Ερημίτης Κέρκυρας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Η ουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται. Πιθανότατα παρουσιάζει κάποια γεγονότα ή απόψεις μονομερώς ή με δυσανάλογη ισορροπία σε σχέση με την αντίστοιχη βαρύτητά τους. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. (Σήμανση: 05/06/2020)

Ο Ερημίτης Κέρκυρας είναι ένα παρθένο οικοσύστημα συνολικού εμβαδού περίπου 2.000 στρεμμάτων στη βορειοανατολική Κέρκυρα, ανάμεσα στον Άγιο Στέφανο Σινιών και την παραλία Αυλάκι, ακριβώς απέναντι από τις Αλβανικές ακτές. Χρησιμοποιήθηκε στα χρόνια της Ενετοκρατίας για αμυντικούς λόγους και στη συνέχεια, κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας, κτίστηκε ο ύψους 9 μέτρων φάρος στη νησίδα Καπαρέλι με σκοπό την εξάλειψη κινδύνου από θαλάσσης.[1]

Μέρος της έκτασης το οποίο ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο παραχωρήθηκε το 2013, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, στην εταιρεία NCH Capital, η οποία προτίθεται να προχωρήσει σε ανέγερση ξενοδοχείου, μαρίνας και επαύλεων.[2] Τον Ιούνιο του 2020 ξεκίνησαν οι εργασίες κατεδάφισης των παλαιών κτισμάτων με σκοπό την έναρξη της ανέγερσης των νέων εγκαταστάσεων.[3]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερημίτης Κέρκυρας είναι ένα παρθένο οικοσύστημα πυκνής βλάστησης με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Υπολογίζεται ότι καταλαμβάνει συνολική έκταση 2.000 περίπου στρεμμάτων. Βρίσκεται στη βορειοανατολική Κέρκυρα, σε μικρή απόσταση από τον παραθαλάσσιο οικισμό του Αγίου Στεφάνου Σινιών και την Κασσιώπη, και αποτελείται από παραλίες, ορμίσκους, ακρωτήρια, καθώς και και τρεις λίμνες, οι οποίες είναι γνωστές με τις ονομασίες: Άκολη, Βρωμολίμνη, Έλος Ερημίτη.[4]

Οι τρεις αυτές λίμνες έχουν καταγραφεί από την οργάνωση WWF Hellas στον κατάλογο των προστατευόμενων μικρών νησιωτικών υγροτόπων.[5][6][7]

Εντός του Ερημίτη βρίσκουν καταφύγιο και ενδημούν πολλά πουλιά και άγρια θηλαστικά, μεταξύ των οποίων και τρία απειλούμενα είδη: η μεσογειακή φώκια, το ρινοδέλφινο και η σβίδρα  (ή βίδρα).[8]

Ιδιωτικοποίηση μέρους της έκτασης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνολική έκταση του Ερημίτη υπολογίζεται σε 2.000 στρέμματα, από τα οποία τα 438,23 στρέμματα έχουν μεταβιβαστεί από το Ελληνικό Δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ σε ιδιωτική εταιρεία προς τουριστική επένδυση. Ο επενδυτής έχει δικαίωμα δόμησης 36.000 τετραγωνικών μέτρων περίπου.[2]

Ιδιοκτησιακό καθεστώς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ελληνικό Δημόσιο κατείχε έκταση 497 στρεμμάτων στην περιοχή και έχει παραχωρήσει το σύνολο σχεδόν της έκτασης που του ανήκε στο ΤΑΙΠΕΔ προς ιδιωτικοποίηση.[9]

Βάσει του ιδρυτικού του Νόμου 3986/2011 το ΤΑΙΠΕΔ συστήθηκε με σκοπό να πουλήσει την ιδιωτική περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, προωθώντας την υλοποίηση ιδιωτικοποιήσεων στη χώρα, με πώληση περιουσιακών στοιχείων που είχαν περιληφθεί στα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, μεταξύ των οποίων και το παραθαλάσσιο οικόπεδο Ερημίτης στη βορειοανατολική Κέρκυρα.[10]

Με δελτίο τύπου με ημερομηνία 31 Ιανουαρίου 2013, το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ότι ενέκρινε την προσφορά που κατατέθηκε από την εταιρεία NCH Capital για το παραθαλάσσιο οικόπεδο Ερημίτης (Κασσιόπη) – θέση Αρταβάνη επιφάνειας 438,23 στρεμμάτων με ακτογραμμή 725 μέτρων. Η μεταβίβαση αφορούσε το δικαίωμα επιφάνειας για μια περίοδο 99 ετών. Το ύψος της επένδυσης υπολογίζεται περίπου σε 100 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 23 εκατομμύρια δόθηκαν για την απόκτηση δικαιώματος  επιφανείας, άλλα 2,3 εκατομμύρια ως ρήτα τύπου earn-out και τα υπόλοιπα 75 εκατομμύρια περίπου αφορούν την επένδυση.[2][11][12]

