Εξωκιόνιον
Το Εξωκιόνιον ήταν συνοικία της Βυζαντινής Κωνσταντινουπόλεως. Η ονομασία του έχει δωθεί με διάφορες μορφές, όπως, Ἑξακιώνιον, Ἑξακιόνι(ο)ν, Ἑξωκιόνιον, Ἑξωκιώνιν, Ἑξωκιώνην, και πιθανώς προέρχεται από την λέξη Ἑξωκιώνια (Εξωτερική κιονοστοιχία, δηλαδή έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης), προκύπτοντας από έναν κίονα που τοποθέτησε ο Μέγας Κωνσταντίνος μπροστά στα τείχη, με ένα άγαλμα του εαυτού του επάνω.[1][2]
Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από το άγαλμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στη συνοικία υπήρχαν και άλλα μνημεία. Ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος (ηγεμόνευσε εν έτεσι 582–602) έστησε πολλά άλλα αγάλματα γύρω από αυτό του Κωνσταντίνου· ο ψευδο-Κωδινός αναφέρει ότι στέκονταν ακόμη στην περιοχή κίονες οι οποίοι είχαν φερθεί από την Κύζικο.[1] Υπήρχαν επίσης δημόσια λουτρά, έπαυλη του αριστοκράτη Ανδρόνικου Δούκα Αγγέλου του 12ου αιώνα και τρεις εκκλησίες αφιερωμένες στην Θεοτόκο, την Αγία Τριάδα και τον Άγιο Ευδόκιμο.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Janin 1950, σελ. 327.
- ↑ Guilland 1969, σελ. 62.