Ελένα της Σουηδίας (13ος αι.)
| Ελένα της Σουηδίας (13ος αι.) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1190[1] |
| Θάνατος | 1247[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Sune Folkesson |
| Τέκνα | Αικατερίνη του Ίμσεμποργκ Benedicta of Bjelbo[3] |
| Γονείς | Σβέρκερ Β΄ της Σουηδίας και Βενεδίκτη Χβίντε |
| Αδέλφια | Ιωάννης Α΄ της Σουηδίας Margarete Sverkersdotter |
| Οικογένεια | Οίκος του Σβέρκερ |
Η Ελένα Σβέρκερσντοτερ, σουηδ.: Helena (π. 1190 – 1247) ήταν Σουηδή πριγκίπισσα και κόρη του βασιλιά Σβέρκερ Β΄ της Σουηδίας. Ήταν η μητέρα της βασίλισσας Αικατερίνης της Σουηδίας. Αργότερα έγινε ηγουμένη του αβαείου Βρέτα. [4]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Δανία, ως κόρη του βασιλιά Σβέρκερ Β' και της βασίλισσας Βενεδίκτης. Ο πατέρας της ήταν εξόριστος εκεί, αυτή την εποχή. Το 1195 ή το 1196 στέφθηκε βασιλιάς της Σουηδίας. Το 1208 καθαιρέθηκε και το 1210 απεβίωσε στη μάχη.
Η Ελένα Σβέρκερσντοτερ, η μοναχοκόρη του έκπτωτου βασιλιά, μορφώθηκε στο αβαείο Βρέτα την εποχή του τέλους του πατέρα της. Γύρω στο 1210, η Ελένη ήταν ένα από τα θύματα των απαγωγών της Βρέτα.
Η Σούνε Φόλκασον των Μπγιέλμπο ήταν από τη μία από τις δύο δυναστείες που διεκδικούσαν τον σουηδικό θρόνο από το 1130, ενώ η Ελένα ήταν από την αντίπαλη δυναστεία του Σβέρκερ. Οι συγγενείς της αποδοκίμασαν την πρόταση του Σούνε Φόλκασον, γιου ενός κόμη που ήταν μεταξύ των αντιπάλων του Σβέρκερ Β΄ στη μάχη, στην οποία εκείνος έπεσε. Σύμφωνα με τη λαογραφία, ο Σούνε Φόλκασον απήγαγε την Ελένα και την πήγε στο Κάστρο Ύμσμποργκ. Παντρεύτηκαν και έκαναν δύο κόρες, τη Bενεδίκτη και την Αικατερίνη. [5]
Το 1216, έγινε βασιλιάς ο αδελφός της Ελένης Ιωάννης Α' στον θρόνο της Σουηδίας. Όταν απεβίωσε άτεκνος το 1222, η Ελένη και οι κόρες της έγιναν κληρονόμοι της δυναστείας των Σβέρκερ. Το 1243, η κόρη της, Αικατερίνη (π. 1215 – 1252), παντρεύτηκε τον βασιλιά Έρικ ΙΑ΄ από τον Οίκο του Έρικ, ενώνοντας έτσι τελικά τις δύο σουηδικές δυναστείες.
Γύρω στο 1244, η Bενεδίκτη, η μικρότερη κόρη του Σούνε Φόλκασον και της Ελένας Σβέρκερντοτερ, απήχθη από τον Λάουρενς Πέντερσον, νομομαθή της Έστεργκετλαντ, ενώ μορφωνόταν στο μοναστήρι της Βρέτα. Η Βενεδίκτη σύντομα απελευθερώθηκε και παντρεύτηκε τον υψηλό ευγενή Σβάντεπολκ Κνούτσον, κύριο του Βίμπυ. [6]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ www
.geni .com /profile /index /6000000003827464432. - ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ «Helena». Svenskt biografiskt lexikon. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2020.
- ↑ «Sune Folkesson». Svenskt biografiskt lexikon. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2020.
- ↑ «Svantepolk Knutsson». Svenskt biografiskt lexikon. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2020.
Άλλες πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lars O. Lagerqvist (1982). "Sverige och dess regenter under 1.000 år",("Sweden and its regents under a 1000 years") (στα Swedish). Albert Bonniers Förlag AB. ISBN 91-0-075007-7.
- Borænius, Magnus i Klostret i Vreta i Östergötland 1724 & 2003 s. 31
Σχετική ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lars O. Lagerqvist (1982) Sverige och dess regenter under 1.000 år (Στοκχόλμη: Bonniers Förlag AB)(ISBN 91-0-075007-7)