Εκλογές στο Κιριμπάτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στο Κιριμπάτι διεξάγονται εκλογές για πρόεδρο και για κοινοβούλιο. Έπειτα από τις γενικές εκλογές, με τις οποίες οι πολίτες εκλέγουν τα μέλη του κοινοβουλίου, τα μέλη επιλέγουν "όχι λιγότερους από 3 ούτε περισσότερους από 4 υποψηφίους" για την προεδρία. Κανένα άλλο πρόσωπο δεν μπορεί να κατέλθει ως υποψήφιος. Στη συνέχεια ο πρόεδρος εκλέγεται από τους πολίτες του Κιριμπάτι μεταξύ των υποψηφίων.[1]

Με βάση το Σύνταγμα του 1979, προβλέπεται η διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών, κάθε τετραετία. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η Βουλή της χώρας (Maneaba ni Maungatabu) αποτελείται από 42 μέλη, 40 εκλεγμένα για τετραετή θητεία σε μονοεδρικές και πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες, έναν βουλευτή από το νησί Μπανάμπα και ένα μέλος ex-officio (το Γενικό Εισαγγελέα). Από τον Οκτώβριο του 2000 η έδρα της Βουλής είναι στο Άμπο (Ambo) στη νότια Ταράουα. Από το 1979 μέχρι το 2000 η Βουλή είχε την έδρα της στο Μπαϊρίκι.

Πρόσφατες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προηγούμενες προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1978[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες εκλογές έγιναν στις 17 Μαρτίου 1978 για ανώτερο υπουργό.[2] Πρόεδρος εξελέγη ο Γερέμια Ταμπάι, με ποσοστό 55,6% των ψήφων και τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 73,5%.

1982[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προεδρικές εκλογές διενεργήθηκαν στις 4 Μαΐου 1982.[2] Εξελέγη πρόεδρος ξανά ο Ταμπάι, έχοντας συγκεντρώσει ποσοστό 48,7% των ψήφων. Η συμμετοχή καταγράφηκε στο 82,4%.

1983[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Φεβρουαρίου 1983 έγιναν πάλι προεδρικές εκλογές. Πρόεδρος επανεξελέγη ο Ταμπάι με 49,6% με συμμετοχή 69,3%.

1987[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ταμπάι κέρδισε και τις εκλογές στις 12 Μαΐου 1987, με ποσοστό 50,1%. Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 78,3%.

1991[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σύνταγμα δεν επέτρεπε να αναλάβει νέα θητεία ο Ταμπάι.[3] Στις εκλογές που έγιναν στις 4 Ιουλίου 1991 εξελέγη πρόεδρος ο Τεατάο Τεανάκι με ποσοστό 46,3% των ψήφων. Η συμμετοχή καταγράφηκε στο 73,7%.

1994[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 30 Σεπτεμβρίου 1994, πρόεδρος εξελέγη ο Τεμπουρόρο Τίτο.

1998[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες προεδρικές εκλογές στις 27 Νοεμβρίου 1998 είχαν ως αποτέλεσμα την επανεκλογή του Τίτο με 52,3% των ψήφων.[4].

2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φεβρουάριος 2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προεδρικές εκλογές έγιναν στις 25 Φεβρουαρίου 2003. Tο αποτέλεσμα ήταν η νίκη του προέδρου Τεμπουρόρο Τίτο με ποσοστό 50,4% των ψήφων.[5] Ωστόσο, έπειτα από πρόταση δυσπιστίας στο κοινοβούλιο, ο Τίτο απομακρύνθηκε από την προεδρία τον Μάρτιο του 2003. Νέες εκλογές διεξήχθησαν τον Ιούλιο του 2003.

Ιούλιος 2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς, πρόεδρος εξελέγη στις 7 Ιουλίου ο Ανότε Τονγκ, επικρατώντας του αδερφού του, Χάρι Τονγκ.[6]


2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές στις 17 Οκτωβρίου 2007 επανεξελέγη με 65% ο Ανότε Τονγκ. Έτσι, ανέλαβε Πρόεδρος για δεύτερη συνεχή θητεία τεσσάρων ετών.

