Εθνική Όπερα και Μπαλέτο της Λευκορωσίας

Εθνική Όπερα και Μπαλέτο της Λευκορωσίας
Είδος	θεατρική εταιρεία και οργανισμός
Διεύθυνση	Площадь Парижской Коммуны
Γεωγραφικές συντεταγμένες	53°54′37″N 27°33′41″E
Διοικητική υπαγωγή	Μινσκ
Χώρα	Λευκορωσία
Έναρξη κατασκευής	25  Μαΐου 1933
Βραβεία	τάγμα του Λένιν
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Εθνικό Ακαδημαϊκό Θέατρο Μεγάλης Όπερας και Μπαλέτου της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας (λευκορωσικά: Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета‎‎) βρίσκεται σε ένα πάρκο στην περιοχή Λόφος της Τριάδας (Trinity Hill, Τρίνιτι Χιλ) του Μινσκ. Οι ντόπιοι το αποκαλούν «Opierny Teatr» (προφ.: Οπιέρινι Τεάτρ) ή «Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου». Ενώ το θέατρο άνοιξε στις 15 Μαΐου 1933, στην αρχή, δεν είχε το δικό του χώρο παραστάσεων. Μέχρι το 1938, ο θίασος έπαιζε στο κτίριο του θεάτρου της Λευκορωσίας.

Ιστορία

Το πρώτο μόνιμο θέατρο ιδρύθηκε στη Λευκορωσία το 1933 με βάση τη Λευκορωσική Όπερα και τη σχολή μπαλέτου. Ο ιδρυτής του θεάτρου ήταν ένας διάσημος τραγουδιστής της Όπερας της Ρωσίας, ο Αντόν Μπονατσίτς (λευκορωσικά: Anton Bonatschitsch‎‎) (ρωσικά: Антон Петрович Боначич‎‎). Λίγο αργότερα, το 1933, ο Μπονατσiτς πέθανε.

Το σημερινό κτίριο του θεάτρου άνοιξε το 1939. Σχεδιάστηκε από τον Λευκορώσο αρχιτέκτονα από το Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), Ιωσήφ Λάνγκμπαρντ, του οποίου ο αρχικός σχεδιασμός υλοποιήθηκε μόνο εν μέρει. Ορισμένες λεπτομέρειες σχεδιασμού παραλείφθηκαν για οικονομικούς λόγους. Το θέατρο έχει ανάγλυφα από τον Ζαΐρ Αζγκούρ.

Το θέατρο έκανε πρεμιέρα με την όπερα Κάρμεν του Ζορζ Μπιζέ (Γάλλος συνθέτης της ρομαντικής εποχής) στις 25 Μαΐου του 1933, με την Λαρίσα Αλεξαντρόφσκαϊα να τραγουδάει στον προταγωνιστικό ρόλο. Αρκετοί επαγγελματίες σολίστ και χορευτές προστέθηκαν στον θίασο τα πρώτα χρόνια σε αυτήν την τοποθεσία. Το Η Λίμνη των Κύκνων, ερμηνευμένο από τον Κ. Μιούλερ, ήταν η πρώτη παράσταση στη σκηνή του νέου θεάτρου. Μέχρι το 1940, η λέξη «Μεγάλης» (...Θέατρο Μεγάλης Όπερας...) προστέθηκε στο όνομα του θεάτρου για να δείξει την επέκτασή του. Οι παραστάσεις της θεατρικής εταιρείας κατά τη «Δεκαετία της Λευκορωσικής Τέχνης» στη Μόσχα τον Ιούνιο του 1940 ήταν μια μεγάλη επιτυχία που περιελάμβανε το πρώτο μπαλέτο της Λευκορωσίας, το Nightingale (Αηδόνι) που συνέθεσε ο Μικαΐλ Κρόσνερ, καθώς και άλλες εθνικές όπερες όπως το «In Dense Forest of Palesse» (Στο Πυκνό Δάσος της Παλέσε), «The Flower of Fortune» (Ο Ανθός της Τύχης) και η δεύτερη έκδοση του «Μίκας Ποντγκόρνι». Οι παραστάσεις συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Νίζνι Νόβγκοροντ, τότε γνωστό ως Γκόρκι μέχρι την απελευθέρωση του Μινσκ το 1944. Μετά από αυτό πραγματοποιήθηκαν παραστάσεις στο Κοβρόβ.

