Δημήτριος Κ. Φαρμάκης

Δημήτριος Κ. Φαρμάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1920
Θάνατος	2007
Πληροφορίες ασχολίας

Γεννήθηκε το 1920 στη Δομνίστα Ευρυτανίας από τον Κωνσταντίνο και την Ελένη Φαρμάκη το γένος Φούντα. Είχε 4 αδέρφια.

Τον Γιώργο, που ήταν ο μεγαλύτερος και έπεσε ηρωικά μαχόμενος στα Αλβανικά βουνά στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο το 1940, τον Θανάση, τον Γιάννη και την Μαρία.

Υπήρξε γόνος παλιάς και ιστορικής οικογένειας της περιοχής. Πριν από την Επανάσταση αλλά και κατά τη διάρκειά της, τα μέλη της οικογένειας διετέλεσαν Δημογέροντες και έγιναν Ιερωμένοι.

Ο πατέρας του είχε κτηματική περιουσία στη Δομνίστα και μύλο δικό του (Φαρμάκειος Μύλος) κοντά στην Γέφυρα.

Η μητέρα του υπήρξε γυναίκα δυναμική με ικανότητα μαίας βοηθώντας στις γέννες του χωριού και με γνώσεις γύρω από τα βότανα και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.

Ο ίδιος έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Δομνίστα και εκεί τελείωσε το Δημοτικό σχολείο. Απέκτησε γνώσεις αργότερα Γυμνασίου μέσα από ιδιωτική εκπαίδευση που είχε από φίλους εκπαιδευτικούς και πανεπιστημιακούς, δουλεύοντας συγχρόνως.

Μετά τον Πόλεμο άρχισε να ασχολείται με την επισκευή όπλων και είχε δημιουργήσει στη Δομνίστα εργαστήριο. Πριν και κατά τη διάρκεια της κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και ήταν ο μόνος οπλουργός για όλη την Ευρυτανία.

Ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα της εποχής, πήγε πρώτα για λίγο στη Λαμία και μετά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Το 1950 παίρνει την αποκλειστική αντιπροσωπεία της Τσεχοσλαβακικής SKODA για όπλα και είδη κυνηγιού. Από το 1951 έως το 1966 δημιουργεί εργοστάσιο σκαγοποιϊας στους Θρακομακεδόνες και παίρνει και άλλες αντιπροσωπείες όπλων όπως BERETTA Ιταλίας, FERUNO Ουγγαρίας, WINCHESTER Αμερικής.

Έχει ιδρύσει ένα μεγάλο δίκτυο καταστημάτων με την επωνυμία Αφοι Φαρμάκη σε όλη την Ελλάδα με κυνηγητικά είδη.

Τον Απρίλιο του 1967 γίνεται το πραξικόπημα και υποχρεώνονται όσοι έχουν κυνηγητικά όπλα να τα καταθέσουν στα αστυνομικά τμήματα. Σταματούν όλες οι πωλήσεις όπλων εν μέσω κυνηγητικής περιόδου, με αποτέλεσμα να μηδενιστούν οι πωλήσεις και να διαφαίνεται οικονομική καταστροφή.

Μετατρέπει όλη την εταιρεία σε είδη αλιείας και μέσα σε ένα τρίμηνο παράγει μάσκες, βατραχοπέδιλα και ψαροντούφεκα με την επωνυμία DAUPHIN. Επίσης κατασκευάζει και βαρίδια αλιείας.

Το καλοκαίρι του 1967 όλα τα καταστήματα σε όλη την Ελλάδα που είχε, εφοδιάζονται με τα είδη αλιείας και όχι μόνο γλυτώνουν την πτώχευση αλλά γίνονται πολύ κερδοφόρα λόγω τουρισμού.

Το 1968 ξανανοίγει η κυνηγητική αγορά και ιδρύει στην Κάτω Κηφισιά εργοστάσιο παραγωγής κυνηγητικών όπλων και φυσιγγίων. Παράλληλα, μέσα στο εργοστάσιο ιδρύει σχολή οπλουργών. Το 1969 τον καλεί η τότε κυβέρνηση και του ζητάει να παράγει πολεμικό τουφέκι για τον Ελληνικό στρατό και για εξαγωγές. Ο ίδιος επιλέγει την τεχνολογία της SKODA λόγω ποιότητας, αξιοπιστίας και χαμηλού κόστους μετά από έρευνα που είχε κάνει.

Η επένδυση ξεκινάει και υποβάλλεται προς χρηματοδότηση στην ΕΤΒΑ που ήταν η μόνη τράπεζα βιομηχανικής ανάπτυξης.

Διοικητής τότε ήταν ο Παύλος Τοτόμης ο οποίος απορρίπτει αιφνιδίως την επιλεγείσα τεχνολογία με δικαιολογία ότι ανήκει στο ανατολικό μπλοκ και ζητούσε συμφωνία με Δυτικής προέλευσης εταιρεία.

Ο Δημήτρης Φαρμάκης έρχεται σε επαφή με αμερικανικές και αυστριακές εταιρείες των οποίων την πρόταση απορρίπτει λόγω τριπλάσιου κόστους επένδυσης και το χειρότερο, με ευπαθή μηχανισμό εν ώρα μάχης.

Το 1970 έρχεται σε σύγκρουση με τον συγκεκριμένο διοικητή και αποφασίζει να υλοποιήσει με δικά του κεφάλαια την πρόταση της SKODA.

Εδέχθη μεγάλο πόλεμο με αποκορύφωμα το 1972 οι τράπεζες να καταγγέλλουν τις δανειακές συμβάσεις παρόλο που ήταν ενήμερες για το έργο και διακόπτουν τη χρηματοδότηση.

Το 1973 μετά από σφοδρή σύγκρουση με την τότε κυβέρνηση, ήρθε η πτώχευση.

Παντρεύτηκε την Βασιλεία Κεντρωτή το γένος Βραχνού και απέκτησε 2 παιδιά, την Ελένη και τον Κωνσταντίνο.

Η Ελένη από τον γάμο της με τον Σάββα Θεοδωρίδη απέκτησε τον Δημήτρη και από τον γάμο της με τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον Κωνσταντίνο και τον Σωκράτη.

Ο Κωνσταντίνος από τον γάμο του με την Μαρία Χάλακα απέκτησε τον Δημήτρη και τον Σπύρο.

Ο Δημήτρης Φαρμάκης πέθανε τον Μάρτιο του 2007 στην Κηφισιά όπου διέμενε.