ε • σ Πρόεδρος, 17 Οκτωβρίου 2007
Υποψήφιοι - Κόμματα Ψήφοι %
Ανότε Τονγκ 15.676 64,30
Ναμπούτι Μουεμουενικαράουα 8.151 33,43
Πάτρικ Τατιρέτα 356 1,46
Τίμον Ανέρι 198 0,81
Σύνολο (συμμετοχή ~50%) 24.381 100,00

2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 13 Ιανουαρίου του 2012 ο Ανότε Τονγκ εξελέγη Πρόεδρος για τρίτη συνεχή φορά, με 14.315 ψήφους ή το 42% των συνολικών ψήφων, με διαφορά 2.500 ψήφων από τον Τεταούι Ταϊτάι. Ο τρίτος υποψήφιος, Ριμέτα Μπενιάμινα έλαβε μόνο 7.738 ψήφους. Ο Πρόεδρος Τονγκ κέρδισε σε 14 επί συνόλου 23 εκλογικών περιφερειών.[7]

ε • σ Πρόεδρος, 13 Ιανουαρίου 2012
Υποψήφιοι - Κόμματα Ψήφοι %
Ανότε Τονγκ – Οι Πυρσοί της Αλήθειας 14.315 42,18
Τεατάουα Ταϊτάι 11.886 35,02
Ριμέτα Μπενιάμινα – Kamaeuraoan Te I-Kiribati 7.738 22,80
Σύνολο (συμμετοχή ~68%) 33.939 100,00
Πηγή: Kiribati Online Community

2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν τον Μάρτιο του 2016, πρόεδρος εξελέγη ο Τανέτι Μαμάου.

Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές έγιναν τον Απρίλιο του 2020.

Προηγούμενες βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1964 - 1974 (εκλογές στα Γκίλμπερτ και Έλις)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες εκλογές διεξήχθησαν για Συμβουλευτικό Συμβούλιο, το 1964. Ακολούθησαν οι γενικές εκλογές του 1967, στις οποίες όλοι οι υποψήφιοι ήταν ανεξάρτητοι.[8] Τον Μάρτιο του 1971 έγιναν εκλογές και εξελέγη ένα νέο νομοθετικό συμβούλιο με 28 αιρετά μέλη (όλοι οι υποψήφιοι ήταν ξανά ανεξάρτητοι).[9] Στις 4 Απριλίου 1974 έγιναν εκλογές και το νομοθετικό συμβούλιο αντικαταστάθηκε από 31μελή βουλή (House of Assembly), με 28 αιρετά μέλη και τρία μέλη εξ οφίτσιο.[10] Το συμβούλιο των υπουργών αντικατέστησε το εκτελεστικό συμβούλιο και συναποτελείτο από τον ανώτερο υπουργό (εκλεγμένο από τη βουλή) και 6 υπουργούς.[10]

1978[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές έγιναν σε 2 γύρους την 1η Φεβρουαρίου και στις 6 Φεβρουαρίου 1978.> Όλοι οι υποψήφιοι για τις 35 έδρες κατήλθαν ως ανεξάρτητοι. Η συμμετοχή ήταν 81%.

1982 και 1983[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές που έγιναν στις 26 Μαρτίου και την 1η Απριλίου 1982, έλαβαν μέρος μόνο ανεξάρτητοι. Η συμμετοχή ήταν 82,5% και οι έδρες 36. Ο αριθμός των εδρών ήταν ο ίδιος και στις επόμενες εκλογές, που διεξήχθησαν στις 12 και στις 19 Ιανουαρίου 1983, με συμμετοχή 79,9%.

1987[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές έγιναν σε δύο γύρους, στις 12 και στις 19 Μαρτίου 1987. Εξελέγησαν 39 ανεξάρτητοι.

1991[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 και στις 16 Μαΐου 1991 εξελέγησαν επίσης 39 βουλευτές. Η προσέλευση στις κάλπες έφτασε το 66%.