Με νεότερο διαγωνισμό το 2017 το ΤΑΙΠΕΔ προχώρησε σε νέα πρόσκληση για την απόκτηση δικαιώματος πλήρους κυριότητας του οικοδομήσιμου μέρους του οικοπέδου με μοναδικό πλειοδότη την NCH Capital και τίμημα εξαγοράς 2 εκατομμύρια ευρώ.[13][14] H πλήρης επωνυμία της εταιρείας που ελέγχεται από την NCH Capital και διαχειρίζεται την επένδυση είναι η «Επενδύσεις Ακινήτων Νέας Κέρκυρας Α.Ε.»[12]

Δικαίωμα επιφάνειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δικαίωμα επιφάνειας είναι το εμπράγματο δικαίωμα φυσικού ή νομικού προσώπου να κατασκευάζει κτίσμα σε έδαφος δημοσίου κτίσματος που δεν του ανήκει και να ασκεί στο κτίσμα τις εξουσίες που του παρέχει το δικαίωμα της κυριότητας (παρ.1, άρ. 18, ν.3986/2011).[15][16]

Η επένδυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ανάδοχος προτίθεται να προχωρήσει σε ανέγερση ξενοδοχείου 5 αστέρων 180 κλινών, 40 ανεξάρτητων κατοικιών εμβαδού 250 τμ επί εκτάσεως ενός στρέμματος έκαστη, καθώς και μαρίνας 60 θέσεων.

Η διαχείριση του ξενοδοχείου Kassiopi Resort θα γίνει από διεθνή operator, ενώ μέσω της επένδυσης υπολογίζεται να δημιουργηθούν 1.000 θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της κατασκευής και 500 μόνιμες θέσεις εργασίας κατά τη λειτουργία του ως τουριστικός προορισμός.[17]

Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιδράσεις στην επένδυση έχουν εκδηλωθεί τόσο από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και από ιδιωτικούς φορείς. Υπάρχουν δικαστικές διαμάχες σε εξέλιξη τόσο με την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων[18][19], το Δήμο Κέρκυρας[20][21], όσο και με το Σύλλογο «Ερημίτης Πλους: Περιβαλλοντική προστασία Ακτίων Βόρειου Στενού Κέρκυρας».[22]

Ευρωπαίοι κάτοχοι ακινήτων στην ευρύτερη περιοχή που έχουν επενδύσει πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ σε αγορές ακινήτων στο νησί, αντιτίθενται στην επένδυση θεωρώντας ότι καταστρέφεται το οικοσύστημα, αλλά και η οικονομία της περιοχής.[23][24][25]

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων σε συνεδρίασή του στις 23 Φεβρουαρίου 2020 τάχθηκε κατά κάθε πράξης τσιμεντοποίησης της περιοχής και ζητά από την Κυβέρνηση να κηρυχτεί η περιοχή προστατευόμενος χώρος απείρου φυσικού κάλλους με απαγόρευση κάθε δόμησης και χρήση του ως οικολογικό πάρκο με δημόσια χρήση, ενώ μαζί με το Δήμο Βόρειας Κέρκυρας θα συνεχίσουν να κινούνται δικαστικά.[26]

