Δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Ιταλία
| Δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Ιταλία | |
|---|---|
 | |
| Aποποινικοποίηση: |  Η ομοφυλοφιλία νόμιμη από το 1890 |
| Ταυτότητα φύλου: | Τα διεμφυλικά άτομα επιτρέπεται να αλλάζουν νόμιμα φύλο χωρίς χειρουργική επέμβαση |
| Στρατός: | Τα ΛΟΑ άτομα επιτρέπεται να υπηρετούν ανοιχτά |
| Προστασία κατά των διακρίσεων: |  / Προστασία του σεξουαλικού προσανατολισμού μόνο στην εργασία (οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου απαγορεύονται στις οδικές διαφημίσεις από το 2021) |
| Οικογενειακά δικαιώματα | |
| Αναγνώριση σχέσεων: | Όχι, γάμος ομοφυλοφίλων Σύμφωνo συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια από το 2016 |
| Τεκνοθεσία: | Όχι |
Τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων, των τρανς (ΛΟΑΤ+) ατόμων στην Ιταλία προχώρησαν σημαντικά τον 21ο αιώνα, αν και τα ΛΟΑΤ+ άτομα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ορισμένες νομικές προκλήσεις που δεν αντιμετωπίζουν οι μη-ΛΟΑΤ κάτοικοι. Σύμφωνα με την έκθεση 2021 της ILGA-Europe, η κατάσταση των δικαιωμάτων ΛΟΑΤ+ στην Ιταλία είναι η χειρότερη μεταξύ των χωρών της Δυτικής Ευρώπης – όπως η νομική απαγόρευση του γάμου ομοφύλων, η έλλειψη προστασία από διακρίσεις για αγαθά και υπηρεσίες και επίσης έλλειψη γονικών δικαιωμάτων για τα ομόφυλα ζευγάρια τόσο της υιοθεσίας όσο και της εξωσωματικής γονιμοποίησης.[1]
Στην Ιταλία, η σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών του ίδιου φύλου είναι νόμιμη από το 1890, όταν κυκλοφόρησε ένας νέος Ποινικός Κώδικας. Τον Μάιο του 2016 ψηφίστηκε νόμος για τα σύμφωνα συμβίωσης, παρέχοντας στα ομόφυλα ζευγάρια πολλά από τα δικαιώματα του γάμου. Η υιοθεσία θετού παιδιού, ωστόσο, εξαιρέθηκε από το νομοσχέδιο και είναι επί του παρόντος θέμα δικαστικής συζήτησης.[2] Ο ίδιος νόμος προβλέπει τόσο τα ομόφυλα όσο και τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που ζουν σε σύμφωνα συμβίωσης με πολλά νόμιμα δικαιώματα.[3][4]
Τα διεμφυλικά άτομα επιτρέπεται να αλλάζουν νόμιμα το φύλο τους από το 1982. Αν και οι διακρίσεις σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό στην απασχόληση έχουν απαγορευτεί από το 2003, δεν έχουν θεσπιστεί άλλοι νόμοι κατά των διακρίσεων σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου και την έκφραση σε εθνικό επίπεδο, αν και ορισμένες ιταλικές περιοχές έχουν θεσπιστεί θέσπισε πολύ πιο ολοκληρωμένους νόμους κατά των διακρίσεων. Τον Φεβρουάριο του 2016, ημέρες αφότου η Γερουσία ενέκρινε τον νόμο περί σύμφωνα συμβίωσης, μια νέα δημοσκόπηση έδειξε μεγάλη πλειοψηφία υπέρ των συμφωνων συμβίωσης (69%) και πλειοψηφία για γάμους ομοφυλόφιλων (56%), αλλά μόνο μια μειοψηφία εγκρίνει την υιοθεσία από ΛΟΑΤ+ γονείς (37%).[5]
Νόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νόμοι ενάντια στη σεξουαλικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από την πρώτη παρουσίαση του Ποινικού κώδικα το 1889 δεν υπήρχαν νόμοι ενάντια στην ομοφυλοφιλία στην Ιταλία. Ωστόσο οι ομοφυλόφιλοι καταδιώκονταν στα χρόνια του καθεστώτος του Μουσολίνι και κάτω από την Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία του 1943-1945. Η ηλικία συναίνεσης είναι τα 14.
Στρατιωτικοί νόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ομοφυλόφιλοι δεν απαγορεύεται (τουλάχιστον επίσημα) να υπηρετήσουν στον στρατό. Ωστόσο, κανένας νόμος δεν τους επιτρέπει να στρατευτούν νόμιμα. Παρόλα αυτά, κάτι που δεν απαγορεύεται είναι νόμιμο, ένας τέτοιος νόμος θα είχε μόνο συμβολική αξία.
