτότητας και για την οποία οι θεράποντες ψυχολόγοι που την παρακολουθούσαν έγραψαν το βιβλίο The Three Faces of Eve, a Case of Multiple Personality, στο οποίο βασίζεται η ταινία[1].

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ιβ Γουάιτ (Τζοάν Γούντγουορντ), η σύζυγος και καταπιεσμένη σύζυγος του Ραλφ Γουάιτ (Ντέιβιντ Γουέιν) και μητέρα της μικρής Μπόνι (Τέρι Αν Ρος), επισκέπτεται τον ψυχίατρο Δρ. Λούθερ (Τζέι Λι Κομπ), διότι παρουσιάζει κενά μνήμης και έχει έντονους πονοκεφάλους για μήνες. Υπόκειται υπνωτισμό από τον ψυχίατρο και κατά τη διάρκεια της ύπνωσης, η Ιβ παρουσιάζει μιαν άλλη προσωπικότητα, εντελώς διαφορετική από τη δική της που αυτοαποκαλείται Ιβ Μπλακ. Η Ιβ Μπλακ, που αντιπροσωπεύει το καταπιεσμένο είναι, της Ιβ Γουάιτ, είναι μια ζωηρή και απελευθερωμένη από ηθικούς φραγμούς γυναίκα, που δεν εγκρίνει τον τρόπο ζωής της Ιβ Γουάιτ. Η Ιβ Μπλακ καταφέρνει να πάρει τον έλεγχο της ζωής της Ιβ Γουάιτ και φέρνει τη νεαρή γυναίκα σε σύγκρουση με το σύζυγό της. Η Ιβ προσπαθεί να εξηγήσει στο σύζυγό της, ότι δεν έχει κανέναν έλεγχο πάνω στην άλλη γυναίκα που έχει κυριεύσει το σώμα της, αλλά εκείνος δεν την καταλαβαίνει. Έπειτα οι δυο τους παίρνουν διαζύγιο και η Ιβ μένει μόνη της, συνεχίζοντας παράλληλα να επισκέπτεται τον γιατρό Λούθερ, ο οποίος προσπαθεί να βγάλει την απελπισμένη γυναίκα από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ψάχνοντας στον άγνωστο κόσμο του υποσυνείδητού της κάποιο παρελθοντικό τραύμα. Μια μέρα κατά τη διάρκεια της ύπνωσης, η Ιβ παρουσιάζει και τρίτη προσωπικότητα, εκείνη της λογικής, της σίγουρης για τον εαυτό της και σταθερής Τζέιν. Ο γιατρός Λούθερ τότε μπερδεύεται ακόμα περισσότερο.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, όπως καταγράφονται στο μπεστ σέλερ των ψυχιάτρων Κορμπέτ Θίγκπεν και Χέρβεϊ Κλέκλι, οι οποίο συνεργάστηκαν με το σκηνοθέτη Νάναλι Τζόνσον για τη συγγραφή του σεναρίου. Η χαρακτήρας της Ιβ της ταινίας βασίστηκε σε εκείνον της ασθενούς Κρις Κόστερ Σάιζμορ, η οποία ήταν γνωστή και ως Ιβ Γουάιτ, μια γυναίκας που έπασχε από διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας και της οποίας η ταυτότητα έμεινε κρυφή για πολλά χρόνια μετά την κυκλοφορία τόσο του βιβλίου, οσο και της ταινίας. Το 1958 η Σάιζμορ έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "The Final Face of Eve" και με θέμα την ασθένειά της, απέκρυψε όμως το πραγματικό της όνομα και χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Έβελιν Λάνκαστερ. Η Σάιζμορ αποκάλυψε την ταυτότητά της το 1977 με το δεύτερο βιβλίο της "I'm Eve".

Ο Νάναλι Τζόνσον αγόρασε αμέσως τα δικαιώματα του βιβλίου των Θίκπεν και Κλέκλι, μετά την κυκλοφορία του θέλοντας να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το αμερικανικό κοινό όσον αφορά τις ψυχικές παθήσεις[2]. Όταν η 20th Century Fox, αποφάσισε να κάνει την παραγωγή της ταινίας, ετοίμασε τρία διαφορετικά συμβόλαια, ένα για κάθε προσωπικότητα της Σάιζμορ. Η υπογραφή στο καθένα από αυτά ήταν διαφορετική.

Πρώτη επιλογή για το ρόλο της Ιβ, ήταν η Τζούντι Γκάρλαντ, αλλά η Γκάρλαντ, που αντιμετώπιζε προβλήματα με αλκοόλ και ναρκωτικά δεν ήταν σε θέση να αναλάβει το ρόλο. Έτσι ο Τζόνσον επέλεξε την άσημη Τζοάν Γούντγουορντ, που επρόκειτο να παντρευτεί τον Πολ Νιούμαν μετά τη λήξη των γυρισμάτων και την επέβαλε στην εταιρία. Πρώτη επιλογή για το ρόλο του γιατρού Λούθερ ήταν ο Όρσον Γουέλς. Ο Γουέλς απέρριψε το ρόλο εφόσον ετοιμαζόταν να σκηνοθετήσει την ταινία Ο Άρχων του Κακού (The Touch of Evil, 1958), αλλά έχοντας διαβάσει το σενάριο είπε στον Τζόνσον ότι η ηθοποιός που θα έπαιζε τον κεντρικό ρόλο θα κέρδιζε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου[3].

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γούντγουορντ κέρδισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και έγινε η πρώτη ηθοποιός που βραβεύτηκε για τη σκιαγράφηση τριών διαφορετικών προσωπικοτήτων, καθώς και η δεύτερη που κέρδιζε το βραβείο για ταινία που είχε λάβει υποψηφιότητα σε μόνο μια κατηγορία (με πρώτη την Μπέτι Ντέιβις και την νίκη της για την ταινία Μια επικίνδυνη γυναίκα (Dangerous, 1935).

Βράβευση:

  • Α' Γυναικείου Ρόλου - Τζοάν Γούντγουορντ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Thigpen, Corbett H. (1957). The Three Faces of Eve. ISBN 0-685-48779-2. 
  2. Thigpen, Corbett H. (1957). The Three Faces of Eve. ISBN 0-685-48779-2. 
  3. The Three Faces of Eve  στην IMDb

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]