Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1846)
Η Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας του 1846 (πολωνικά: powstanie wielkopolskie 1846 roku) ήταν προγραμματισμένη στρατιωτική εξέγερση των Πολωνών στα εδάφη της Μείζονος Πολωνίας κατά των πρωσικών δυνάμεων, που σχεδιάστηκε να αποτελέσει μέρος μιας γενικής πολωνικής εξέγερσης και στους τρεις διαμελισμούς της Πολωνίας, ενάντια στους Ρώσους, τους Αυστριακούς και τους Πρώσους.
Σχέδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα σχέδια για την έναρξη μιας εξέγερσης σε όλα τα μέρη της διαμελισμένης Πολωνίας ταυτόχρονα στις 21 Φεβρουαρίου 1846 έγιναν από πολλές πολωνικές οργανώσεις.[1] Στο πρωσικό Μεγάλο Δουκάτο του Πόζεν, ο Λούντβικ Μιεροσουάφσκι, ο οποίος είχε φτάσει πρόσφατα στο Πόζναν από τη γαλλική εξορία, έπρεπε να ηγηθεί των στρατιωτικών επιχειρήσεων.[2] Ενώ η Εξέγερση της Κρακοβίας στον Αυστριακό Διαμελισμό ξεκίνησε αλλά απέτυχε, οι εξεγερμένοι στο Πόζναν προδώθηκαν από έναν συνωμότη και οι ηγέτες της οργάνωσης συνελήφθησαν από τις πρωσικές αρχές δύο εβδομάδες πριν υποτίθεται ότι θα ξεκινούσαν οι ενέργειες.[1]
Δεν σημειώθηκαν σοβαρές εχθροπραξίες εκείνη τη χρονιά.
Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
254 αντάρτες κατηγορήθηκαν για εσχάτη προδοσία στο Kammergericht (Ανώτατο Δικαστήριο) του Βερολίνου. Η δίκη ήταν η πρώτη μετά την επινόηση ενός νέου ποινικού νόμου στην Πρωσία. Η ακρόαση ήταν πλέον δημόσια προσβάσιμη και προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον μεταξύ του πληθυσμού του Βερολίνου και της Πρωσίας σε συμπάθεια προς τους κατηγορούμενους.[3] Η δίκη έληξε στις 2 Δεκεμβρίου 1847, όταν 134 από τους κατηγορούμενους αθωώθηκαν και επέστρεψαν στο Μεγάλο Δουκάτο του Πόζεν. 8 κατηγορούμενοι, συμπεριλαμβανομένου του Μιεροσουάφσκι, ο οποίος είχε γράψει το βιβλίο του Débat en la révolution et la contrerévolution en Pologne («Συζήτηση για την επανάσταση και την αντεπανάσταση στην Πολωνία») καθ΄ όλη τη διάρκεια της κράτησής του,[3] καταδικάστηκαν σε θάνατο και οι υπόλοιποι σε φυλάκιση στη φυλακή Βερολίνου-Μοαμπίτ. Οι θανατικές ποινές δεν εκτελέστηκαν και όλοι οι κατάδικοι έλαβαν αμνηστία από τον Βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Δ΄ της Πρωσίας κατόπιν αιτήματος του επαναστατικού πληθυσμού του Βερολίνου την Άνοιξη των Εθνών τον Μάρτιο του 1848. Εντάχθηκαν αμέσως στην Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας του 1848.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Norman Davies, "God's playground"
- ↑ Alvis, Robert E. Syracuse University Press, 2005, επιμ. Religion and the Rise of Nationalism - A Profile of an East European City. σελ. 54.
- ↑ 3,0 3,1 Saar/Roth/Hattenhauer "Recht als Erbe und Aufgabe: Heinz Holzhauer zum 21. April 2005"
- ↑ Μακόφσκι, Κσίστοφ. Munich 1996, επιμ. Das Großherzogtum Posen im Revolutionsjahr 1848/49 (στα Γερμανικά). σελίδες 149–172.
|