Εκατερίνα Μιχαΐλοβα-Ντέμινα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εκατερίνα Μιχαΐλοβα-Ντέμινα
Γέννηση22  Δεκεμβρίου 1925
Αγία Πετρούπολη
Θάνατος24  Ιουνίου 2019
Μόσχα
Τιμέςτάγμα του Λένιν, μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου, Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης, τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού, τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 2ου βαθμού, μετάλλιο "Για το θάρρος", Μετάλιο για την Απελευθέρωση του Βελιγραδίου, Μετάλλιο για την Κατάληψη της Βιέννης, Μετάλλιο για την Κατάληψη της Βουδαπέστης, μετάλλιο «Για την επέτειο των 60 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο «Για την επέτειο των 50 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο «Για την επέτειο των 65 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», Μετάλλιο Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, μετάλλιο "Βετεράνος της εργασίας", μετάλλιο «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο «Για την επέτειο των 70 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλιο για την 850η επέτειο της Μόσχας, μετάλλιο Ζούκοφ, τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου, Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν, μετάλλιο για την Άμυνα του Καυκάσου, μετάλλιο «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο «Για την επέτειο των 30 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», Jubilee Medal "300 Years of the Russian Navy", μετάλλιο για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ», μετάλλιο για τα «60 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ», μετάλλιο για τα «70 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ» και Wound stripe
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Εκατερίνα Ιλαρίοβνα Μιχαΐλοβα-Ντέμινα (ρωσικά: Екатерина Илларионовна Михайлова-Дёмина, 22 Δεκεμβρίου 1925 - 24 Ιουνίου 2019) ήταν Ρωσίδα στρατιωτικός ιατρός και η μόνη γυναίκα που υπηρέτησε στην πρώτη γραμμή αναγνωρίσεων στο Σοβιετικό Ναυτικό, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Κουβάλησε δεκάδες τραυματισμένους άνδρες από το πεδίο μάχης, ενώ κι αυτή είχε τραυματιστεί τρεις φορές επάνω στον αγώνα της και όσο ήταν με το ναυτικό. Αν και μετά τον πόλεμο της προτάθηκαν διάφορες μεγάλες τιμές και βραβεύσεις εκεί αρνήθηκε να παραλάβει κάποια. Παρόλα αυτά, τιμήθηκε το 1990, από τον πρόεδρο της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, με το μετάλλιο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.[1]

Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ, χάνοντας σε μικρή ηλικία και τους δύο γονείς της, γεγονός που την έφερε στο ορφανοτροφείο του Λένινγκραντ. Όταν, ως μέρος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ξεσπά και ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος, η Ντέμινα ήταν μόλις 15 ετών.[2] Παρά το νεαρό της ηλικίας της αποφάσισε να γίνει εθελόντρια. Έγινε δεκτή, μόνο που είχε προσθέσει δύο χρόνια στην πραγματική της ηλικία,[2] κι αφού έγινε αυτό, τοποθετήθηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Σε έναν βομβαρδισμό, την ίδια χρονιά, καταστρέφεται το νοσοκομείο, και τότε ήταν που ακολούθησε τον Κόκκινο Στρατό ως γιατρός. Εκείνη την περίοδο τραυματίζεται σοβαρά στο πόδι και μεταφέρεται σε νοσοκομείο,[1] μετά το εξιτήριο της, στέλνεται στο Ναυτικό θαλάσσιο νοσοκομείο.[3]

Δεν έκατσε πολύ εκεί, γιατί ένιωθε πως ήταν εκτός δράσης και το 1943 έγινε δεκτό το αίτημα της να μεταφερθεί στα πεδία μαχών. Αρχικά στο ναυτικό και μετά παντού στην Ευρώπη ακολουθούσε τη μονάδα της, αν και στην αρχή λόγω φύλου ήταν δύσπιστοι οι στρατιώτες γρήγορα αναγνώρισαν την αξία της. Πήρε αρκετά μετάλλια κατά τη διάρκεια του Πολέμου. Τον Νοέμβριο του 1945 απαλλάχτηκε από τα καθήκοντά της,[4] αλλά συνέχισε να ασχολείται με την ιατρική, μέσω του Ερυθρού Σταυρού.[1] Το 1950 τελείωσε το Ινστιτούτο Ιατρικής του Λένινγκραντ και υπηρέτησε την ιατρική για 36 χρόνια, όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Το 2017, έγινε η τελευταία γυναίκα που επέζησε από τους Ήρωες της Σοβιετικής Ένωσης του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, μετά τον θάνατο της Ευδοκία Πάσκο. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 93 ετών, στη Μόσχα.[5][6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Sakaida, Henry (2003). Heroines of the Soviet Union 1941-45. Oxford: Osprey Publishing. σελίδες 23–25. ISBN 978-1-84176-598-3. 
  2. ↑ 2,0 2,1 (στα Russian)Novye Izvestia. 1 July 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-26. https://web.archive.org/web/20110926235116/http://www.newizv.ru/lenta/2008-07-01/93035-legendarnaja-razvedchica-ograblena-v-moskve.html. Ανακτήθηκε στις 21 August 2011. 
  3. ↑ Simonov & Chudinova 2017, σελ. 126.
  4. ↑ Simonov & Chudinova 2017, σελ. 128.
  5. ↑ «Пасько Евдокия Борисовна». www.warheroes.ru. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018. 
  6. ↑ «Легендарный санинструктор морской пехоты ушла в бессмертие». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2020. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Simonov, Andrey· Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России. Moscow: Russian Knights Foundation, Museum of Technology V. Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εκατερίνα_Μιχαΐλοβα-Ντέμινα&oldid=10067738"