Επαρχία Παφλαγονίας
Η Επαρχία Παφλαγονίας ήταν διοικητική διαίρεση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της πρώιμης Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία.
Η επαρχία δημιουργήθηκε με τις μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού τον 4ο αιώνα και γεωγραφικά καταλάμβανε την ιστορική περιοχή της Παφλαγονίας και εδάφη που αποσπάστηκαν από την Επαρχία Βιθυνίας που προϋπήρχε[1]. Έδρα του διοικητή ήταν η Γάγγρα και διοικητικά ανήκε στην Διοίκηση Ποντικής[1].
Το 398 αποσπάστηκε τμήμα της και έγινε η νέα Επαρχία Ονωριάδος[1] . Η επαρχία καταργήθηκε τον 7ο αιώνα και τα εδάφη της μοιράστηκαν στα θέματα Oψικίου και Aρμενιάκων και αργότερα στο νέο Θέμα Παφλαγονίας[1].
Ο Ιεροκλέους στον Συνέκδημο αναφέρει σπουδαιότερες πόλεις της επαρχίας[2], την Γάγγρα, την Πομπηιόπολις, την Σόρα, την Άμαστρις, την Ιουνόπολις και την Δάδυβρα. Πριν την απόσπαση της Ονωριάδος σημαντκή πόλη ήταν και η Κλαυδιούπολη.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Γυφτοπούλου Σοφία, «Παφλαγονίας Επαρχία (Βυζάντιο)», 2003, Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
- ↑ Ιεροκλέους Συνέκδημος, Hieroclis Synecdemvs; accedvnt fragmenta apvd Constantinvm Porphyrogennetvm servata et nomina vrbivm mvtata; recensvit Avgvstvs Bvrckhardt, Published 1893 by in aedibvs B. G. Tevbneri in Lipsiae, 695