Διετής αποκλεισμός

Διετής αποκλεισμός ήταν χρονικός περιορισμός που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις μετεγγραφών ποδοσφαιριστών (αλλά και αθλητών άλλων ομαδικών αθλημάτων), χωρίς την έγκριση του σωματείου στο οποίο ανήκαν. Ίσχυε από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια έως την καθιέρωση της Α΄Εθνικής κατηγορίας, με σκοπό την προστασία των ασθενέστερων οικονομικά σωματείων. Για τους αθλητές που επέλεγαν αυτό τον τρόπο προκειμένου να πραγματοποιήσουν την μετεγγραφή που επιθυμούσαν, οι συνέπειες ήταν συχνά πολύ επιβαρυντικές

Σε περίπτωση που μια ομάδα δεν συνναινούσε για την παραχώρηση κάποιου αθλητή της, ο τελευταίος ήταν υποχρεωμένος να παραμείνει ανενεργός, χωρίς δικαίωμα να συμμετέχει σε κανένα επίσημο ή φιλικό παιχνίδι, για διάστημα 2 ετών, πέραν του οποίου καθίστατο ελεύθερος να διαπραγματευτεί την περαιτέρω αγωνιστική του σταδιοδρομία, υπογράφοντας νέο αθλητικό δελτίο στην ομάδα της αρεσκείας του.

Η φιλοσοφία του αποκλειστικού αυτού μέτρου, υιοθετήθηκε από την αθλητική ηγεσία της επταετίας 1967-1974, όταν και επιβλήθηκε καθολική απαγόρευση των μεταγγραφών αθλητών μεταξύ ομάδων της ίδιας κατηγορίας, με στόχο την εξασφάλιση ισονομίας στις αθλητικές διοργανώσεις.

Πηγές

• Το ηλεκτρονικό αρχείο της "Αθλητικής Ηχούς"
• Γιώργος Κουσουνέλος "Η Ιστορία του Ελληνικού Ποδοσφαίρου 1896-1986" Αθήνα 1987
• Ανδρέας Μπόμης, "Όλα για το ποδόσφαιρο", 3τομο "ΑΛΜΑΝΑΚ", έκδοση περιοδικό "Εικόνες", 1991