Επαρχία Λούντα Νόρτε
Συντεταγμένες: 8°17′0″S 19°36′0″E / 8.28333°S 19.60000°E
| Λούντα Νόρτε | |
|---|---|
 | |
| Χώρα | Ανγκόλα |
| Διοικητική υπαγωγή | Ανγκόλα |
| Πρωτεύουσα | Ντούντο |
| Έκταση | 103.760 km² |
| Πληθυσμός | 862.566 (2014) |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 8°17′0″S 19°36′0″E |
| δεδομένα () | |
Η Λούντα Νόρτε πορτογαλικά: Lunda Norte) είναι επαρχία της Ανγκόλας. Έχει έκταση 103.760 χλμ² και πληθυσμό 862.566 κατοίκους.[1] Ο πρώτος πρόεδρος της Ανγκόλας, Αγκοστίνιο Νέτο όρισε τη Λουκάπα επαρχιακή πρωτεύουσα μετά την ανεξαρτησία, αλλά η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε αργότερα στο Ντούντο. Η επαρχία συνορεύει με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στα βορειοανατολικά και τη Λούντα Σουλ στα νότια.[2] Η επαρχία είναι πλούσια σε χρυσό και διαμάντια,[3] αλλά παραμένει σε μεγάλο βαθμό υπανάπτυκτη και φτωχή. Η UNITA χρησιμοποίησε τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από την πώληση διαμαντιών για να χρηματοδοτήσει τις πολεμικές της επιχειρήσεις.[4] Η κοιλάδα του ποταμού Κουάνγκο, η πλουσιότερη περιοχή διαμαντιών της Ανγκόλας βρίσκεται στην επαρχία.[5] Η εξόρυξη γίνεται από εταιρείες όπως η De Beers και η Endiama.[6][7] Η επαρχία Λούντα της οποίας η πρωτεύουσα ήταν το Σαουρίμο[8] δημιουργήθηκε από την πορτογαλική αποικιακή διοίκηση στις 13 Ιουλίου 1895. Χωρίστηκε στις υποδιαιρέσεις Λούντα-Σουλ (Νότια Λούντα) και Λούντα-Νόρτε (Βόρεια Λούντα) μέσω μιας συνταγματικής πράξης το 1978 από την κυβέρνηση του Λαϊκού Κινήματος για την Ελευθερία της Ανγκόλας (MPLA).[9] Η εξόρυξη σιδήρου και μαγγανίου είναι επίσης σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες.[10] Είναι γνωστή για τα γλυπτά της. Το πιο γνωστό είναι το Ο Στοχαστής (O Pensador), ένα γλυπτό ενός άνδρα που κρατά το κεφάλι του.[2] Είναι πλούσια σε χλωρίδα και πανίδα.[11]
Η επαρχία κατοικείται από Σόκουε, Λούντα και άλλες εθνικές ομάδες. Πολλοί τουρίστες επισκέπτονται το εθνογραφικό μουσείο που βρίσκεται στην επαρχία.[12] Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας (1975-2002) πολλοί άμαχοι σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις μεταξύ της Εθνικής Ένωσης για την Ολική Ανεξαρτησία της Ανγκόλας (UNITA) και των Ενόπλων Δυνάμεων της Ανγκόλας (FAA).[13] Επηρεάστηκαν επίσης οι εργασίες εξόρυξης διαμαντιών.[14] Πολλές νάρκες ξηράς από τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν στην επαρχία.[15] Η λέπρα και η ελεφαντίαση είναι οι κυριότερες ασθένειες που πλήττουν την επαρχία.[16]
Δήμοι και κοινότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επαρχία Λούντα Νόρτε περιέχει τις ακόλουθες κοινότητες (comunas), ταξινομημένες υπό τους αντίστοιχους δήμους τους:
- Δήμος Καμπούλο: - Καμπούλο, Κανζάρ, Κατσίμο, Λούια
- Δήμος Καουνγκούλο: - Καμασίλο, Καουνγκούλα
- Δήμος Καπέμπα-Καμουλέμπα: - Καπέντα-Καμουλέμπα, Σίνγκε
- Δήμος Κουάνγκο: - Κουάνγκο, Λουρέμο
- Δήμος Κουίλο: - Καλουάνγκο, Κουίλο
- Δήμος Λόβουα: - Λόβουα
- Δήμος Λουκάπα: - Καμισόμπο, Καπάια, Λουκάπα, Σα Κασάου
- Δήμος Λουμπάλο: - Λουάνγκουε, Λουμπάλο, Μουβουλέγκε
- Δήμος Σα-Μουτέμπα: - Ιόνγκο, Κασάνζε-Καλουκάλα, Σα-Μουτέμπα
- Δήμος Τσιτάτο: - Λουατσίμο, Ντούντο-Τσιτάτο
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 2014 population census (INE Angola) - page 89 Αρχειοθετήθηκε 2016-05-06 στο Wayback Machine.
- ↑ 2,0 2,1 Stead & Rorison 2013, σελ. 305.
- ↑ «Two diamond mining projects in Angola's Lunda Norte province are to be re-launched». Macau Hub. 2012-06-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-29. https://web.archive.org/web/20141129030929/http://www.macauhub.com.mo/en/2012/07/24/two-diamond-mining-projects-in-angola%E2%80%99s-lunda-norte-province-are-to-be-re-launched/. Ανακτήθηκε στις 2021-07-04.
- ↑ «International Spotlight : Angola». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2021.
- ↑ James 2004, σελ. 41.
- ↑ IBP USA Staff 2009, σελ. 48.
- ↑ IBP USA Staff 2009, σελ. 68.
- ↑ Stead & Rorison 2013, σελ. 309.
- ↑ James 2004, σελ. 135.
- ↑ «Angola Press : Lunda Norte». Agencia Angola Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2021.
- ↑ Stead & Rorison 2013, σελ. 4.
- ↑ «Angola Press : Lunda Norte's Natural and Historical Points». Agencia Angola Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2021.
- ↑ Weigert 2011, σελ. 154.
- ↑ Weigert 2011, σελ. 153.
- ↑ Roberts & Williams 1995, σελ. 100.
- ↑ James 2004, σελ. 68.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- IBP USA Staff (2009). Angola Mineral & Mining Sector Investment and Business Guide. Int'l Business Publications. ISBN 978-1-4387-0178-3.
- James, Martin W. (2004). Historical Dictionary of Angola. Scarecrow Press. σελ. 135. ISBN 978-0-8108-6560-0.
- Roberts, Shawn· Williams, Jody (1995). After the Guns Fall Silent: The Enduring Legacy of Landmines. Oxfam. ISBN 978-0-85598-337-6.
- Stead, Mike· Rorison, Sean (2013). Angola. Bradt Travel Guides. ISBN 978-1-84162-443-3.
- Weigert, Stephen L. (2011). Angola: A Modern Military History, 1961-2002. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-33783-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||
|