Επίπεδο παρουσίασης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το επίπεδο παρουσίασης (presentation layer) είναι το πρωτοτελευταίο (έκτο) επίπεδο στο μοντέλο αναφοράς OSI και ασχολείται με τη διαμόρφωση, κρυπτογράφηση και συμπίεση δεδομένων. Το επίπεδο παρουσίασης εκτελεί συγκεκριμένες λειτουργίες που ζητούνται αρκετά συχνά, ώστε να αξίζει να βρεθεί γενική λύση για αυτές αντί να αφήνεται σε κάθε χρήστη η λύση του προβλήματος. Πιο συγκεκριμένα, σε αντίθεση με όλα τα κατώτερα επίπεδα, που απλώς ενδιαφέρονται να μεταφέρουν bit αξιόπιστα από το ένα σημείο στο άλλο, το επίπεδο παρουσίασης ασχολείται με τη σύνταξη και τη σημασία της μεταδιδόμενης πληροφορίας. Ένα τυπικό παράδειγμα υπηρεσίας παρουσίασης είναι η κωδικοποίηση δεδομένων με έναν συμφωνημένο τρόπο. Τα περισσότερα προγράμματα χρηστών δεν ανταλάσσουν τυχαίους συρμούς bit. Ανταλάσσουν στοιχεία, όπως ονόματα ανθρώπων, ημερομηνίες, χρηματικά ποσά και τιμολόγια. Τα στοιχεία αυτά αναπαρίστανται ως ακολουθίες χαρακτήρων, ακέραιοι αριθμοί, δεκαδικοί αριθμοί κινητής υποδιαστολής και δομές δεδομένων που αποτελούνται από πολλά απλούστερα στοιχεία. Διαφορετικοί υπολογιστές έχουν διαφορετικούς κώδικες για να αναπαριστούν τις ακολουθίες χαρακτήρων (π.χ. ASCII ή Unicode), τους ακέραιους αριθμούς (π.χ. συμπλήρωμα ως προς ένα και συμπλήρωμα ως προς δύο), κ.ο.κ. Για να καταστεί εφικτή η επικοινωνία μεταξύ υπολογιστών με διαφορετικές αναπαραστάσεις, οι προς ανταλλαγή δομές δεδομένων μπορούν να οριστούν με γενικό τρόπο μαζί με μια προτυποποιημένη κωδικοποίηση που προτυποποιημένη κωδικοποίηση που χρησιμοποιείται "στη γραμμή". Το επίπεδο παρουσίασης διαχειρίζεται αυτές τις γενικές δομές δεδομένων μετατρέποντας την αναπαράσταση που χρησιμοποιείται εντός του υπολογιστή στην προτυποποιημένη αναπαράσταση του δικτύου και αντίστροφα.

Σε ένα δίκτυο όπου ο υπολογιστής Α χρησιμοποιείται ως απομακρυσμένο τερματικό του υπολογιστή Β, το πρόγραμμα του επιπέδου εφαρμογών που τρέχει στο Β δε χρειάζεται να γνωρίζει τον συγκεκριμένο τύπο τερματικού που χρησιμοποιείται από τον Α. Πραγματικά, δε θα ήταν πρακτικό να πρέπει να σχεδιάζεται διαφορετικό πρόγραμμα επιπέδου εφαρμογών για κάθε δυνατό τύπο τερματικού που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον Β ως απομακρυσμένο υπολογιστή. Τμήματα του προγράμματος του επιπέδου παρουσίασης τρέχουν τόσο στον Α όσο και στον Β.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Δίκτυα Υπολογιστών (2000), Tanenbaum A.S. (μτφρ. Β. Στυλιανάκης), Παπασωτηρίου, Αθήνα.
  • Δίκτυα Επικοινωνιών (1997), Walrand J. 1997 (μτφρ. Μ. Αναγνώστου), Παπασωτηρίου, Αθήνα.
  • Τεχνολογία Δικτύων Επικοινωνιών (2007), Αρβανίτης, Κ., Κολυβάς, & Ούτσιος, Σ., ΟΕΔΒ, Αθήνα.