Εκκλησία της Ικόρτα
Συντεταγμένες: 42°9′59″N 44°9′21″E / 42.16639°N 44.15583°E
| Εκκλησία της Ικόρτα | |
|---|---|
| იკორთის ტაძარი | |
 Η Εκκλησία της Ικόρτα του Αρχαγγέλου, 2013 | |
 | |
| Είδος | ορθόδοξη εκκλησία και εκκλησία |
| Αρχιτεκτονική | Γεωργιανή αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 42°9′59″N 44°9′21″E |
| Θρήσκευμα | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Διοικητική υπαγωγή | Σίντα Καρτλί και Περιφέρεια του Τσχινβάλ |
| Χώρα | Γεωργία και Νότια Οσσετία |
| Έναρξη κατασκευής | 12ος αιώνας |
| Προστασία | Πολιτισμικά Μνημεία Εθνικής Σημασίας της Γεωργίας |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Εκκλησία της Ικόρτα του Αρχαγγέλου ( γεωργιανά: იკორთის მთავარანგელოზის ტაძარი) είναι μια Γεωργιανή Ορθόδοξη εκκλησία του 12ου αιώνα που βρίσκεται στα περίχωρα του χωριού Ικόρτα, στο μχάρε Σίντα Κάρτλι στην Ανατολική Γεωργία.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατασκευάστηκε το 1172, κατά τη βασιλεία του Γεωργίου Γ' της Γεωργίας, με χορηγία των εριστάβι του Κσάνι, από τους οποίους χρησιμοποιήθηκε ως τόπος ενταφιασμού.[1] Κοντά στην εκκλησία υπήρχε το φρούριο των εριστάβι που περιλάμβανε μία ακρόπολη και οχυρωματικά τείχη, αλλά δεν έχει διασωθεί.[2] Για πολλούς αιώνες αποτέλεσε σημαντικό πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο της Γεωργίας.
Κατά τον ύστερο μεσαίωνα, ορισμένοι από τους ευγενείς του Κσάνι εξεγέρθηκαν για την απελευθέρωση του Καχέτι από την κυριαρχία των Πέρσων Σαφαβίδων. Οι αδελφοί Σάλβα και Ελιζμπάρ του Κσάνι, και ο Μπιτζίνα Χολοκασβίλι αντιμετώπισαν τα στρατεύματα του Σάχη Αμπάς Β' της Περσίας στο φρούριο του Μπαχτριόνι και έχασαν τις ζωές τους. Οι αρχηγοί της εξέγερσης του Καχέτι βασανίστηκαν μέχρι θανάτου στο Ιράν το 1662, και αρκετά χρόνια αργότερα με πρωτοβουλία της συζύγου του Σάλβα εριστάβι, Κετεβάν, και του γιού τους, Νταβίντ, ζήτησαν διακριτική επιστροφή των σωμάτων των ηρώων, τα οποία παρέλαβαν και ενταφίασαν στην εκκλησία της Ικόρτα.[2] Τελικά, οι αγωνιστές ανακηρύχθηκαν άγιοι από την Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία. [3]
Η εκκλησία ανακαινίστηκε τον 17ο αιώνα, αλλά διατηρήθηκε το αρχικό σχέδιο σε μεγάλο βαθμό.
Το 1864 ο γνωστός Γεωργιανός συγγραφές Γκιόργκι Εριστάβι ενταφιάστηκε στην Εκκλησία της Ικόρτα.[2]
Το 1925 η εκκλησία αναγνωρίστηκε ως μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Το 1960-1970 έγιναν έργα αποκατάστασης και ενίσχυσης του κτιρίου.[1] Το 1991, από το σεισμό της Ράτσα, ένα μεγάλο τμήμα του θόλου κατέρρευσε και προκάλεσε σημαντικές ζημιές στην εκκλησία. Το 1999, το μνημείο συμπεριλήφθηκε στους «100 Πιο Απειλούμενους Τόπους» ( Παγκόσμιο Ταμείο Μνημείων, 2000-2001). [4] [5] Τα έργα αποκατάστασης συνεχίζονται.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Εκκλησία της Ικόρτα είναι ορθογώνιο σχέδιο, θολωτή, με ημικυκλική αψίδα στα ανατολικά. Ο θόλος βρίσκεται στο κέντρο της εκκλησίας και στηρίζεται στις γωνίες της Αγίας Τράπεζας και σε 2 εξαγωνικές κολώνες. Το τύμπανο του θόλου έχει 12 μακρόστενα παράθυρα. Οι τοίχοι και οι οροφές σοβαντίστηκαν και τοιχογραφήθηκαν κατά την κατασκευή, αλλά μόνο θραύσματα των αρχικών τοιχογραφιών έχουν διασωθεί στην αψίδα, στο βόρειο τοίχο και στη βάση του θόλου. Οι προσόψεις και το κατώτερο τμήμα του θόλου είναι πλούσια διακοσμημένα. Υπάρχουν δύο πύλες εισόδου, μία στα νότια και μία στα δυτικά. Τα αρχικά αίθρια έχουν καταστραφεί, και η υφιστάμενη αυλή είναι πολύ μεταγενέστερης περιόδου. Στο δυτικό τοίχο υπάρχουν ένα ηλιακό ρολόι και μια αρχαία επιγραφή γραμμένη στα Γεωργιανά ασομταβρούλι.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Ikorta Church of the Archangel». World Monuments Fund (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «იკორთა - ნ.გოგიბედაშვილი». saunje.ge. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 (Γεωργιανά) G. Abramishvili, P. Zakaraia, I. Tsitsishvili (2000), ქართული არქიტექტურის ისტორია ("History of Georgian Architecture"), pp. 139–141.
- ↑ Georgia: Ikorta Church of the Archangel. ICOMOS World report 2001-2002 on monuments and sites at danger. Accessed on February 9, 2008.
- ↑ Initial Rehabilitation and Conservation Works on the Church of the Holy Archangels in Ikorta.[νεκρός σύνδεσμος] Cultural Heritage Preservation Fund. Accessed on February 9, 2008.