Ζαγκούρουφ
Συντεταγμένες: 52°9′56″N 17°53′30″E / 52.16556°N 17.89167°E
| Ζαγκούρουφ | |||
|---|---|---|---|
_nr_767,_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw.Piotra_i_Paw%C5%82a_(1760,_odbud.1790)_f2012-09-02_AdaM.JPG) | |||
| |||
  Ζαγκούρουφ | |||
| Χώρα | Πολωνία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Ζαγκούρουφ | ||
| Έκταση | 3,44 km² | ||
| Πληθυσμός | 2.861 (31 Μαρτίου 2021)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 62-410 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Ζαγκούρουφ (πολωνικά: Zagórów, γερμανικά: Hinterberg) είναι πόλη του Πόβιατ Σουούπτσα, στο Βοεβοδάτο Μείζονος Πολωνίας της Πολωνίας. Ο πληθυσμός του είναι 2.873 κάτοικοι (2020).[2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα της πόλης είναι παλαιάς πολωνικής προέλευσης και προέρχεται από τη λέξη zagór.[3] Η παλαιότερη γνωστή αναφορά του οικισμού προέρχεται από έγγραφο του 1240.[3] Το Ζαγκούρουφ έλαβε προνόμια πόλης από τον Βασιλιά Βλαδίσλαο Β΄ Γιαγκέλο το 1407, ωστόσο, αυτά τα δικαιώματα εφαρμόστηκαν μόνο το 1445.[3] Ήταν μια ιδιωτική εκκλησιαστική πόλη, διοικητικά τοποθετημένη στο Πόβιατ Κόνιν στο Βοεβοδάτο Κάλις (1314-1793) στην Επαρχία Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος.[4] Η πόλη υπέφερε ως αποτέλεσμα των Πολωνικών-Σουηδικών Πολέμων του 17ου αιώνα.[3]
Προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας κατά το δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας το 1793. Ανακτήθηκε από τους Πολωνούς το 1807, ως μέρος του βραχύβιου Δουκάτου της Βαρσοβίας, πέρασε στο Ρωσικό Διαμελισμό της Πολωνίας το 1815.[3] Πολωνοί αντάρτες δραστηριοποιήθηκαν στην περιοχή κατά τη διάρκεια της Ιανουαριανής Εξέγερσης το 1863, και μια μάχη δόθηκε στο κοντινό χωριό Μισάκουφ.[3] Ως μέρος της αντιπολωνικής καταστολής μετά την πεσμένη εξέγερση, η τσαρική διοίκηση αφαίρεσε τα προνόμια πόλης από το Ζαγκούρουφ το 1869.[3] Τα προνόμια πόλης αποκαταστάθηκαν το 1919, μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της Πολωνίας.[3] Στο μεσοπόλεμο η τοπική οικονομία αναβίωσε.[3]
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Πολωνίας (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), στις 21–22 Νοεμβρίου 1939, 10 Πολωνοί κάτοικοι του Ζαγκούρουφ, πρώην συμμετέχοντες στην πολωνική Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1918-1919), δολοφονήθηκαν από τους Γερμανούς στο δάσος του κοντινό χωριό Γκραμπίνα.[5] Το 1939-1941, οι Γερμανοί πραγματοποίησαν απελάσεις Πολωνών, οι οποίοι είτε απελάθηκαν στο λεγόμενο Γενικό Κυβερνείο (γερμανοκρατούμενη κεντρική Πολωνία) είτε υποδουλώθηκαν για καταναγκαστικά έργα, ενώ τα σπίτια, τα καταστήματα και τα εργαστήριά τους παραδόθηκαν σε Γερμανούς αποίκους ως μέρος της πολιτικής Lebensraum (Ζωτικός χώρος).[6]
Το 1940, οι Γερμανοί ανάγκασαν τους 600 Εβραίους του Ζαγκούρουφ να μείνουν σε ένα γκέτο και στη συνέχεια εγκατέστησαν εκατοντάδες Εβραίους από άλλες τοποθεσίες στο γκέτο, χωρίς χρήματα, θέσεις εργασίας ή μέρη για να ζήσουν. Πάνω από 2.000 Εβραίοι βρίσκονταν τώρα στο γκέτο, 10 έως 15 άτομα ανά δωμάτιο. Το 1941, κάποιοι στάλθηκαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στα αλατωρυχεία κοντά στο Ινοβρότσουαφ. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1941, όλοι οι Εβραίοι που βρίσκονταν ακόμα στο γκέτο μεταφέρθηκαν στο δάσος του Καζίμιες Μπισκούπι, όπου δολοφονήθηκαν. Οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων τεκμηριώνουν τη φρικτή μέρα όπου οι Γερμανοί πειραματίζονταν με μεθόδους μαζικής δολοφονίας.[7] Μόνο λίγοι Εβραίοι του Ζαγκούρουφ επέζησαν του πολέμου.[8] Μετά τον πόλεμο η πόλη αποκαταστάθηκε στην Πολωνία.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /023015823084-0949431?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Położenie i historia». Urząd Miejski Zagórów (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część I. Mapy, plany (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Ιστορίας Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών. 2017. σελ. 1β.
- ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 210.
- ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2017). Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włączonych do III Rzeszy w latach 1939-1945 (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: ΙΕΜ. σελίδες 173, 230, 296. ISBN 978-83-8098-174-4.
- ↑ «Transports to Extinction: Zagorow to Kazimierz Biskupi». Transports to Extinction. Γιαντ Βασσέμ.
- ↑ Megargee, Geoffrey (2012). Encyclopedia of Camps and Ghettos. Μπλούμινγκτον, Ιντιάνα: University of Indiana Press. σελ. Volume II 120–121. ISBN 978-0-253-35599-7.
|