Νόμοι ενάντια στη διάκριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2004 η Τοσκάνη έγινε η πρώτη περιοχή που απαγόρευσε τις διακρίσεις ενάντια στους ομοφυλόφιλους. Η κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι εναντιώθηκε σε αυτή την απόφαση ισχυριζόμενη ότι μόνο η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να περνάει τέτοιους νόμους . Το συνταγματικό δικαστήριο ανέτρεψε τη διάταξη που αφορούσε στην αφομοίωση αλλά κράτησε τα περισσότερα μέρη του νόμου.
Οικογενειακοί νόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 2 Φεβρουαρίου 2016 οι Ιταλοί Γερουσιαστές ξεκίνησαν δημόσια συζήτηση σχετικά με νομοσχέδιο που αφορά τα σύμφωνα συμβίωσης.[6] Στις 25 Φεβρουαρίου 2016, το νομοσχέδιο έγινε αποδεκτό από τη Σύγκλητο με 173 ψήφους υπέρ και 71 ψήφους κατά. Το νομοσχέδιο αποστάλθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων[7] όπου πέρασε στις 11 Μαΐου 2016, για το οποίο 372 ψήφισαν υπέρ, 51 ψήφισαν κατά και 99 απείχαν. Προκειμένου να περάσει χωρίς καθυστέρηση, ο Πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι έδωσε νωρίτερα ψήφο εμπιστοσύνης, δηλώνοντας ότι ήταν "ανεπίτρεπτο να υπάρξει άλλη καθυστέρηση μετά από χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών."[8] Ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης παρέχει σε ομόφυλα ζευγάρια όλα τα δικαιώματα του γάμου, ωστόσο η πρόβλεψη να επιτραπεί υιοθεσία θετού τέκνου ή υιοθεσία από κοινού έχει περιοριστεί από προηγούμενη έκδοση του νομοσχεδίου.[9]
Συνοπτικός Πίνακας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ζήτημα | Κατάσταση | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη | (από το 1890)
| ||||
| Ίσο όριο συγκατάθεσης | (από το 1890)
| ||||
| Στρατιωτική θητεία για ομοφυλόφιλους |
| ||||
| Νόμοι κατά των διακρίσεων στην εργασία | (από το 2003)
| ||||
| Δικαίωμα αλλαγής νόμιμου φύλου | (από το 1982)
| ||||
| Νόμοι κατά των διακρίσεων που καλύπτουν το κοινωνικό φύλο σε όλους τους τομείς |
| ||||
| Αιμοδοσία από άνδρες που έχουν συνευρεθεί έστω και μία φορά με άλλον άνδρα | (από το 2001)
| ||||
| Ο ομοφυλοφιλικός γάμος είναι νόμιμος/αναγνωρίζεται |
| ||||
| Σύμφωνo συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια | (από το 2016[10])
| ||||
| Υιοθεσία παιδιού του άλλου συντρόφου σε ομόφυλα ζευγάρια |
| ||||
| Από κοινού υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια |
| ||||
| Πρόσβαση σε εξωσωματική γονιμοποίηση για ζευγάρια λεσβιών |
| ||||
| Παρένθετη μητρότητα για ζευγάρια ομοφυλόφιλων ανδρών |
| ||||
| Η ομοφυλοφιλία έχει αποχαρακτηριστεί από ασθένεια |
| ||||
| Η διεμφυλικότητα και η παρενδυσία έχουν αποχαρακτηριστεί από ασθένειες | 
| ||||
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
[1] [2] Αρχειοθετήθηκε 2008-05-21 στο Wayback Machine.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Country Ranking | Rainbow Europe». rainbow-europe.org. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Italian senate passes watered-down bill recognising same-sex civil unions». the Guardian (στα Αγγλικά). 25 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Blog | Unioni civili, matrimoni e convivenze. Ecco cosa cambia in un grafico». Info Data (στα Ιταλικά). 7 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Blog | Monica Cirinnà: con le unioni civili è appena iniziato il cammino verso l'uguaglianza». Alley Oop (στα Ιταλικά). 15 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Atlante Politico 54 - febbraio 2016 - Atlante politico - Demos & Pi». www.demos.it. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Italian senators debate same-sex union bill under Vatican's watchful eye». Religion News Service. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ [httph://www.gazzettadelsud.it/news/english/162320/Senate-to-examine-civil-unions-bill-on-Wednesday--2-.html «Senate to examine civil unions bill on Wednesday (2)»].
- ↑ «Italy says 'yes' to gay civil unions». The Local. 11 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2016.
- ↑ «Italian senate passes watered-down bill recognising same-sex civil unions». The Guardian. 25 February 2016. http://www.theguardian.com/society/2016/feb/25/italy-passes-watered-down-bill-recognising-same-sex-civil-unions. Ανακτήθηκε στις 11 May 2016.
- ↑ http://www.theguardian.com/society/2016/feb/25/italy-passes-watered-down-bill-recognising-same-sex-civil-unions
| ||||||||||||||||||||