Γυναικείοι Αγώνες Πανιωνίου 1929

Οι Δ΄ Γυναικείοι Αθλητικοί Αγώνες του Πανιωνίου διεξήχθησαν το σαββατοκύριακο 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1929 στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Όπως και οι προηγούμενες τρεις διοργανώσεις, του 1926, 1927 και 1928, έτσι και αυτή ήταν η μοναδική επίσημη διοργάνωση γυναικείου στίβου που έγινε στην Αθήνα και αποτέλεσε ένα άτυπο αθηναϊκό πρωτάθλημα γυναικών. Στους αγώνες μετείχαν και αθλήτριες άλλων συλλόγων. Το έτος αυτό αναφέρονται γυναικείοι αγώνες και στη Θεσσαλονίκη για δεύτερη χρονιά.

Οι Δ΄ Γυναικείοι Αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του έτους αυτού ασθενεί βαριά ο πρόεδρος του Πανιωνίου Δημητρός Δάλλας, ο οποίος υπήρξε ο βασικός υποστηρικτής και δημιουργός των γυναικείων αθλητικών αγώνων. Ο Δάλλας απεβίωσε στις 23 Δεκεμβρίου 1929 αλλά η ασθένειά του ανακόπτει προσωρινά την πορεία του γυναικείου τμήματος του συλλόγου που τελικά κατάφερε να διοργανώσει ξανά γυναικείους αγώνες και μάλιστα διήμερους. Οι Δ΄ Γυναικείοι Αγώνες έγιναν στις 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1929. Η συμμετοχή αθλητριών δεν ήταν μεγάλη αλλά σημειώθηκαν αξιόλογα ρεκόρ, μερικά από τα οποία πανελλήνια:

"Οι προ ημερών τελεσθέντες γυναικείοι αγώνες παρ' όλον ότι απέτυχον όσον αφορά την συμμετοχήν αθλητριών και την τεχνικήν διεξαγωγήν, εν τούτοις επαρουσίασαν αποτελέσματα λίαν ικανοποιητικά, πράγμα το οποίον τιμά τας συμμετασχούσας αθλητρίας."^[1]

Κυριάρχησε και πάλι η Σοφία Μπεναρδή, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, που πέτυχε επτά νίκες στα 60μ, 80μ, 100μ, μήκος, ύψος, σφαίρα και τρίαθλο (μήκος, σφαίρα, 100μ). Το τρίαθλο διεξάγεται για πρώτη φορά σε επίσημη διοργάνωση στην Ελλάδα. Η Μπεναρδή καταγράφεται ως κάτοχος των πρώτων επίσημων πανελληνίων ρεκόρ στα 80μ (11.2), 100μ (14.8, αργότερα θα το βελτιώσει σε 14.1), 150μ (22.2), σφαίρα (7,86μ και αργότερα 8,65μ), μήκος (4,63μ) και 80μ εμπ. (15,2) και των ανεπισήμων σε τρίαθλο (72β.) και σκυταλοδρομίες 4Χ50μ και 4Χ75μ με την ομάδα Πανιωνίου (Μπεναρδή, Αρμάου, Μπαχώμη, Κοντού). Το 1931 μεταπήδησε στο Π. Φάληρο, με τα χρώματα του οποίου μετείχε στα πανελλήνια πρωταθλήματα.

Μοναδική αξιόμαχη αντίπαλός της ήταν η Ειρήνη Αρμάου που νίκησε στη δισκοβολία με πανελλήνιο ρεκόρ 23,66μ και ήταν δεύτερη σε όλα τα υπόλοιπα. Η Αρμάου αργότερα θα κάνει ρεκόρ και στη σφαίρα με 9,97μ. Στις κορασίδες (αθλήτριες β΄ ηλικιακής κατηγορίας) νικήτριες αναδείχτηκαν η μετέπειτα γνωστή ηθοποιός Δέσπω Διαμαντίδου (τότε μόλις 14 ετών) στα 50μ και μήκος και η Φορέστη στα 60μ.

Στους αγώνες μετείχαν και αθλήτριες άλλων συλλόγων. Π.χ. η Διαμαντίδου ανήκε στον Εθνικό Γ.Σ., με τα χρώματα του οποίου αγωνίστηκε, η Φορέστη στον Ελληνορωσικό κ.ά.

Τα αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνίσματα	Νικήτριες	Επιδόσεις
νεανίδων
60μ	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	9.0 ; ;
80μ	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Καλογλοπούλου	12.0 ; ;
100μ	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	14.8 (ν.π.ρ.) ; ;
μήκος	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	4,48 4,14 3,98
ύψος	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	1,28 1,16 ;
σφαιροβολία	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	8,65 8,45 ;
δισκοβολία	1. Ειρήνη Αρμάου 2. Σοφία Μπεναρδή 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	23,66 (ν.π.ρ.) 22,66 ;
τρίαθλο	1. Σοφία Μπεναρδή 2. Ειρήνη Αρμάου 3. Αλίκη Τσιμπουράκη	72 β. (ν.π.ρ.) ; ;
κορασίδων
50μ	1. Διαμαντίδου 2. Φορέστη 3. Βορίση	8.2 ; ;
60μ	1. Φορέστη 2. Βoρίση ;	; ; ;
μήκος	1. Διαμαντίδου 2. Φορέστη 3. Καλογλοπούλου	3,91 3,27 2,71

