Εταιρεία Ανεξάρτητων Καλλιτεχνών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Εταιρεία Ανεξάρτητων Καλλιτεχνών (αγγλικά: Society of Independent Artists‎‎) ήταν ένωση Αμερικανών καλλιτεχνών που ιδρύθηκε το 1916 με έδρα τη Νέα Υόρκη.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Gallic Cock του Ραϊμόν Ντυσάν-Βιγιόν παρουσιάστηκε στη Δεύτερη Ετήσια Έκθεση της Εταιρείας το 1918[1]

Βασισμένη στη γαλλική Société des Artistes Indépendants, ο στόχος της εταιρείας ήταν η διοργάνωση ετήσιων εκθέσεων από καλλιτέχνες της αβάν-γκαρντ. Οι εκθέσεις θα ήταν ανοιχτές σε όποιον ήθελε να παρουσιάσει το έργο του, και δε θα υπήρχαν κριτικές επιτροπές ή βραβεία. Για να συμμετάσχει κάποιος, έπρεπε να πληρώσει έξι δολάρια ως μέλος και τέλος συμμετοχής. Ιδρυτές της Εταιρείας ήταν οι Γουόλτερ Άρενσμπεργκ, Τζον Κόβερτ, Μαρσέλ Ντυσάν, Κάθριν Σόφι Ντράιερ, Γουίλιαμ Γκλάκενς, Άλμπερτ Γκλέιζες, Τζον Μάριν, Γουόλτερ Παχ, Μαν Ραίη, Μαίρη Ρότζερς, Τζον Σλόαν και Τζόζεφ Στέλλα.[2]

Η «Πρώτη Ετήσια Έκθεση» της Εταιρείας στο Grand Central Palace της Νέας Υόρκης, από τις 10 Απριλίου έως τις 6 Μαΐου 1917, περιελάμβανε περισσότερα από 2.000 έργα τέχνης, τα οποία, σύμφωνα με τον κατάλογο, αναρτήθηκαν με αλφαβητική σειρά σύμφωνα με το επώνυμο του καλλιτέχνη. Αν και υπήρχαν συμμετοχές από όλο τον κόσμο, ήταν κυρίως από καλλιτέχνες της Νέας Υόρκης και άλλων πόλεων της Ανατολικής Ακτής.[3]

Ο Μαρσέλ Ντυσάν παραιτήθηκε από διευθυντής μετά την άρνηση της Εταιρείας να συμπεριλάβει στην έκθεση την Κρήνη - ένα readymade με τη μορφή ουρητηρίου και την υπογραφή του ψευδωνύμου "R. Mutt". Το συμβάν κατέδειξε ότι η έκθεση δεν ήταν πραγματικά ανοιχτή.[4]

Μετά τον πρώτο πρόεδρο, Γουίλιαμ Γκλάκενς, ο Τζον Σλόαν ήταν πρόεδρος από το 1918 μέχρι το θάνατό του το 1951. Από το 1918 έως το 1934 γραμματέας ήταν ο Α.Σ. Μπέιλινσον.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Catalogue of the Second Annual Exhibition of the Society of Independent Artists. (1918).
  2. Chilvers, Ian (2004). «Society of Independent Artists». The Oxford dictionary of art (3η έκδοση). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-172762-7. 
  3. Catalogue of the First Annual Exhibition of the Society of Independent Artists
  4. Mendelssohn, Joanna. «The essential Duchamp: an exotic radical who rejected the establishment». The Conversation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
  5. «Finding Aid». A Finding Aid to the A. S. Baylinson Papers, 1929-1955, in the Archives of American Art, by Jean Fitzgerald. Archives of American Art. 2005. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Marlor, Clark S. (1984). The Society of Independent Artists : the exhibition record 1917-1944. Park Ridge, N.J.: Noyes Press. ISBN 9780815550631.