Εμπλουτισμός ρεπερτορίου και επέκτασης μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το ρεπερτόριο εμπλουτίστηκε πολύ. Οι πιο διάσημες όπερες που διοργανώνονταν σε αυτό το θέατρο περιελαάμβαναν τις Μπόρις Γκονοτύνοβ από τον Μοντέστ Μουσόργκσκι, Οθέλος και Δον Κάρλος από τον Τζουζέπε Βέρντι, Τα Παραμύθια του Χόφμαν και Σάντκο από τον Ζακ Όφφενμπαχ, Το Χρυσό Πετεινάρι (αγγλικά: The Golden Cockerel‎‎) από τον Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ και Λόενγκριν από τον Ρίχαρντ Βάγκνερ. Συμπεριλήφθηκαν σοσιαλιστικές ρεαλιστικές όπερες από Λευκορώσους συνθέτες όπως οι Γιούρι Σεμενγιάκο, Ιεβγκένι Γκλέμποβ (Η Άνοιξή σου, 1963) και Χάινριχ Βάγκνερ.

Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων συνθετών ήταν ο Κουλικόβιτς Τσέγκλοβ, που του αρέσουν ορισμένοι συγγραφείς στην εξορία μετά τον πόλεμο. Άλλοι περιλαμβάνουν τον Ιεβγκένι Γκλέμποβ, συνθέτη της όπερας Η Άνοιξή σου (1963) και το μπαλέτο Μπαλάντα των Άλπεων (1967),...

Το 1967, το θέατρο απονεμήθηκε τον τίτλο του ακαδημαϊκού για την κατάστασή του στην εξέλιξη της τέχνης των παραστάσεων. Το 1996 το Κρατικό Θέατρο χωρίστηκε σε δύο ανεξάρτητα θέατρα: το Εθνικό Ακαδημαϊκό Θέατρο Μεγάλου Μπαλέτου της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας και το Εθνικό Ακαδημαϊκό Θέατρο Όπερας της Λευκορωσίας, αλλά το 2008 συνδυάστηκαν και πάλι για να γίνουν το σημερινό Εθνικό Ακαδημαϊκό Θέατρο Μεγάλης Όπερας και Μπαλέτου της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας. Το κτίριο ανακαινίστηκε και άνοιξε ξανά το 2009. Πολλά γλυπτά προστέθηκαν γύρω από το θέατρο, η σκηνή του μετακινήθηκε ελαφρώς και ο χώρος του κοινού επεκτάθηκε. Πιο ενημερωμένος εξοπλισμός φωτισμού και κίνησης προστέθηκε επίσης σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό. Η εταιρεία μπαλέτου θεωρείται μία από τις κορυφαίες εταιρείες στον κόσμο.

Το θέατρο σήμερα

Έργα των συνθετών της Λευκορωσίας στο ρεπερτόριο της εταιρείας περιλαμβάνουν το «Ο Γκρίζος Θρύλος» (1978) του Ντμίτρι Σμόλσκι.

Το συγκρότημα περιοδεύει διεθνώς. Θαυμαστές από την Ισπανία, τη Ρωσία, τη Γερμανία, την Πολωνία, την Ελβετία, το Ισραήλ, την Πορτογαλία και την Κίνα γνωρίζουν καλά το ρεπερτόριο του λευκορωσικού θεάτρου. Η Εθνική Όπερα και το Μπαλέτο της Λευκορωσίας ανεβαίνουν κάθε χρόνο στο γερμανικό φεστιβάλ «Classic Open Air Αρχειοθετήθηκε 2021-04-15 στο Wayback Machine.».