Ο γυναικείος αθλητισμός το 1929[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1929 η γυναικεία αθλητική δραστηριότητα γίνεται πυκνότερη. Ο σπόρος που επί χρόνια έσπερνε ο σμυρναϊκός σύλλογος είχε αρχίσει να καρπίζει. Με πυρήνα αθλήτριες του Πανιωνίου δημιουργούνται γυναικεία τμήματα και σε άλλους συλλόγους, όπως στο Α.Ο. Παλαιό Φάληρο. Επίσης, δραστηριοποιούνται δυο αποκλειστικά γυναικεία σωματεία στην Αθήνα, ο "Αθλητικός Όμιλος Νεανίδων" από την γυμνάστρια Χατζηκωνσταντίνου και ο "Γυμναστικός Όμιλος Ελληνίδων" από τη Θεσπιάδα Δημητριάδου και ένα στη Θεσσαλονίκη, η "Γ.Α.Ε. Άρτεμις" του Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης.

Μετά το θάνατο του Δάλλα πρόεδρος στο Γυναικείο Τμήμα του ΣΕΓΑΣ ανέλαβε η Θεσπιάς Δημητριάδου, πρόεδρος του Γ.Ο. Ελληνίδων, η οποία μεταξύ άλλων το Σεπτέμβριο επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη για να διαπιστώσει την πρόοδο του γυναικείου αθλητισμού στην πόλη. Επιθεωρεί τις εγκαταστάσεις του γυναικείου συλλόγου "Άρτεμις" και παρακολουθεί αγώνες στίβου και βόλεϊ των αθλητριών του.^[2]

Σκέψεις για πανελλήνιους γυναικείους αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη διεξαγωγή των Δ΄ Γυναικείων Αγώνων του Πανιωνίου ξεκίνησε ξανά η συζήτηση για τη διοργάνωση Πανελλήνιου Πρωταθλήματος την επόμενη χρονιά, δεδομένου πως υπήρχαν πλέον αρκετά γυναικεία αθλητικά τμήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και κάποιες επαρχιακές πόλεις. Μόνο που οι αθλήτριες περιορίζονταν στο βόλεϊ, που ήταν πιο αποδεκτό κοινωνικά:

"Σήμερον πολλοί σύλλογοι αθηναϊκοί έχουν τμήμα γυναικείου αθλητισμού. Τα κορίτσια μας όμως μη θέλοντα να δώσουν αφορμήν εις διαφόρους καλοθελητάς, οι οποίοι πάντοτε επεμβαίνουν, ασχολούνται μόνον με το βόλεϋ-μπωλ και ολίγα δε με ατα αγωνίσματα του στίβου." ^[3]

Σε αρκετές πόλεις της επαρχίας υπήρχαν πυρήνες γυναικών που ασχολούνταν με τον αθλητισμό:

"Αι Πάτραι, ο Βόλος, η Μυτιλήνη, τα Χανιά, η Χίος, η Σάμος και πολλαί άλλαι πόλεις έχουν αθλητρίας που εργάζονται αθορύβως. Δια την τελευταίαν μάλιστα, την Σάμον, έχομεν να τονίσωμεν ότι ο γυναικείος αθλητισμός χάρις εις τον πρόεδρον του Πανσαμιακού Α.Σ. κ. Λάμπρου και την γυμνάστριαν δίδα Μαρμαρά έχει επιτελέσει προόδους... επαρουσίασεν αθλητρίας με 1,25μ εις το άλμα εις ύψος, 4μ εις το μήκος, 24μ εις το ακόντιον κλπ." ^[3]

Διαπιστώνοντας την πρόοδο αυτή στις 12 Δεκεμβρίου 1929 ο ΣΕΓΑΣ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να διεξάγει τους πρώτους Πανελλήνιους Γυναικείους Αθλητικούς Αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο και τους προγραμμάτισε για το Μάιο του 1930. Με εγκύκλιό του προς τα σωματεία ζητούσε ως τον Ιανουάριο του 1930 να τον ενημερώσουν αν διαθέτουν γυναικείο αθλητικό τμήμα ή εάν μπορούν να δημιουργήσουν, πόσες ενεργές αθλήτριες έχουν, σε ποια αγωνίσματα μπορούν να λάβουν μέρος και τι επιδόσεις έχουν. Με την ίδια εγκύκλιο ενημέρωνε πως οι αθλήτριες κατατάσσονταν σε σε δύο ηλικιακές κατηγορίες: Α΄ (18 ετών και άνω) και Β΄ (15 ως 17 ετών) και μπορούσαν να μετέχουν στα ακόλουθα αγωνίσματα ανά κατηγορία:

Α΄ κατηγορία: 60μ, 80μ, 100μ, μήκος, ύψος, δίσκος, ακόντιο, τρίαθλο, σκυταλοδρομίες.
Β΄ κατηγορία: 50μ, μήκος, ύψος, δίσκος, ακόντιο, σκυταλοδρομίες.

Όμως, η εξαγγελία έμεινε κενό γράμμα, αφού οι πανελλήνιοι αγώνες δεν έγιναν. Έτσι το 1930 ξανάγιναν οι "Γυναικείοι Αθλητικοί Αγώνες" με πρωτοβουλία του Πανιωνίου, μόνο που αυτή τη φορά διεξήχθησαν υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ και σε συνεργασία με άλλους δύο συλλόγους.