Δημόσια συνουσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγκοστίνο Καρράτσι (1557 - 1602), Angelique et Medor.
Το αντίγραφο του Μάρτιν φαν Μάιλε , Francion 15, απεικονίζει ένα ζευγάρι που ασχολείται με προκαταρκτικά παιχνίδια σε εξωτερικό χώρο.

Η δημόσια συνουσία ή δημόσιο σεξ είναι η σεξουαλική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα σε δημόσιο πλαίσιο. Αναφέρεται σε ένα ή περισσότερα άτομα που ασκούν σεξουαλική πράξη σε δημόσιο χώρο ή σε ιδιωτικό χώρο που έχει οπτική πρόσβαση από δημόσιο χώρο.

Ένα τέτοιο ιδιωτικό μέρος μπορεί να είναι πίσω αυλή, αχυρώνας, μπαλκόνι ή υπνοδωμάτιο με ανοιχτές κουρτίνες. Η δημόσια συνουσία περιλαμβάνει επίσης σεξουαλικές πράξεις σε ημιδημόσια μέρη όπου το ευρύ κοινό είναι ελεύθερο να εισέλθει, όπως εμπορικά κέντρα. Πράξεις δημόσιας συνουσίας μπορούν να πραγματοποιηθούν σε αυτοκίνητο, σε παραλία, σε δάσος, σε θέατρο, σε λεωφορείο, σε αεροπλάνο, στο δρόμο, σε θάλαμο τουαλέτας ή σε νεκροταφείο, μεταξύ άλλων σημείων.

Σύμφωνα με μία μεγάλη μελέτη το 2008, η συνουσία σε δημόσιο χώρο είναι μία κοινή σεξουαλική φαντασίωση και ένας σημαντικός αριθμός ζευγαριών ή ατόμων το έχουν κάνει.[1] Η φαντασίωση απεικονίζεται μερικές φορές στην τέχνη ή τον κινηματογράφο.

Περιστατικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σεπτέμβριο του 2003, το BBC έκανε αναφορά για μία μανία «dogging» που τροφοδοτείται με τη δημοσιότητα στο διαδίκτυο.[2] Το dogging είναι ένας αγγλικός όρος για τη συμμετοχή σε δημόσια συνουσία, συνήθως σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων ή σε πάρκο, ενώ άλλοι παρακολουθούν.[3][4][5] Το dogging έχει πτυχές της επιδειξιομανίας και της ηδονοβλεψίας.

Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία στο διαδίκτυο ότι το «dogging» έχει αρχίσει να εξαπλώνεται σε άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Ιρλανδία, η Αυστραλία, τα Μπαρμπάντος, η Βραζιλία, οι Κάτω Χώρες, η Δανία,[6] η Νορβηγία,[7] η Πολωνία[8] και η Σουηδία.[9][10]

Η υπαίθρια δημόσια συνουσία συμβαίνει συχνά σε πάρκα και παραλίες στο Βανκούβερ και το Σαν Φρανσίσκο.[11] Σύμφωνα με το περιοδικό New York, η δημόσια συνουσία συμβαίνει συχνά στη Νέα Υόρκη και είναι μία φαντασίωση κοινή σε πολλούς ανθρώπους.[12]

Αντίληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα τόπλες ζευγάρι φιλιέται δημόσια στην εκδήλωση Nudes-A-Poppin ' στις ΗΠΑ το 2013.

Οι κοινωνικές απόψεις που σχετίζονται με τη δημόσια συνουσία και τη σεξουαλικότητα ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των πολιτισμών και των διαφορετικών εποχών. Υπάρχουν πολλοί και ποικίλοι νόμοι που ισχύουν για τη δημόσια συνουσία, οι οποίοι χρησιμοποιούν μία ποικιλία όρων, όπως προσβολή δημοσίας αιδούς, δημόσια ασέβια και άλλοι. Σε ορισμένες δικαιοδοσίες, ένα αδίκημα διαπράττεται μόνο εάν οι συμμετέχοντες ειδωθούν από άλλους, έτσι ώστε να μπορεί να προκύψει σεξουαλική πράξη σε κλειστό θάλαμο τουαλέτας χωρίς να διαπράττεται αδίκημα.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σημειώθηκε αύξηση των χώρων δημόσιας συνουσίας, πιθανώς λόγω μιας πιο χαλαρής προσέγγισης για την επιβολή των νόμων σχετικά με τη δημόσια συνουσία από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.[13]

Νομιμότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το νομικό καθεστώς των δημοσίων σεξουαλικών πράξεων θεωρήθηκε ως μέρος του νόμου περί σεξουαλικών αδικημάτων του 2003. Το άρθρο 71 του νόμου καθιστά αδίκημα τη σεξουαλική δραστηριότητα σε δημόσια τουαλέτα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η δημόσια συνουσία εμπίπτει σε νόμους που σχετίζονται με την ηδονοβλεψία, την επιδειξιομανία ή τις δημόσιες επιδείξεις σεξουαλικής συμπεριφοράς, αλλά η επιβολή του νόμου για τη δημόσια συνουσία παραμένει διφορούμενη. Η δίωξη είναι δυνατή για ορισμένα αδικήματα σύμφωνα με το άρθρο 5 του νόμου περί δημόσιας τάξης του 1986, την προσβολή δημοσίας αιδούς σύμφωνα με το άρθρο 66 του νόμου περί σεξουαλικών αδικημάτων του 2003 ή το αδίκημα του κοινού δικαίου περί εξωφρενικής δημόσιας αξιοπρέπειας. Η πολιτική της Ένωσης Αστυνομικών είναι ότι οι συλλήψεις αποτελούν έσχατη λύση και μία πιο σταδιακή προσέγγιση πρέπει να ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις.[14]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Who’s Been Sleeping in Your Head? The Secret World of Sexual Fantasy (2008) του Μπρετ Καρ, (ISBN 9780786721917)
  2. «'Dogging' craze sex disease risk». BBC. 8 Σεπτεμβρίου 2003. http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/3119024.stm. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2009. 
  3. Τζεν Τζόνστον (21 Σεπτεμβρίου 2003). «Councils voice concern over new sex craze». Sunday Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2003. https://web.archive.org/web/20030922095216/http://www.sundayherald.com/36866. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2010. 
  4. «Here's the Pub, Church and Field for Public Sex». New York Times. 7 Οκτωβρίου 2010. https://www.nytimes.com/2010/10/08/world/europe/08puttenham.html?_r=1&pagewanted=all. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2010. «Unhappily for many people here, it is also famous for being featured on lists of good places to go "dogging" — that is, to have sex in public, sometimes with partners you have just met online, so that others can watch. So popular is the woodsy field below the ridge as a spot for gay sex (mostly during the day) and heterosexual sex (mostly at night) that the police have designated it a "public sex environment… Public sex is a popular, and quasi-legal, activity in Britain, according to the authorities and to many Web sites which promote it. It is treated as a crime only if someone witnesses it, is offended and is willing to make a formal complaint. The police tend to tread lightly in public sex environments, in part because of the bitter legacy of the time when gay sex was illegal and closeted men having anonymous sex in places like public bathrooms were routinely arrested and humiliated.» 
  5. Κάνεϊ, Λίντερ (19 Μαρτίου 2004). «Dogging Craze Has Brits in Heat». Wired Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2010. https://web.archive.org/web/20100311002007/http://www.wired.com/culture/lifestyle/news/2004/03/62718. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016. 
  6. «Masser af sex på landsdelens rastepladser». tvmidtvest.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2013. 
  7. Γκρέι, Μάρτιν (4 Φεβρουαρίου 2007). «Tenner på risikosex». Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2007. Fenomenet "dogging" brer om seg og er i ferd med å få fotfeste i Norge. 
  8. «Uprawiają seks w centrum Warszawy». onet.pl. 9 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2007. Łazienki, park Szczęśliwicki i Skaryszewski to ulubione miejsca doggersów. Umawiają się przez internet, by na oczach przypadkowych przechodniów uprawiać niezobowiązujący seks. 
  9. Αμπράχαμσον, Κάριν (14 Ιουλίου 2008). «Sommarens heta sextrend». Aftonbladet. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2010. Träffpunkter och nätverk för dogging finns över hela Sverige. 
  10. «The Wellingtonista After Dark: Spot the Dog». wellingtonista.com. 20 Ιουλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016. (On the topic of dogging) What is it? Who does it? And where oh where does it happen? We'll let people out themselves on the second question but we can definitely help y'all with the third one. 
  11. Σάιντς, Τζος (2009). Erotic City: Sexual Revolutions and the Making of Modern San Francisco. Oxford University Press US. ISBN 978-0-19-537781-1. 
  12. Em & Lo (1 Απριλίου 2007). «Public Displays of Affection». New York. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2009. 
  13. Φίνλεϊσον, Ίεν (21 Ιουνίου 1998). «The Human Condition: Johnny be good». The Independent. https://www.independent.co.uk/life-style/the-human-condition-johnny-be-good-1166398.html. «The debate was largely irrelevant in the UK, where at the time there were very few public sex venues. In the Nineties, however, there has been a significant increase in commercial gay venues, particularly in London where there are now at least 15 saunas and 10 bar/clubs that provide facilities for gay sex on their premises.» 
  14. «Police leniency call on park sex». BBC News. 17 Οκτωβρίου 2008. http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/lancashire/7674874.stm. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2010. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Καλίφια, Πατ (1994). Public sex: the culture of radical sex (sex outside). Cleis Press. ISBN 0-939416-89-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sex in public στο Wikimedia Commons