Το νέο Περιφερειακό Συμβούλιο με ψήφισμά του στις 15 Φεβρουαρίου 2020 άλλαξε πλεύση σε σχέση με παλιότερες αποφάσεις, στηρίζοντας επί της ουσίας τη συγκεκριμένη επένδυση υπό προϋποθέσεις.[27]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Ερημίτης - Κέρκυρα». Terrabook. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Δελτίο τύπου ΤΑΙΠΕΔ» (PDF). ΤΑΙΠΕΔ. 31 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ «Μπουλντόζες στην Κασσιόπη έπειτα από 8 χρόνια, Του Ηλία Μπέλλου | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «Οικοσύστημα Ερημίτη» (PDF). Ερημίτης πλους. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ «WWF Υγρότοποι». www.oikoskopio.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  6. ↑ «WWF Υγρότοποι». www.oikoskopio.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  7. ↑ «WWF Υγρότοποι». www.oikoskopio.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  8. ↑ «Ερημίτης | Η αξία του Ερημίτη: Πλούσιο χερσαίο οικοσύστημα». Save Erimitis. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  9. ↑ «Κασσιώπη, Κέρκυρα». ΤΑΙΠΕΔ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  10. ↑ «Fund». ΤΑΙΠΕΔ. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  11. ↑ IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (29 Δεκεμβρίου 2016). «ΤΑΪΠΕΔ: Ολοκληρώθηκε η ιδιωτικοποίηση του Ερημίτη στην Κασσιόπη -Μετά από 4 χρόνια | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Οικονομικές καταστάσεις 2018, σελ. 3» (PDF). Επενδύσεις Ακινήτων Νέας Κέρκυρας Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020. 
  13. ↑ «To ΤΑΙΠΕΔ και το colpo grosso της Κασσιόπης | Χάρης Καρανίκας». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  14. ↑ «Στην Βουλή η πώληση τμημάτων του Ερημίτη». Κέρκυρα Corfu TV News. 20 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ «ΑΑΔΕ - Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη». Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2020. 
  16. ↑ «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ». Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ (στα Αγγλικά). 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ Capital.gr. «Προχωρά η επένδυση της NCH Capital στην Κασσιόπη». Capital.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  18. ↑ «Συζητείται στο ΣτΕ η προσφυγή της Περιφέρειας για την πώληση του Ερημίτη». KefaloniaPress. 5 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  19. ↑ «Απολογισμός Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, σελ. 67» (PDF). Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. 10 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  20. ↑ «Κέρκυρα - Ερημίτης: Εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα - Δηλώσεις Κώστα Νικολούζου». Κέρκυρα Corfu TV News. 18 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  21. ↑ -Newsroom- (10 Ιανουαρίου 2017). «Αναφορά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τον Ερημίτη». Corfupost.gr - Ειδήσεις από την Κέρκυρα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  22. ↑ Startmedia (30 Ιουνίου 2019). «Κέρκυρα | Ερημίτης "Ο Αγώνας συνεχίζεται" - Θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο λέει ο σύλλογος "Ερημίτης ΠΛΟΥΣ"». Start Media Corfu TV | Ράδιο Κέρκυρα 100.1. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  23. ↑ «Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό: Όχι στην επένδυση του Ερημίτη». Κέρκυρα Corfu TV News. 19 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  24. ↑ CorfuPress.com (29 Οκτωβρίου 2019). «Ερημίτης: Όχι στο σχέδιο NCH από Άγγλους επενδυτές, με επιστολή προς Μητ». CorfuPress.com. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  25. ↑ in.gr (26 Νοεμβρίου 2019). «Οι εκατομμυριούχοι που θέλουν να σώσουν τον Ερημίτη». in.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  26. ↑ «Δεν πέρασε η πρόταση Υδραίου - κατά της επένδυσης στον Ερημίτη ψήφισε το δημοτικό συμβούλιο». ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ On Line. 24 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  27. ↑ Παγκράτη, Μαρία (16 Φεβρουαρίου 2020). «Κέρκυρα: Αλλάζει θέση το Περιφερειακό για τον Ερημίτη». ert.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

https://www.erimitis.gr/

https://nchcapital.com/

https://ncisa.eu/

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αρβανιτίδης Π. & Νασιώκα Φ., «Το Τσελιγκάτο: Ένας θεσμός επιτυχούς αυτοδιαχείρισης των κοινών», Το Βήμα των Κοινωνικών Επιστημών, τόμος ΙΣΤ΄, τεύχος 64, 2014, σελ. 40 – 55
  • Κιουπκιολής Α. (2019). Η έλλειψη του πολιτικού στα κοινά και η μετα-ηγεμονική στρατηγική του κοινωνικού μετασχηματισμού: μαθαίνοντας από τα κινήματα. Στο Συνθέτοντας οραματικές αφηγήσεις για τον κοινωνικό – οικολογικό μετασχηματισμό ΚΑΛΟ και κοινά. Αποανάπτυξη και βασικό καθολικό εισόδημα [Συλλογικό έργο] (σελ. 38 – 68) Ανακτήθηκε 12 Απριλίου, 2020, από  https://gr.boell.org/el/2020/02/04/synthetontas-oramatikes-afigiseis-gia-ton-koinoniko-oikologiko-metashimatismo
  • Μπριασούλη Ε., «Τα «κοινά» - πόροι συλλογικής ιδιοκτησίας και συλλογικής ευθύνης: έννοιες, προβλήματα και το ζήτημα διαχείρισής τους», Αειχώρος, τόμος 2, τεύχος 1, 2003, σελ. 36 – 57
  • Όστρομ Ε. (2002), Η Διαχείριση των κοινών πόρων, Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • Harvey, D. (2013). Εξεγερμένες πόλεις. Από το δικαίωμα στην πόλη στην επανάσταση της πόλης, Αθήνα: Εκδόσεις ΚΨΜ
  • Hardin G., “The tragedy of the commons”, Science, volume 162, 1968, pp. 1243 – 1248
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ερημίτης_Κέρκυρας&oldid=10481261"