Ελφγκίφου της Υόρκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έλφγκιφου της Υόρκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Θάνατος1002 ή 1002[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΈθελρεντ του Ουέσσεξ[2][3]
ΤέκναΈθελσταν Έθελιγκ[4][2]
Έαντρεντ Έθελιγκ[4]
Έαντουιγκ Έθελιγκ[4]
Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος[2]
Edgar[4]
Edward[4]
Ecgberht (?)[4]
Eadgyth[4][2]
Ælfgifu[4]
Wulfhild[4]
unknown daughter (?)[4]
unknown daughter2 (?)[4]
ΓονείςThored Gunnarsson και Hilda (?)[4]
ΟικογένειαΟίκος του Ουέσσεξ
δεδομένα

Η Ελφγκίφου της Υόρκης (Ælfgifu of York, περί το 970 - 1002) ήταν η πρώτη σύζυγος του Έθελρεντ του Ουέσσεξ με τον οποίο απέκτησε πολλούς γιους ανάμεσα στους οποίους και τον μετέπειτα βασιλιά Έντμουντ τον σιδηρόπλευρο, πιθανότατα ήταν κόρη του Θόρεντ κόμη της νότιας Νορθούμπριας. Το όνομα της και η ταυτότητα της ήταν άγνωστα για καιρό μετά την κατάκτηση. Η πρώτη πληροφορία για την ίδια παρέχεται από τον Σούλκαρντ του Ουέστμινστερ (περί το 1080) ο οποίος την περιγράφει σαν γυναίκα που προέρχεται από πολύ ευγενή οικογένεια αλλά χωρίς να αναφέρει το όνομα της, ο Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι τον 12ο αιώνα δεν αναφέρει τίποτα γι'αυτήν.[5] Όλες οι πληροφορίες για την ίδια καταγράφονται από τους Αγγλο-Νορμανδούς ιστορικούς, ο Ιωάννης του Γουόρκεστερ στις αρχές του 12ου αιώνα αναφέρει ότι η πρώτη σύζυγος του Έθελρεντ του Ανέτοιμου ήταν η Ελφγκίφου, κόρη του ευγενούς Έθελμπερχτ και μητέρα του Έντμουντ, του Έθελσταν, του Έντουι και της Ίντιθ. [6] Την δεκαετία του 1150 ο Άιλρεντ του Ριεβώ ταυτίζει την κόρη του Θόρεντ σαν την μητέρα του Έντμουντ του Σιδηρόπλευρου αλλά χωρίς να αναφέρει το όνομα της.[7] Ο Άιλρεντ ήταν γραμματέας στην αυλή του Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας του οποίου η μητέρα του καταγόταν απο τον Έθελρεντ και την πρώτη σύζυγο του.[8]

Αναφορές για τον πατέρα της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περισσότεροι προβληματισμοί δημιουργήθηκαν σχετικά με το όνομα του πατέρα της πρώτης συζύγου του Έθελρεντ, πολλοί ιστορικοί παρουσίασαν την πιθανότητα να είχε ο Έθελρεντ ο Ανέτοιμος δυο διαφορετικές συζύγους πριν παντρευτεί την Έμμα της Νορμανδίας αλλά η άποψη αυτή απορρίφθηκε επειδή δεν ταιριάζει με καμία πηγή.[9] Οι ιστορικοί διαφωνούν με την άποψη του Ιωάννη του Γουόρκεστερ σχετικά με την μητέρα του επειδή η ύπαρξη του Έθελμπερχτ βρίσκεται κάτω από μεγάλη καχυποψία.[10] Οι περισσότεροι ιστορικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ήταν κόρη του Θόρεντ ο οποίος ήταν γιος του Γκούνναρ ενός ευγενούς από την νότια Νορθούμπρια.[11] Τα συμπεράσματα για τον γάμο του Έθελρεντ και της Ελφγκίφου βάση της σταδιοδρομίας των γιων τους καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι έγινε στις αρχές της δεκαετίας του 980, ο πατέρας της Θόρεντ ο οποίος ήταν κόμης της Γιορκ χωρίς βασιλικό διορισμό τον βοήθησε σημαντικά να επεκτείνει την εξουσία του στα βόρεια.[12] Το μεγάλο πολιτικό βάρος αυτό του γάμου μπορεί να εξηγήσει τους στενούς δεσμούς που είχαν οι μεγαλύτεροι γιοι τους Έθελσταν και Έντμουντ με ευγενείς από την βόρεια Ντάνελοου.[13]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελφγκίφου με τον γάμο της απέκτησε έξι γιους και έναν άγνωστο αριθμό από θυγατέρες, τα ονόματα των μεγαλύτερων γιων της Έθελσταν, Έκγκμπερτ, Έαντρεντ, και Έντμουντ φαίνονται σε καταστατικά του 993 ενώ οι νεώτεροι γιοι της Έντουιγκ και Έντγκαρ φαίνονται σε καταστατικά αντίστοιχα του 997 και του 1001.[14] Οι περισσότεροι από τους γιους της ανατράφηκαν στην παιδική τους ηλικία στην αυλή της από πατέρα γιαγιάς τους Έλφθριθ.[15] Από τους γιους της μόνο ο Έντμουντ ο Σιδηρόπλευρος επέζησε μετά τον πατέρα του, συγκρούστηκε με τον Κνούτο (1016) τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου αποφάσισαν να κάνουν διανομή της εξουσίας, ο Έντμουντ παρέμεινε βασιλιάς του Ουέσσεξ και ο Κνούτος ολόκληρη την υπόλοιπη Αγγλία, ο Έντμουντ πέθανε μόλις 6 βδομάδες αργότερα και ο Κνούτος έγινε βασιλιάς σε ολόκληρη την Αγγλία. Ο Έθελρεντ πάντρεψε τρεις από τις κόρες του με ισχυρούς κόμητες οι οποίοι θα του εξασφάλιζαν την άμυνα του βασιλείου του απέναντι στις επιθέσεις των Βίκινγκ.[16] Ο Έθελρεντ και η πρώτη σύζυγος του Ελφγκίφου της Υόρκης αναλυτικότερα απέκτησαν :

Θρύλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αντίθεση με την πεθερά της Έλφθριθ, η Ελφγκίφου δεν ήταν χρισμένη βασίλισσα και δεν υπέγραφε καταστατικά, γι'αυτό υπάρχουν ελάχιστες αναφορές στις σύγχρονες με αυτήν καταγραφές.[17] Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ο Μπέοθρικ και η σύζυγος του κληροδότησαν στην "κυρία" τους ένα βραχιόλι το οποίο άξιζε 30 χρυσές χάντρες επικαλλώντας την εξουσία της να μπορεί να επιβλέπει τις ρυθμίσεις της σύμφωνα με την θέληση της.[18] Σε μια μεταγενέστερη ημερομηνία ένας άλλος ευγενής ο Έθελγκιφου υποσχέθηκε στην βασίλισσα επίσης ένα βραχιόλι με 30 χρυσές χάντρες.[19] Επειδή υπάρχουν ελάχιστες καταγραφές για την Ελφγκίφου η ακριβείς ημερομηνίες γέννησης και θανάτου της δεν έχουν καταγραφεί. [20] Η πιθανότερη ημερομηνία θανάτου της ήταν το 1002 κατά την διάρκεια της γέννας, στην συνέχεια ο Έθελρεντ ο Ανέτοιμος πήρε σαν δεύτερη σύζυγο του την Έμμα της Νορμανδίας κόρη του Ριχάρδου Α΄ της Νορμανδίας η οποία δέχτηκε το Αγγλοσαξονικό όνομα της προκατόχου του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Kindred Britain»
  3. ↑ p10219.htm#i102184. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. ↑ Sulcard of Winchester, Prologus de construccione Westmonasterii, ed. Scholz, pp. 74, 89; Williams, Æthelred the Unready, p. 169, note 30.
  6. ↑ John of Worcester, Chronicon ex Chronicis (West-Saxon regnal list at the end of Chronicle).
  7. ↑ '[...] cum jam de filia Torethi nobilissimi comitis filium suscepisset Edmundum.'--Ailred of Rievaulx, Genealogia regum Anglorum.
  8. ↑ Keynes, “Æthelred.”
  9. ↑ This possibility is raised, for instance, by Stafford, Queen Emma, p. 66 and 66 note 3. It is also considered, but subsequently rejected by Williams, Æthelred the Unready, p. 25.
  10. ↑ Williams, Æthelred the Unready, p. 25; Keynes, “Æthelred”; Handbook of British Chronology, p. 27.
  11. ↑ Williams, Æthelred the Unready, p. 24.
  12. ↑ Williams, Æthelred the Unready, p. 24-5.
  13. ↑ Keynes, “Æthelred”; Williams, Æthelred the Unready, p. 25.
  14. ↑ S 876 (AD 993), S 891 (AD 997), S 899 (AD 1001).
  15. ↑ Keynes, “Æthelred”
  16. ↑ Stafford, The Reign of Æthelred II.34-5.
  17. ↑ Ryan Lavelle, Aethelred II: King of the English, The History Press, 2008, p. 56
  18. ↑ S 1511 (975 or 980 x 987).
  19. ↑ S 1497 (c. AD 990x 1001).
  20. ↑ It has been suggested that she died in giving birth. Trow, Cnut: Emperor of the North, p. 54.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ailred of Rievaulx, De genealogia regum Anglorum ("On the Genealogy of the English Kings"), ed. R. Twysden, De genealogia regum Anglorum. Rerum Anglicarum scriptores 10. London, 1652. 1.347–70.
  • Anglo-Saxon Chronicle, ed. D. Dumville and S. Keynes, The Anglo-Saxon Chronicle: a collaborative edition. 8 vols. Cambridge, 1983
  • John of Worcester, Chronicon ex Chronicis, ed. Benjamin Thorpe, Florentii Wigorniensis monachi chronicon ex chronicis. 2 vols. London, 1848–49
  • Fryde, E. et al. Handbook of British Chronology. 3d ed. Cambridge, 1996.
  • Keynes, Simon. “Æthelred II (c.966x8–1016).” Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press, 200.4 Accessed 1 Sept 2007.
  • Stafford, Pauline. "The Reign of Æthelred II. A Study in the Limitations on Royal Policy and Action." In Ethelred the Unready. Papers from the Millenary Conference, ed. D. Hill. BAR British series 59. Oxford, 1978. 15-46.
  • Stafford, Pauline. Queen Emma and Queen Edith: Queenship and Women’s Power in Eleventh-Century England. Oxford, 1997.
  • Trow, M.J. Cnut: Emperor of the North. Sutton, 2005.
  • Williams, Ann. Æthelred the Unready: The Ill-Counselled King. London, 2003.
  • Sulcard of Westminster, Prologus de construccione Westmonasterii, ed. B. W. Scholz, “Sulcard of Westminster. Prologus de construccione Westmonasterii.” Traditio; 20 (1964); pp. 59–91.
  • William of Malmesbury, Gesta regum Anglorum, ed. and tr. R. A. B. Mynors, R. M. Thomson and M. Winterbottom, William of Malmesbury. Gesta Regum Anglorum: The History of the English Kings. (Oxford Medieval Texts.) 2 vols.; vol 1. Oxford, 1998.


CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ælfgifu of York της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελφγκίφου_της_Υόρκης&oldid=6763827"