1994[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βουλευτικές εκλογές για 39 έδρες διενεργήθηκαν στις 24 Ιουλίου 1994, με δεύτερο γύρο στις 31 Ιουλίου. Παρότι οι 260 υποψήφιοι κατήλθαν ως ανεξάρτητοι, θα μπορούσαν να διαιρεθούν σε 3 ομάδες: εκείνους που ήταν προσκείμενοι στο Εθνικό Προοδευτικό Κόμμα, στο κόμμα Προστατέψτε τη Μανεάμπα και στους αδέσμευτους ανεξάρτητους.[11] Οι ανεξάρτητοι αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο, καταλαμβάνοντας τις 19 από τις συνολικά 39 έδρες.

1998[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις επόμενες εκλογές, που έγιναν στις 23 και στις 30 Σεπτεμβρίου 1998, εξελέγησαν 15 ανεξάρτητοι. Από τις συνολικά 40 έδρες στη βουλή, οι 14 κατελήφθησαν από υποψηφίους προσκείμενους στο κόμμα Προστατέψτε τη Μανεάμπα και οι 11 από προσκείμενους στο Εθνικό Προοδευτικό Κόμμα.

2002[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνολικά 176 υποψήφιοι έλαβαν μέρος στις εκλογές που έγιναν στις 29 Νοεμβρίου και στις 8 Δεκεμβρίου 2002.[12] Το νέο κόμμα Πυρσοί της Αλήθειας αναδείχθηκε νικητής, εξασφαλίζοντας τις 17 από τις συνολικά 40 έδρες στη βουλή.

2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 και στις 14 Μαΐου 2003 διεξήχθησαν σε δύο γύρους, πρόωρες βουλευτικές εκλογές.[6] Στις εκλογές κέρδισε το κόμμα Προστατέψτε την Μανεάμπα, με 24 από τις συνολικά 40 έδρες που αναδείχθηκαν με εκλογές.

2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 22 Αυγούστου και στις 30 Αυγούστου του 2007, κατήλθαν 146 υποψήφιοι στον πρώτο γύρο, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος, Ανότε Τονγκ, ο οποίος επανεξελέγη βουλευτής με μεγάλη πλειοψηφία.

2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές που έγιναν τον Οκτώβριο του 2011, επανεξελέγησαν 29 υποψήφιοι, ενώ 4 υπουργοί της κυβέρνησης έχασαν τις έδρες τους.[13]Το κόμμα Πυρσοί τς Αλήθειας που πρόσκειται στον Πρόεδρο Ανότε Τονγκ κέρδισε 15 έδρες με το Ενωμένο Κόμμα του Συνασπισμού του Τετάουα Ταϊτάι πήρε 10 έδρες και το Maurin Kiribati Pati του Ριμέτα Μπενιάμινα κέρδισε 3 έδρες. Τις υπόλοιπες έδρες κατέλαβαν ανεξάρτητοι.[14]

2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Σύνταγμα του Κιριμπάτι], άρθρο 32
  2. 2,0 2,1 Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p679 ISBN 0-19-924959-8
  3. «Kiribati at tiscali.reference». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2008. 
  4. World Rulers[νεκρός σύνδεσμος]
  5. Presidential election of 25 February 2003 Adam Carr
  6. 6,0 6,1 Elections held in 2003 IPU
  7. «Kiribati’s Tong beats challengers to win third term». Radio New Zealand International. 2012-01-14. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=65522. Ανακτήθηκε στις 2012-01-13. 
  8. «Decolonization» (PDF). United Nations. Ιούλιος 1979. 
  9. Howard Van Trease (1993) Atoll Politics: The Republic of Kiribati, p8
  10. 10,0 10,1 Howard Van Trease (1993) Atoll Politics: The Republic of Kiribati, p8
  11. Kiribati: Elections held in 1994 Inter-Parliamentary Union
  12. Elections held in 2002 IPU
  13. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=64091
  14. http://www.ipu.org/parline-e/reports/2169_E.htm