Ετοποσίδη
 | |
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
4'-Demethyl-epipodophyllotoxin 9-[4,6-O-(R)-ethylidene-beta-D-glucopyranoside], 4' -(dihydrogen phosphate) | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Εμπορικές ονομασίες | Etopophos, Toposar, Vepesid, άλλες |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| MedlinePlus | a684055 |
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | Από το στόμα, ενδοφλεβίως |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Βιοδιαθεσιμότητα | Ιδιαίτερα ποικίλη, 25 με 75% |
| Πρωτεϊνική σύνδεση | 97% |
| Μεταβολισμός | Ήπαρ (CYP3A4) |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | Στόμα: 6 ώρες, IV: 6-12 ώρες, IV σε παιδιά: 3 ώρες |
| Απέκκριση | Νεφρά και κόπρανα |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 33419-42-0  |
| Κωδικός ATC | L01CB01 |
| PubChem | CID 36462 |
| IUPHAR/BPS | 6815 |
| DrugBank | DB00773 |
| ChemSpider | 33510 |
| UNII | 6PLQ3CP4P3 |
| KEGG | D00125 |
| ChEBI | CHEBI:4911 |
| ChEMBL | CHEMBL44657 |
| Συνώνυμα | VP-16; VP-16-213 |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C29H32O13 |
| Μοριακή μάζα | 588,56 g·mol−1 |
C[C@@H]1OC[C@@H]2[C@@H](O1)[C@@H]([C@H]([C@@H](O2)O[C@@H]3c4cc5c(cc4[C@H]([C@@H]6[C@@H]3COC6=O)c7cc(c(c(c7)OC)O)OC)OCO5)O)O | |
InChI=1S/C29H32O13/c1-11-36-9-20-27(40-11)24(31)25(32)29(41-20)42-26-14-7-17-16(38-10-39-17)6-13(14)21(22-15(26)8-37-28(22)33)12-4-18(34-2)23(30)19(5-12)35-3/h4-7,11,15,20-22,24-27,29-32H,8-10H2,1-3H3/t11-,15+,20-,21-,22+,24-,25-,26-,27-,29+/m1/s1 Key:VJJPUSNTGOMMGY-MRVIYFEKSA-N | |
| Φυσικά στοιχεία | |
| Σημείο τήξης | 243,5 °C (470,3 °F) |
| (verify) | |
Η ετοποσίδη, που πωλείται με την επωνυμία Vepesid μεταξύ άλλων, είναι χημειοθεραπευτικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων καρκίνου των όρχεων, καρκίνου του πνεύμονα, λεμφώματος, λευχαιμίας, νευροβλαστώματος και καρκίνου των ωοθηκών.[1] Χρησιμοποιείται επίσης για αιμοφαγοκυτταρική λεμφοϊστοκυττάρωση.[2] Χρησιμοποιείται από το στόμα ή με ένεση σε φλέβα.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι πολύ συχνές.[1] Μπορούν να περιλαμβάνουν χαμηλό αριθμό αιμοσφαιρίων, έμετο, απώλεια όρεξης, διάρροια, τριχόπτωση και πυρετό. Άλλες σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις και χαμηλή αρτηριακή πίεση.[3] Η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενδέχεται να βλάψει το μωρό.[1] Η ετοποσίδη ανήκει στην οικογένεια αναστολέων τοποϊσομεράσης. Πιστεύεται ότι λειτουργεί καταστρέφοντας το DNA.[1]
Η ετοποσίδη εγκρίθηκε για ιατρική χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1983.[1] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[4] Είναι ημισυνθετικό ανάλογο της ποδοφυλλοτοξίνης, η οποία προέρχεται από το ρίζωμα του φυτού Ποδόφυλλον.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Etoposide». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Yildiz, H.; Van Den Neste, E.; Defour, J. P.; Danse, E.; Yombi, J. C. (2020). «Adult haemophagocytic lymphohistiocytosis: A Review». QJM : Monthly Journal of the Association of Physicians. doi:. PMID 31943120.
- ↑ WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. 2009. σελ. 227. ISBN 9789241547659.
- ↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.