Δείκτης Κέιπ

Διάγραμμα Skew-T.

Στη μετεωρολογία, ο δείκτης Κέιπ (CAPE, Convective Available Potential Energy) χρησιμοποιείται ως δείκτης ευστάθειας ή αστάθειας. Η CAPE είναι ανάλογη με το θετικό εμβαδόν σε ένα τεφίγραμμα και εκφράζεται σε J/Kg. Είναι πρακτικά το ποσό της μέγιστης δυνατής κινητικής ενέργειας που θα είχε ένα σώμα αέρα αν ανέβαινε κατακόρυφα από το LFC(Level Free Convection/Στάθμη Ελεύθερης Ανόδου) έως το EL(Equivalent Level/Στάθμη Ισορροπίας) στην ατμόσφαιρα. Χρησιμοποιείται για να δείξει την δυνατότητα ανωμεταφοράς και μαζί με άλλες παραμέτρους ευστάθειας ή αστάθειας μας δείχνει την πιθανότητα αναπτύξεων κατακόρυφων νεφών όπως π.χ. TCU(Tower Cumulus/Πυργοειδών Σωρειτών) ή και την πιθανότητα εκδήλωσης καταιγίδας από CB(Cumulonimbus/Σωρειτομελανίας). Ο δείκτης αυτός εκφράζεται απ' τον τύπο:

      EL 
 CAPE=∫ [Tv(parcel)-Tv(env)] Rd dlnp 
      LFC, όπου

Tv(parcel) η εικονική θερμοκρασία δείγματος αέρα, Tv(env) η εικονική θερμοκρασία περιβάλλοντος, Rd η ειδική σταθερά ξηρού αέρα και p η πίεση.

Η CAPE είναι, ίσως, ο καλύτερος δείκτης της ευστάθειας ή αστάθειας της ατμόσφαιρας, διότι δεν εξετάζει απλώς δεδομένα σε συγκεκριμένες στάθμες όπως άλλοι δείκτες, αλλά αναφέρεται σε όλη την ατμόσφαιρα. Γι΄ αυτό και δεν πρέπει να υπολογίζεται μόνο του ως δυναμικό αίτιο για καταιγίδες. Σαν κρίσιμες τιμές CAPE για την επικινδυνότητα καιρού θεωρούνται:

• CAPE=0 => ευσταθής
• 0<CAPE≤1000 => οριακά ασταθής
• 1000<CAPE≤2500 => μέτρια ασταθής
• 2500<CAPE≤3500 => πολύ ασταθής
• 3500<CAPE => εξαιρετικά ασταθής σε J/Kg